Luna pov.

Obudziłam się w objęciach David'a. Wyswobodziłam się z jego objęć i wstałam z łóżka, po czym ubrałam się w granatową bluzkę z falbankami i czarne spodnie, po czym swoje włosy związałam w kitkę i wyszłam z pokoju. Szłam sobie korytarzem do kuchni żeby zjeść śniadanie. Gdy natknęłam się na Victorie.

- Hej Luna! - uśmiechnęła się

- No hej - nie Odwzajemniłam uśmiechu

- Wiesz, gdzie David? - spojrzałam na nią wkurzona

- Po co ci on?!, Jakby co to już jest zajęty!! - spojrzała na mnie

- Trudno! Odbije go - uśmiechnęła się i poszła

Patrzyłam się przed siebie wkurzona. Trochę później byłam w kuchni i robiłam śniadanie. Dalej myślałam o Victorii. Mam nadzieję, że nie poderwie mojego David'a, bo dostanie taki łomot, że się nie pozbiera. Gdy skończyłam robić śniadanie to usiadłam przy stole i zaczęłam jeść.

- Cześć Luna - spojrzałam w górę

- Hej Jace... - usiadł na przeciwko mnie

- Co jest? - spytał, a ja spuściłam głowę

- Widziałam się z Victorią i Powiedziała, że odbije mi Davida... - patrzył na mnie

- David się nie da! On kocha ciebie - przytaknęłam głową na znak, że wiem

- Dzięki Jace - uśmiechnęłam się, a on to odwzajemnił - A jak tam z Lily?

- Bardzo tęsknię... - patrzył przez okno

- na pewno się niedługo zobaczycie - patrzyłam na Jace'a, który tylko patrzył w okno

- Mhm.... - uśmiechnęłam się

- Musi ci bardzo na niej zależeć - spojrzał na mnie

- I to jak! Kocham ją całym sobą! - pojedyncza łza spłynęła mi po policzku

- Cieszę się - Uśmiechnął się - ja już lecę - wstałam i wyszłam z jadalni i szłam do pokoju

Gdy tak szłam do pokoju i rozmyślałam o Jace i Lily to usłyszałam głos Victorii. Schowałam się za ścianą i patrzyłam na nią. Rozmawiała z David'em.

- David ja cię kocham! - patrzyła mu się w oczy

- ...... - David milczał jak grób

- No powiedz coś! - dalej patrzyła mu się w oczy

- Mam już tą z, którą chce spędzić resztę życia - patrzy się na nią

- Ale ja jestem lepsza i ładniejsza! - krzyknęła, a ja na chwilę zamknęłam oczy, a gdy je znów otworzyłam to David i Victoria się całowali... Serce mi pękło na milion kawałków, a jego słowa?! Kocham cię!, Jesteś tą jedyną! To były kłamstwa?! Tak naprawdę traktował mnie jak śmiecia, jak lalkę! Myśli, że ja nie mam uczuć?! Grubo się myli! Poszłam do salonu i usiadłam na sofie, po czym włączyłam legion samobójców i sobie oglądałam. Nagle przysiadł się do mnie Jace.

- Witaj Luna! - uśmiechnął si

- Witaj Jace... - spojrzał na mnie

- Co się stało? - oglądałam dalej

- David całował się z Victorią - posmutniałam

- Może ci się zdawało? - spojrzałam na niego

- Nie Jace! Nie zdawało mi się! - przytaknął głową

- Bardzo mi przykro... - przytulił mnie

- To nie twoja wina - odwzajemniłam uścisk

- Ale Davida... Ja już sobie z nim porozmawiam! - puścił mnie j wstał, a ja go złapałam za nadgarstek

- Sama z nim porozmawiam - wyszłam z salonu i poszłam szukać Davida, który był w naszym pokoju i leżał na łóżku

- Luna to ty? - spojrzał na mnie

- A kto inny?! Może Victoria! - wkurzyłam się

- Victoria? A po co tu ona? - patrzył się na mnie

- Nie kłam! Czujesz do niej coś!! - krzyknęłam

- Co?! Ja ciebie kocham! - ale z niego kłamca!

- Całowałeś się z Victorią!! - patrzył się na mnie

- ...... - nic nie powiedział

- No i widzisz?! To są twoje szczere uczucia! - złapałam za klamkę - Nie chce mieć z tobą nic wspólnego!! - wyszłam trzaskając drzwiami

Weszłam do kuchni smutna, a zarazem wkurzona. Wzięłam do ręki nóż i wycelowaoam sobie w serce. Nagle do kuchni wszedł Jace. Musiał wejść.

- Luna?!! - po dobiegł do mnie i wyrwał nóż

- Ugh... Musiałeś przyjść?! - skrzyżowałam ręce

- Chciałaś się zabić!! - patrzyłam na niego

- No i... I tak nie mam po co żyć - patrzył się na mnie

- Masz! A Lily! To twoja siostra, co ona zrobi, gdy się dowie, że nie żyjesz?! Masz też przyjaciół! - patrzyłam na niego. Ma rację... Nie wiem co by zrobiła Lily jakby się dowiedziała, że nie żyje

- Masz rację... Nie zabije się dla Lily! - obiecuję Lily, że nie zginę... No chyba, że ze starości

- Zawsze mam rację! - uśmiecha się

- Taaa... Nie zawsze - też się uśmiechnęłam

- Co oglądasz? - spytał i spojrzał na telewizor

- Legion samobójców - oglądałam dalej

- Okej - zaczął oglądać

- Jace? - spojrzał na mnie

- Co? - spojrzałam na niego

- David śpi z tobą! Nie chce go widzieć - patrzył się na mnie

- Jak chcesz - uśmiechnęłam się i oglądałam dalej

***

Byłam w swoim pokoju, bez Davida, który mógłby mnie przytulić... Ale nie będę za nim płakać! Nie zasługuje na to! Podeszłam do szafy i ubrałam się w swoją ulubioną piżamę, a później położyłam się do łóżka. Kocham Davida, ale najwyższy czas o nim zapomnieć raz, a dobrze! Bo jak ja będę żyć z kimś kto kocha inną?! Jak mnie jeszcze kocha to będzie walczył, a jak nie... To trudno. Nagle zamykały mi się powieki i zasnęłam....