──────⊱◈◈◈⊰──────

"Sorry pero hindi talaga kita kilala" sabi ko sa kanya at saka ko inilapag ang box sa may kwarto.

"Hindi mo na ba talaga kami naalala?! Kami yung mga kaybigan mo noon! Alalahanin mo naman kylen!" Nagmamakaawang sabi niya saakin. Eh sa hindi ko naman talaga siya kilala pati bakit kami?

"Wala talaga eh, sige bumaba na tayo baka nagaalala na saatin yung mga yun" sabi ko sa kanya at una na akong nag lakad ngunit pinigilan niya ako, kaya napalingon ako sa kanya.

"Si le-" naputol ang sasabihin niya dahil may biglang nag salita.

"Ano bang ginagawa pa ninyo diyan bumaba na kayo at kakain na" sabi saamin ng isa niyang kaybigan.

Kaya binitawan na niya ako at saka ako bumaba.

------

(Olive)

"Bakit mo sasabihin sa kanya ha! May sira ba yang utak mo" panenermon saakin ni angelo.

"Hindi nga tayo naalala eh!" Sabi ko naman sa kanya.

"Ano kaba ha! Paano ba tayo maalala ng isang taong nag ka amnesia? Ha!" Naiinis na sabi niya saakin.

"Tanga kaba ha! Oo alam ko na may amnesia siya at hindi niya tayo maalala kung hindi natin papaalalahanin sa kanya! Paano na si leo ha! Hahayain mo nalang ba yung kaybigan natin na magkaganon ha!" Naiinis na sabi ko sa kanya.

"If i know, matagal ka nang may crush kay kylen kaya ka ganan at ayaw mong sabihin kay leo ang pagbabalik niya" seryosong sabi ko sa kanya at saka ko siya iniwanan.

──────⊱◈◈◈⊰──────