Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Kabanata 20

R-18

Umagang-umaga ay tumambad ang isang dosenang bulaklak sa harap ng bahay ni Serran. Kumunot ang kaniyang noo dahil halos magmukhang hardin ang harapan ng bahay niya.

Kinuha niya iyon lahat at ipinasok sa loob ng bahay. Tinignan pa niya ang nakalakip na card sa mga bulaklak. She read it loud and form a smile. It's from Red Aezen Del Rosario, the man who wanted to pursue her.

"Damn you, Del Rosario." She said, smiling ear to ear. "You are pursuing me, huh."

Linggo ngayon, walang trabaho sa kaniyang opisina. Sa mahigit na isang buwan, unti-unting nanunumbalik ang sigla ng kaniyang kompanya. At sa isang buwan na iyon, Red Aezen continue to court her.

Masigla siya sa umagang iyon. Walang masyadong iniisip dahil sa paglago muli ng kaniyang kompanya. Nakaupo siya sa one sitter na sofa while sipping her coffee when the doorbell rang.

She excitedly opened the door because she knew it was Red. Ngumiti naman ito nang matantong ang lalaki nga ang nagdo-doorbell.

"Hey, baby." He greeted, flashing a sly smile.

Napamulagat siya at halos masamid nang makita ang lalaki sa kaniyang itsura. She's just wearing her nighties, so she just open the door widely.

Pumasok si Red. Nahihiya naman na sumunod si Serran ngunit naisip niya na bakit siya mahihiya? It's her house though. Napamulagat siya nang biglang humarap si Red sa kaniya na nakataas ang kilay at may ngisi sa labi.

"Good morning, baby." He greeted and suddenly look at her, up and down before he cleared his throat and swallowed.

He loosens up his tie while gazing at her. "Will you... change your clothes. It's getting hotter in here." He said, almost pleading with her.

Serran suppresses her chuckle. Biting her lower lip. "O-Okay, I'll change my clothes."

Tumakbo ito patungo sa kaniyang silid. Nahihiya at pabalibag nitong isinara ang pinto at sumandal doon. Habol ang kaniyang paghinga, mabilis siyang nagtungo sa walk in closet niya. Kumuha ng disenteng damit at isinuot iyon.

Makalipas ang ilang minuto ay lumabas na rin siya at tinungo ang sala ng kaniyang bahay.

"Hey, had you eaten your breakfast?" She asks him.

Umiling si Red. "Hindi pa. Napaaga kasi ako ng pagpunta rito dahil gusto na kitang makita." diretsong sagot niya.

"S-Sige, magluluto lang ako ng agahan natin."

Tumango si Red. Nagtungo na rin siya sa may kusina at sinimulang magluto. Sa sala, tanaw ni Red ang dalaga. Napapangiti na lamang ito sa mga ikinikilos ni Serran.

Is she in a good mood?

Mula sa likod, niyakap ni Red ang dalaga. Hindi nito mapigilan ang sarili na lambingin ito dahil gusto naman niyang bumawi. Cooking wasn't a hindrance for Serran not to giggle.

"Nagluluto ako, Mr. Del Rosario. Baka kasi gusto mong maupo na lang muna roon?" sarkastikong sambit niya.

"Magluto ka na lang, gusto lang naman kitang yakapin. Sungit." angil naman nito.

Tinampal nito ang braso ni Red na nakapalibot sa kaniyang beywang. Humalakhak lamang ang lalaki at nagsimulang halik-halikan ang kaniyang leeg.

"Ano ba! Nakikiliti ako, Del Rosario. Hindi ako makapag-concentrate sa niluluto ko!"

Pinipigilan ni Serran ang sarili na huwag kiligin dahil baka imbes na pagkain ang makain nila ay baka sila ang magkainan na dalawa sa kusina.

"Sa akin ka na lang mag-concentrate, Serran." mapaglarong bulong nito sa dalaga. "Kaya naman kitang pakainin, ibang putahe nga lang ang aking ipapatikim."

Inis na itinulak ni Serran ang lalaki. Tatawa-tawa lamang itong lumayo sa dalaga.

"Bibig mo, Del Rosario. Baka nakakalimutan mo? Nanliligaw ka pa lang kaya huwag mo naman ipangalandakan 'yang kalandian mo." masungit na angil niya rito.

Napakamot sa ulo si Red. "Bibig ko ang gagamitin ko para paligayahin ka." dugtong niya.

Inambahan ni Serran ang lalaki na ibabato ang sandok kaya kumaripas ng takbo si Red pabalik sa sala. Tumatawa pa rin siya hanggang ngayon at rinig na rinig ni Serran iyon mula sa kusina.

"Napakabastos talaga ng bunganga ng lalaking iyon!" inis niyang bulong sa sarili.

Ipinagpatuloy na lamang niya ang kaniyang pagluluto nang marinig niya ang kaluskos muli ng lalaki sa kaniyang likuran. Wala na itong suot na pang-itaas kaya tinaasan niya ng kilay si Red.

"Oh? Nasaan ang kamiseta mo?" nagtatakang tanong niya.

"Oh, my shirt. Pinagpapawisan kasi ako kaya tinanggal ko muna." kamot-ulong sagot niya.

Tumango-tango lamang si Serran. "Ah, pinagpapawisan. Bakit mainit ba sa sala?"

May electric fan sa sala kaya huwag siyang pagtripan ni Red. Tapos na siyang magluto ng kanilang agahan pero akala mo naman ay tanghaling tapat na sa pagiging hot ni Red dahil wala itong suot pang-itaas. Napalunok siya nang tumitig sa kaniya ito.

"Naiinitan ako sa tuwing nakikita ko ang likod mo," nakangising saad niya. He even licked his lower lip and winked at her.

Inirapan lamang siya ni Serran. "Lubos na talaga ang kabastusan sa bibig mo, ano?" nangunguyam na tanong niya.

"Buti nga hindi ikaw ang binabastos ko ngayon. Kapag ikaw ang binastos ko sa kama... ewan ko na lang."

Tinalikuran niya ito at inihanda ang pagkain sa lamesa. Nanuot ang amoy ng ulam sa ilong ni Red at hindi niya maiwasan na pumikit at langhapin ang sarap ng pagkain.

"Ang bango naman... puwede ka na talaga." hinihimas pa nito ang kaniyang palad habang nakatingin kay Serran na naupo sa kaniyang harapan.

"Puwedeng ano?"

Red Aezen bites his lower lip. "Puwede ko ng maging asawa. May future na, e." sagot niya.

"Ulol! Tigilan mo nga ako sa ka-kornihan mong gago ka. Ikain mo lang 'yan baka gutom na bulate sa tiyan mo." singhal niya.

Nilantakan naman agad nito ang pagkain at hindi na pinansin ang sinabi ni Serran. Patawa-tawa na lamang siya sa kaniyang isipan dahil sa naiisip na banat para sa dalaga.

Tapos na itong kumain at sinusulyapan na lamang niya si Serran na hanggang ngayon ay hindi pa rin tapos. Nabusog ito sa agahan na inihanda ni Serran ngunit mas mabubusog pa siya kung matitikman nito ang labi ng dalaga.

Sinusubaybayan niya lamang ang bawat pagsubo ni Serran at napapalunok siya sa tuwing lalapat ang kutsara sa bibig nito.

Sana pala naging kutsara na lang ako. Usal niya sa kaniyang isipan.

"Ang sarap sanang tikman niyang labi mo kung hahayaan mo akong halikan ka." kapagkuwan ay banggit niya na siya namang nabulunan sa kinakain nito.

Mabilis na ibinigay ni Red ang tubig sa tabi niya. Ininom iyon ni Serran at pagkatapos niyon ay inangat niya nang masamang tingin si Red na ngayon ay nakapangalumbaba sa lamesa.

"Ano ba, Red? Hindi ka ba titigil sa kalandian mo?"

"Sorry na agad, babe. Nakaka-inggit kasi 'yong kutsara. Labas pasok sa bunganga mo, nabubuhay tuloy iyong alaga ko." natatawa pa rin niyang usal sa dalaga.

Maghapon siyang nilandi ni Red kaya labis ang inis nito. Imbes na magtratrabaho siya sa papeles na nasa kaniyang silid ay hindi niya nagawa dahil sa taglay na kalandian nito.

Madilim na sa labas at tila uulan pa yata. Nais sanang umuwi ni Red ngunit pinigilan siya nito dahil baka kung ano pa ang mangyari sa kaniya sa daan. Nagsimula na rin kasing bumuhos ang malakas na ulan sa labas.

"Wala akong dalang damit, Serran. Kailangan kong umuwi, hindi naman baha sa labas." paliwanag niya.

Humalukipkip si Serran at tinaasan siya ng kilay. "Paano kung may mangyaring masama sa iyo riyan sa labas? Ano? Pag-aalalahanin mo na naman ba ako, Red?" may bahid ng lungkot sa boses nito.

Humugot ng malalim na paghinga si Red at nilapitan ang dalaga. "Okay, you win. Hindi na ako aalis. Dito na lang ako magdamag pero huwag mong asahan na magiging tahimik ako sa pananatili rito, Serran dahil kanina pa kita gustong angkinin."

Napatulala si Serran sa sinabi nito. Bakas ang pagpipigil sa mukha ng lalaki, wala na siyang sinayang na oras at bigla na lamang niyang kinabig ang lalaki at siniil ng halik sa labi nito.

Gumanti si Red, nag-iinit ang kaniyang katawan sa halikan nila ni Serran. Hindi na ito nakapagpigil at pinaglandas niya ang kaniyang kamay sa buong katawan ni Serran.

Red pulled her closer and harshly pulled the silk on her body. Her soft and small body pressed against his hard chest and make her lost her sanity. Umungol ito nang magsimulang masahiin ni Red ang kaniyang dibdib at bumaba ang halik nito rito.

"Hmm..."

Hinahalik-halikan ni Red ang kaniyang leeg pababa sa kaniyang dibdib at isinubo ang isa nitong nipple at sinipsip iyon. Habang ang kaniyang isang kamay ay nilalamas naman ang isang bahagi ng kaniyang dibdib at sa kalaunan ay salitan na niya itong sinisipsip.

Tila apoy na naglalagablab ang katawan ni Red maging si Serran ay nagsisimula na rin mag-init ang kaniyang katawan sa dulot na ginagawa ng binata sa kaniya.

Nang magsawa sa kaniyang dibdib ay ibinaba nito ang kaniyang mga kamay patungo sa kaniyang suot na pajama at ipinasok ang kamay roon para himasin ang kaniyang hiyas na ngayon ay unti-unting namamasa na.

Bumalik naman ang labi nito sa labi ng dalaga at nag-espadahan ang kanilang dila. Umungol pa siya nang tuluyan nang maipasok ni Red ang kaniyang daliri sa hiyas nito at hinagod.

Hindi rin mapakali ang kamay ni Serran na dumako rin sa pang-ibabang parte ng katawan ni Red. Hinawakan nito ang kaniyang umiigting na sandata at napaungol siya rito nang unti-unti niyang himasin iyon.

"Fuck, Serran. I want you now!" Bulong niya sa dalaga.

At sa malamig na gabing iyon ay pinag-init nila ang isa't-isa. Pawisan ang kanilang katawan habang nagsasalpukan ang kanilang pag-iisang katawan. Tila kandila na hindi maubos ang kanilang pagniniig.

Walang kapaguran ang mga ito hanggang sa lumupaypay na lamang ang katawan ng dalaga sa ibabaw ng katawan ni Red. Hinila nito ang kumot at hinalikan ang dalaga bago niya ito isinaayos na ihiga sa tabi niya.

"Mahal kita, Serran. Hindi ako magsasawang banggitin iyon sa iyo araw-araw." Bulong niya at muling sinulyapan ang mahimbing na natutulog ng dalaga. "Ikaw ang aking droga, ikaw lang ang kaka-adikan ko ng ganito." 

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro