Sunod-sunod ang mga investor na pumapasok sa kompanya ni Serran. Halos tambak na ang kaniyang gawain sa kaniyang opisina ngunit narito siya, sumasabay ng lunch kay Red.

"How's your company? Is it good enough?" tanong nito sa kaniya.

Gusto sana niyang ipatigil na ang pagtulong nito sa kaniyang kompanya ngunit hinayaan na lamang niya ito. In fact, it is a big help for her to invest and have more income para makilala muli ang kaniyang pinaghirapan.

"Maayos naman at malaking tulong na rin ang mga investor mula sa iyong kompanya." sagot nito at muling isinubo ang kutsara na may laman na kanin.

Tumango-tango lamang si Red at ipinagpatuloy ang kaniyang pagkain. Napansin nito ang pagod sa mga mata ni Serran kaya bumuntong hininga ito.

"Do you sleep late every night?" Muli nitong tanong, bakas ang inis sa tono ng kaniyang boses.

Napatigil si Serran sa kaniyang pagkain. Inangat niya ang tingin sa binata ngunit muli rin iyong ibinaba dahil sa takot na baka singhalan siya nito. Tumango na lamang siya bilang sagot at kinagat ang pang-ibabang labi.

Handa na ang sarili niyang mapagalitan pero ang hindi niya inaasahan ay ang haplusin ng binata ang kaniyang mukha. Nagtama ang tingin nilang dalawa, namumungay ang mata ni Serran.

"G-Gusto ko lang naman matapos ang lahat ng kailangan kong gawin sa opisina." nauutal na saad niya. "Inuuwi ko na lamang ang iba kong tambak na gawain para kahit papaano ay mabawasan iyon sa loob ng opisina ko." dagdag paliwanag niya.

Napapikit si Red at suminghap. "Matutulog ako sa bahay mo," bulalas niya. May pinalidad sa boses nito. "I'll fetch you in your company. I won't take no for an answer."

Nagningning ang mata ni Serran. "Talaga? Tutulungan mo ako?" tanong niya. "Wala ka bang trabaho sa kompanya mo?"

"I have work, Serran. But if it's you, you're exceptional." mariin nitong sagot. "You are my priority..."

Namula ang pisngi ni Serran at hindi iyon nakatakas sa paningin ng binata. He gently smiled, lifting up her chin to meet his gaze.

"R-Red..." Bulalas niya.

"Hmm, bakit?"

Ipinilig ni Serran ang kaniyang ulo at tumingin sa paligid. "Aware ka naman siguro na maraming tao, hindi ba?" bakas ang pagiging sarkastiko sa boses nito.

Red clears his throat and chuckled. "Bakit? Wala naman akong ginagawa, e. Wala pa akong ginagawa, baby."

Pinalo ni Serran ang kamay ng binata at sinamaan siya nang tingin. Hindi pa rin tumigil sa pagtawa ang binata kahit na halos tusukin na ni Serran ang mata nito.

"Babalik na ako sa kompanya," masungit na sabi niya.

Nagpunas ito at inayos ang kaniyang bag. Bumuntong hininga na lamang si Red at inayos ang kaniyang coat. Inilibot niya ang tingin sa paligid at napansin niyang tinitignan nila ang kaniyang magiging nobya kaya kumunot ang noo niya.

Tinapunan niya nang tingin si Serran at napansin nito ang suot niyang pencil skirt na medyo maikli kapag yumuyuko siya. Napapikit siya at tinanggal ang suot nitong coat at lumapit sa pwesto ni Serran. Ipinatong niya ang coat nito at nagtaka naman si Serran kaya nilingon siya nito ngunit isang dipa na lamang ang layo ng kanilang mukha.

"A-Ano... bakit?" nauutal na tanong niya.

"My woman is being fantasize by men in this restaurant, looking at her delectable ass because she's stubborn to use mini skirt." He mumbled at her, sarcastically. "And gladly, I'm with you... kasi kapag hindi kita kasama, nakahandusay na siguro lahat ang lalaking nakatingin sa iyo." malamig nitong dugtong muli.

Hindi nagsalita si Serran. Kinabig ng binata ang kaniyang beywang at inilapit pa lalo sa kaniya. Dikit na dikit silang dalawa na lumabas sa restaurant na iyon para ipahayag sa mga lalaki na naroon na kay Red lamang ito... na pagmamay-ari siya ng isang Red Aezen Del Rosario.

Naghiwalay sila ng daan ngunit matigas ang ulo ni Red at talagang sinundan ang sasakyan nito patungo sa kompanya ng dalaga. Nang malapit na sila sa isang intersection, mas lalong kumunot ang noo ni Red nang may biglang sumulpot na sasakyan sa likuran ng kotse ng dalaga.

He quickly dialed Serran's number and gladly, he's relieved that she answered his call.

"I'm driving, Red... why did you call?" Tanong ni Serran sa kabilang linya.

"Drive straight, baby. I'm at the back of Chevrolet Camaro." malamig nitong usal. "Someone is tailing you, mabuti na lang at sinundan kita. Just continue driving, don't panic. Okay?"

Ibinaba ni Red ang tawag, pinabilis niya ang andar ng sasakyan para mapantayan ang kung sinong tarantado ang nakabuntot sa taong mahal niya. Tinawagan niya ang kaniyang kaibigan, tinanaw rin niya ang himpapawid at nakita niya ang isang helicopter na nakasunod sa kanila.

"Hey, Lockhart! You're riding my chopper?" tanong niya.

Tumawa ang kaibigan nito. "Oh? I smell something, my friend. Something will be dead now..."

Alam nitong nakangisi ang kaniyang kaibigan habang sinasabi ang katagang iyon. Talagang aktibo ito tuwing mayroon silang papatayin. He's merciless as him, though. Being friend with him is good. They both have the same expertise and likes. It was killing.

Pinaharurot niya ang sasakyan, ang isa niyang kamay ay nakahawak sa baril nitong dala. Binuksan nito ang bintana nang mapantayan na niya ang takbo ng sasakyan ng kalaban.

Itinutok nito ang baril at pinaputukan ang taong nagmamaneho nito. Sumigaw pa ito na papatayin niya iyon.

"You die, motherfucker!"

Naiwasan ito ng driver. Ngumisi ito sa kaniya at pinaulanan ng bala ang kaniyang sasakyan ngunit mabilis itong yumuko para iwasan iyon. Nabasag ang bintana nito, nakatingin siya ngayon sa sasakyan ni Serran na mabilis na rin na humaharurot.

Tiningala niya ang helicopter na nakasunod lamang sa kanila, batid nito na wala pang ginagawa ang kaniyang kaibigan para patumbahin ang kalaban. Nang maglaon, may isa na namang sumulpot sa gilid niya.

"Tangina! Ang mga hayop na ito, ayaw tumigil na ipapatay ako." inis niyang singhal sa sarili.

He dialed his friend's number. He's mad right now at him and he even scolds him. Cursing underneath his breath, he aimed the gun towards the person beside him.

"Lockhart, if you want to kill these bastards and if something happened to my woman, I'll fucking bury you alive, asshole!" He gritted his teeth. Anger is plastered in his eyes.

"Chill, man. I'm watching you woman, you can kill those bastards. As if you don't have your skills." Kalmadong sagot ng kaniyang kaibigan mula sa kabilang linya.

"Damn you, Lockhart!" inis na singhal nito.

Tumawa sa kabilang linya ang kaniyang kaibigan. "Pull up your speed men, over take the Chevrolet Camaro. But first, pull your trigger towards the car beside you." sabi nito at sinunod naman ni Red ang payo ng kaibigan.

Binaril niya ang gulong sasakyan dahilan para huminto ito. Nakita pa niya sa side mirror nito ang pagka-inis ng driver sa kotseng iyon. Ngumisi lamang siya at tinignan kung nasa harapan pa ang kotse ni Serran. Kumunot ang kaniyang noo nang hindi na niya mahagilap ang sasakyan ni Serran.

Nagsalita ang kaniyang kaibigan mula sa kabilang linya. "Man, she's actually good. Naramdaman niya sigurong nasa panganib siya kaya nag-U turn ito." pahayag ni Lockhart.

He sighed in relief. He U-turned at hinayaan na lamang ang kaibigan to deal with his enemies. Ngumiti siya at sinabihan na lamang ang kaibigan na siya na ang tumapos niyon.

"Ikaw na ang bahala, Lockhart. Kaya mo na 'yan. Nasa himpapawid ka naman, e. Hindi ka pa mamamatay." pangunguyam nito sa kaibigan.

Suminghap sa kabilang linya si Gabriel Lockhart. "Walang kwentang kaibigan, nang-iiwan sa ere."

"Nasa ere ka na, Lockhart." huling sabi niya at ibinababa na ang tawag.

He pulled up his speed and smiled wickedly when he heard a loud banging sound of explosion. Napahinto siya nang tumigil ang sasakyan ni Serran sa isang tabi. Mabilis siyang bumaba sa kotse at kinatok ang bintana ni Serran.

Pinagbuksan siya nito at napansin niya ang pamumutla ng dalaga. Habol rin nito ang kaniyang paghinga. Dumako ang tingin niya kay Red, bakas ang takot sa kaniyang mata.

"Hey, baby. You okay?" tanong niya. Hinagkan nito ang pisngi ni Serran.

Niyakap siya nito ng mahigpit. Nakaramdam siya ng pamamasa sa kaniyang suot na polo, wari niya ay umiiyak ang babaeng mahal niya.

"I was scared Red... akala ko kanina mamamatay na ako," nauutal at putol-putol na sabi niya.

Hinaplos lang ni Red ang kaniyang buhok, banayad at puno ng pagmamahal.

"I'm here, baby. Walang mananakit sa iyo. Hindi ko hahayaan na may mangyaring masama sa iyo," bulong niya sa dalaga. "Hindi ako papayag, mamamatay muna ako bago ka nila masaktan."

Nakayakap lamang siya, walang pakialam kung pagtinginan sila ng maraming tao. Kapag ang babaeng mahal niya na ang pinag-uusapan, hindi na niya iyon mapapalagpas pa.

"Mahal kita, I vowed to love you." saad niya at hinagkan ng halik ang tuktok ng ulo nito. "I'll offer my life to Satan, willing to suffer in purgatory just to be with you for the rest of my life."