Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

5. Sarah

'Wat willen jullie eten of drinken?' vraagt Louise aan ons. Ik haal mijn schouders op.

'Thee?' vraagt Kate heel zacht. Ik glimlach en druk een kus op haar haren. Haar haren zijn vettig en zitten onder de klitten. Verdrietig kijk ik voor me uit. Ik wou Kate altijd een normale jeugd geven, maar dat lukt nu niet meer. Daar is het al te laat voor en dat is mijn schuld...

'Is goed. Wat wil jij, Sarah?' vraagt Louise aan mij.

'Doe ook maar thee.' Sjoerd rommelt ondertussen wat met de tv in de hoop dat die aangaat. Gelukkig gaat ie aan en zet Sjoerd hem op een leuke zender voor Kate. Om de dag, als Louise en Sjoerd hier zijn, zitten we beneden en kijkt Kate naar haar lievelingsserie: Violetta. Ze is dol op die serie, ook al kan ze het niet altijd kijken. De kleine momentjes waarop ze het wel kan kijken vind ze leuk. Ze is dankbaar voor de kleine dingen die Louise en Sjoerd voor ons doen. 

Na een halfuur moeten we jammer genoeg weer naar boven. Over een kwartier komen James en Niels weer thuis. Kate is heel onrustig en bang. Ik kan aan haar merken dat ze gewoon echt niet meer wilt, dat ze er gewoon geen zin meer in heeft.

'Ik hou van je, Kate. Heel veel. Vergeet dat niet alsjeblieft, hou vol. Voor mij,' geef ik haar nog een laatste knuffel voordat Sjoerd mij meeneemt naar de kelder, voordat Louise Kate meeneemt naar de kamer waarin Kate al 12 jaar zit opgesloten.

'Ik hou ook van jou, mama...' zegt Kate verdrietig en ze slaat haar armen nog een laatste keer om mij heen. Dan loopt ze gehoorzaam, maar wel heel langzaam, achter Louise aan naar haar slaapkamer waar ze al 12 jaar lang zit opgesloten. Ik kijk haar na en met pijn in mijn hart loop ik voor Sjoerd uit naar de kelder. Eenmaal beneden in de kelder trek ik de kleren weer uit en geef die aan Sjoerd. Hij pakt ze aan en legt ze op de grond neer. De deken legt hij weer zorgvuldig om mijn beschadigde lichaam heen. 

'Ik moet wel je handen weer vastbinden, anders valt het teveel op,' zegt hij met medelijden in zijn ogen.

'Dat is niet erg. Ik ben allang blij dat ik Kate weer in mijn armen kon sluiten...' zucht ik. Sjoerd gaat achter mij zitten en bind mijn handen op mijn rug aan elkaar vast. Het touw snijd direct al in mijn huid door de wonden die om mijn polsen zitten. Ik zucht en ga op mijn zij op de grond liggen.

'Het is niet eerlijk...' 



Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro