6.
Ik was weer bij mijn huis. Ik deed de deur open en viel neer van de pijn. Ben kwam uit de woonkamer. Hij rende naar me toe 'wat is er gebeurt?!' zei hij. 'Ik had gelijk' en wees baar mijn tas. Hij keek er in, en zag een foto van Damian van hoe hij er nu uit zag. Die had ik gestolen bij Damian. Maar hij legde de foto opzij en keek naar mijn wond. Hij tilde me op en legde me op de bank. Hij haalde drank en naald en draad. Hij gaf de drank aan mij en zei: 'drink.' Ik dronk de fles half leeg terwijl hij mijn wond hechten en ontsmette. Ik gilde heel hard maar steeds iets zachter door de drank. Ik zei langzaam: 'hij leeft nog' terwijl ik aan het krijsen was. Hij zei: 'probeer niet te praten.' Na een tijdje was het gehecht. Toen ging ik verder met praten, 'toen ik het over jou had zag ik dat hij bijna moest huilen' zei ik half dronken. Hij keek mij aan en zei 'ga proberen te rusten.' Ik sloot mijn ogen.
Ondertussen bij Damian
Ze kwamen de kelder uit en zagen overal bloed. Damian zag de foto en raapte hem op,op dat moment arriveerde de politie. Ze kwamen gewapend binnen en zeiden 'handen in de lucht!' Damian deed snel de foto in zijn zak en ze staken allemaal hun handen op. De politie keek of ze nog leefde maar ze waren allemaal dood. Ze werden mee genomen met ambulances. De mensen bij Damian en Damian zelf werden geboeid en mee genomen. Daarna werden ze een voor een ondervraagt. Toen dat voorbij was mochten ze weer naar hun huis.
Terug bij mijn huis
Ik werd wakker van een geklop op de deur. Het was al een dag verder. Ben kwam naar mij toe. Ik zei 'wie is dat?' 'Dat weet ik niet.' Ik zei: 'oké ga je verstoppen ik ga kijken.' Hij zei: 'je bent gewond ik moet het doen.' Hij liep naar de deur maar ik ook. Al deed dat heel veel pijn. Ik ging voor de deur staan. 'Ga je verstoppen ik doe open.' Ik keek serieus en boos. 'Ik heb dit allemaal niet gedaan zodat je gewond raakt' zei ik. 'Oké' zei hij en ging naar de keuken naar een geheime kelder. We hadden namelijk een geheime kelder nog groter dan het huis. Ik pakte mijn mes en deed de deur open. Er was een jongen ik pakte hem vast, deed mijn mes op zijn keel en trok hem naar binnen. 'Alsjeblieft doe me niks.' Hij greep naar zijn zak. Ik zei: 'doe niet of ik snijd je keel door.' Ik ging met mijn hand in zijn zak en zag de foto. Ik deed de foto in mijn zak. Ik liet hem los maar het mes niet die richtte ik op hem. Ik riep: 'Ben het is voor jouw.' Hij kwam uit de keuken. Keek verbaast en toen blij. De gene die ik bedreigde was namelijk Damian. Ben liep naar hem toe en gaf hem een knuffel. Ik deed mijn mes weg. 'Je bent niet veilig je moet je familie verlaten en hier blijven' zei ik tegen Damian. Damian keek raar naar mij. 'Waarom?' Ik keek hem aan en Ben ook. Ik zei tegen Ben 'ga jij het zeggen of ik.' Ben knikte en begon te praten 'mensen hebben het op onze familie gemunt. Als je terug gaat woord je vermoord en de mensen waar je bij was ook.' Damian knikte en gaf Ben weer een knuffel. Toen liep hij naar mij toe en gaf mij een knuffel en zei: 'dankjewel.' Ik was verbaast en bleef stok stijf staan
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro