De drukkende hitte om ons heen is onvoorstelbaar. Dit weerhoud Chloe er niet van haar meswerplessen te annuleren.
De afgelopen tijd is het ontzettend rustig in het dorp. De school hebben ze gelukkig weer geopend met, dit keer, geen scheikundelab.

De zweetdruppels parelen over mijn gezicht, terwijl ik met een oog dichtgeknepen naar de schietschijf staar. Mijn klamme handen zorgen ervoor dat ik minder grip heb op de fonkelende messen in mijn hand. Mijn haren, die vastgeplakt aan mijn gezicht en nek zitten, helpen miet bepaald.

3...2..1...Ja! Verheugd maak ik een danspasje op de plaats waar ik sta. Dit zorgt voor vreemde gezichten bij de voorbijgangers. Helena, die me vanaf de zijlijn aanmoedigt, haalt haar hand door haar haren. Dan realiseer ik me pas dat het niet de schietschijf is die ik geraakt heb, maar een houten plank 2 meter verderop.
'Je kunt het, Delia, gewoon nog eens proberen!' roept Helena, zonder al te veel enthousiasme. Ook zij lijkt last te hebben van de hittegolf.

Weer tel ik af. Na 'één' slingert mijn mes in de richting van de schijf. Echter, had ik het kleine jongetje niet gezien.
'Pas op!' roep ik verschrikt. Ook de anderen kijken alert op.
Aeolus trekt hem net op tijd naar achteren. Dat had niet veel gescheeld.

'Volgende keer iets beter opletten, jongeman,' spreekt hij hem toe. Hij weet waar hij over praat, gespecialiseerd geneeskundige zijnde.

Ik heb de schijf geraakt! In het gele deel, maar alsnog.
De hazelkleurige ogen van het jongetje staan uitdagend.
'Ah, ik zie dat je onze nieuwe rekruut ontmoet hebt,' Chiron komt in een draf op ons afgelopen. Met gefronste wenkbrauwen kijk ik hem aan. Ik heb niet meegekregen dat er een nieuwe halfgod geboren is, laat staan dat hij bij ons in het dorp komt wonen. Chiron geeft hem een duwtje onze richting in. Zijn glanzende, zwarte haar lijkt haast als houtskool te branden in de zon. Vol zelfvertrouwen steekt hij zijn hand naar me uit.
'Mijn naam is George,' Zij hoge stem verraad dat hij nog niet zo oud is. Hooguit een jaar of 6. Het is bijna niet te geloven dat het drama zoveel jaren geleden plaats heeft gevonden. Toch vreemd om hem zo te zien. Hij lijkt, ondanks zijn oogkleur, sprekend op zijn vader. Ik vraag me af wat Persephone van hem vindt.

'Ik ben Delia, dochter van Aphrodite. Prettig kennis te maken,' Zijn ogen worden zo groot als schoteltjes. Dochter van Aphrodite, die de zoon van Hades ontmoet. Dan zal ik het nog niet hebben over die keer dat zijn vader mij wilde vermoorden. Ahem.

Het is een grappig gezicht, als je het mij vraagt. Zijn hoofd buigt iets. Ik lijk hem van zijn stuk gebracht te hebben. Voordat hij vragen kan stellen, excuseer ik mij en haast ik me naar mijn kamer. Er zijn nu belangrijkere dingen die ik moet doen.
---

Lipgloss, check. Jurkje, check. Mascara,... Vlug ga ik nog een keer alles na. Vermoeid laat ik me op mijn zachtroze dekbed vallen. 'De liefde is een eitje voor mij...Toch?' vraag ik hardop af.

'Je bent mijn dochter. Natuurlijk zal je het goed doen,' Verschrikt kijk ik op. Voor me staat ze. Met haar prachtige, golvende haren en een sterretjesarmand aan haar linker pols.

De dag dat ik haar ontmoette was onvoorstelbaar.
"'Ik ben trots op je,'" Had ze gezegd. Nooit gedacht dat een paar woorden zoveel kunnen betekenen voor een ander. Meteen wist ik dat ik, net als Chloe, haast een jonger evenbeeld ben van mijn moeder.
Vanaf dat moment verschijnt ze keer op keer zonder aankondigen in mijn kamer. Niet bepaald ideaal, moet ik toegeven.
'Je weet dat je me eerst moet bellen, voordat je binnen"poeft", mam,' Mijn stem klinkt geïrriteerd, maar op mijn gezicht  staat een kleine glimlach.
'Het bereik op Olympus is waardeloos. Ik wist dat ik op aarde geen abonnement had moeten afsluiten bij "OlympusLove". Hermes had me nog zo gewaarschuwd, uit ervaring. Mij daarentegen leek het me een komische naam,' als een, aaneengesloten woordenstroom spreekt ze de woorden uit. Ik gok dat ze deze frustratie al een lange tijd voor zich houdt.

Nu beginnen we beiden keihard te lachen. Tranen rollen over haar perzik zachte wangen. Kort daarop wrijft ze in haar gezicht waardoor haar eyeliner en mascara uitvegen. 'Koop de volgende keer waterproof mascara. Het is maar een tip,'
'Lekker beidehand, net als je vader. Maar lieverd, moet jij niet al op weg zijn naar je date?'
Met grote ogen open ik mijn handtas. 5 gemiste oproepen en 14 ongeopende berichten!
'Ik moet gaan, houd van je mam!' roep ik over mijn schouder, terwijl ik mijn leren jas van de kapstok ruk. Grinnikend kijkt ze me na.

In het café brand nog licht. Op het podium staan twee koppels ontzettend vals mee te zingen op de karaoke-versie van "One Kiss".
Ik strijk nog een keer mijn jurk plat, kijk in de weerspiegeling van de ruit.

Dan doe ik de deuren open en vliegt de muziek me tegemoet. Here I come!
---------------------------------------------

Jep...The end people!!
Met wie denken jullie dat ze afspreekt? Complottheorieën? Let me know ;)

Jarige jop alert; geweldige timing om een verhaal te eindigen, nietwaar?

Ontzettend bedankt voor het lezen van mijn verhaal!'

Hopelijk vonden jullie dit verhaal leuk!
Als je van fantasy houd, bekijk dan nog even mijn profielpagina voor andere verhalen (en nieuwe verhalen)!

Xx en hopelijk tot gauw,
Larissa.