Ik schrik op uit mijn gedachten bij het horen van een gil. Direct verstijf ik als ik erachter kom van wie die gil is. Van Kate...

'Ik wil naar haar toe...' zeg ik zacht en Sjoerd schud zijn hoofd.

'Louise kalmeert haar. Jij bent nog te zwak om naar boven te lopen,' zegt hij zacht. Ik knik en zucht. Ik wil zo graag naar Kate toe... Ik heb haar 13 jaar niet in mijn armen kunnen sluiten en nu kan dat eindelijk weer. Eindelijk zijn we veilig. Na een kwartier komt Louise naar beneden gelopen met Kate in haar armen. Sjoerd staat snel op en Louise zet Kate neer op de bank, naast mij. Direct sla ik mijn armen om Kate heen. Louise glimlacht naar mij en ik druk een voorzichtige kus op de haren van Kate. 

'Had je een nachtmerrie?' vraag ik zacht aan Kate. Bang kijkt ze me aan en knikt heel langzaam. 

'Ik weet hoe het voelt en ooit gaat het voorbij, dat beloof ik je.' Kate knikt weer en legt haar hoofd tegen mijn schouder aan. Ik zucht opgelucht. 

'Willen jullie wat eten?' vraagt Louise aan ons en ik haal mijn schouders op. Louise glimlacht en loopt naar de keuken en komt niet veel later terug met twee borden met op ieder bord één broodje en twee glazen thee. Ze geeft één bord en één glas aan mij en de andere geeft ze aan Kate. Dankbaar glimlach ik naar Louise en eet mijn broodje snel op. Kate doet hetzelfde en als we beiden klaar zijn met eten legt Kate haar hoofd weer tegen mijn schouder aan.