Red's POV

Dalawang linggo na sukat nang magkaayos kaming muli ni Serran. Hindi ko pa rin ibinabalik ang investment ko sa kaniyang kompanya pero siya ang tanging gumagawa ng paraan para ibalik ko iyon sa kaniya.

But no matter what, I will help her secretly with the help of my asshole friend. Ilang linggo na rin akong wala sa Pilipinas dahil nasa Italya ako ngayon upang ayusin ang dapat ayusin sa negosyo ko. Hindi ako nagparamdam sa kaniya hindi dahil sa nakalimutan ko ngunit para lamang magpa-miss sa kaniya.

Nasa board meeting ako ngayon at hinayaan na magdiscuss ang financial manager. Lumilipad ang aking isip sa babaeng iyon kung ano na ang kaniyang ginagawa. I even imagined her that she's in front of me. I bite my lower lip and played my pen in the table.

She's pretty smiling at me, holding my hands and I looked at her sweetly. Her face and that lips of her is inviting me to kiss it even more. I pulled her closer to mine, hold her waist and gently caressed it. I cupped her cheeks and titled her head towards me. I slowly lowered my face to kiss her, finally.

Napabalik ako sa wisyo nang kinalabit ako ng isang miyembro ng board. I cleared my throat and fix my suit.

"Are you with us, Mr. Del Rosario? You're spacing out, again." sambit ng financial manager.

Sumeryoso ang aking tingin. "Yeah, I'm fine." tugon ko. "Continue what you are discussing," may otoridad sa aking boses.

Tumango lang ito at ipinagpatuloy ang diskusyon. Ibinaling ko na lamang ang tingin sa folder na nasa aking lamesa. I even cursed that woman at the back of my head. Damn, Serran. You're getting into my nerves.

Lumipas ang ilang minuto at natapos rin ang diskusyon. Bumaba ang sales ng aming produkto at ngayon ko lang ito nalaman.

"Why the hell is that happen?!" sigaw ko sa loob ng board room. " You're the one who is incharge on that, right?" I asked the financial manager.

Tumungo ito. "I am sorry, Mr. Del Rosario but I cannot contact you to inform what happened to the sales." he addressed.

Umigting ang aking panga. "You sure that the sales is only the problem here?" sarkastikong tanong ko. "A lot of money was even out in the company's account!" sigaw ko. Tahimik lamang ang ibang miyembro ng board.

"I... I'm sorry, Sir."

"Stop saying sorry because I won't let it happen again! I won't let you handle the company's money!" inis kong bulya. "It is already stolen because you let someone stole it, am I right, Mr. Crazani?" baling ko sa isang miyembro ng board.

Nagulat ito at hindi nakapagsalita ng maayos at hindi rin ito makatingin sa akin ng diretso. Nanginginig ang kaniyang labi na tila hindi makapaniwala na hindi ko malalaman ang ginagawa niyang pagnanakaw. Pwes, nagkamali siya ng binangga.

"W-What... I-I didn't." He denied. "I-I didn't stole it..." he stuttered.

Nahampas ko ng malakas ang lamesa. Lahat ng miyembro ay napapitlag doon. "You didn't?!" sigaw ko dahil sa galit. "It was all said in this fucking folder!" sabay tapon ko sa folder na hawak ko kanina. "Get the hell out of my company, or you'll die in front of my members!"

Nakita ko ang takot sa kaniyang mukha ngunit nabago ang ekspresyon nito. Tumayo siya. "You're a psycho, Del Rosario. I didn't intend to stole the company's money if you didn't make my life suffer." malamig na sambit niya.

I pulled out my gun and pointed at him, aiming exactly to his heart. I don't care. Nagsitayo na rin ang ibang members para pigilan ako ngunit nakuha ko sila sa isang tingin lamang.

"You're actually wrong, Crazani!" malamig kong sambit. "Your father did that to you. He let you suffer, so he took the chance to let me help you but I didn't know that he already implanted you that I am the villain into your fucking life..." tugon ko pa.

Nabigla siya. Nanlaki ang kaniyang mata. "If you don't leave in my company, I won't hesitate to kill you!" walang emosyon kong sambit.

Mali siya ng kinalaban. Ako pa ang naging masama sa maruming gawain ng kaniyang ama.

"No. My father won't do that! He loves me!" sigaw niya.

Umiling ako at ngumisi. "Love? Does a father would make his child suffer? Does a father want his child dead because of being an illegitimate child? Does your father loves you like you always believed?" sarkastikong usal ko.

Napahampas siya sa kaniyang ulo. Nababaliw na siguro ang gago dahil sa mga nalaman niya. Tama, ganiyan lang. Mabaliw ka hanggang ikaw na mismo ang pumatay sa ama mong mas hayop pa kaysa sa hayop. Hindi ako ang lalapit dahil ikaw mismo ang luluhod sa harapan ko para gumanti sa ginawa ng ama mo.

"Dad loves me..."

"Kung mahal ka ng tatay mo, hindi ka niya tatangkain na patayin!" Wala akong pakialam kung hindi niya maintindihan ang sinasabi ko. "He loves you because of your mother's wealth. He killed your mother." pagpapaalala ko pa.

Ang mata niyang puro kalungkutan ang nadama kanina ay napalitan na ngayon ng bahid ng galit. Nakikita ko sa kaniyang mata ang kagustuhan niyang pagganti. But I won't be easy on him.

"H-Help me..." he said.

I laughed hard. "Why would I? Help yourself, asshole!" sambit ko at ipinutok ang baril sa kaniyang binti at balikat.

"F-Fuck!" daing niya. "I-I'm sorry... p-please h-help me!" pagmamakaawa niya.

Maawa? Wala sa akin ang salitang iyon. "You have the guts to stole my company's money then you're begging me to help you? Done with your bullshits, Crazani!"

Sumenyas ako sa mga tao ko na kaladkarin ang lalaking nasa harap ko. Kinaladkad nila ito habang nagmamakaawa sa akin at isinisigaw ang aking pangalan.

Wala akong awa sa mga taong gustong umabuso sa akin at wala akong awa sa mga taong tuso sa negosyo at trinatraydor ako. Ayaw ko sa lahat ay ang binabaligtad ako dahil lahat ay sila ay ibinabaon ko sa hukay.

" Get out." malamig kong usal sa mga kasama ko.

"Mr. Del Rosario, I think you've done something wrong." sambit ng Vice President ng kompanya.

Nagtagis ang aking bagang at tumingin sa kaniya ng masama. "Do I need your words? If you don't want what I am doing, feel free to get out of my building and fucking pull out your investment!" galit kong asik sa kaniya.

In this state of mine, I need Serran to calm me down. I walked out on the board room and went straight to my office. I sit on my swivel chair and massage my head. I tried to reach for Serran and have face time with her. He answered it immediately.

I saw her beautiful face again that makes me calm down. I think she's in the kitchen, cooking something to eat.

"Hey..." I said.

Nakasimangot siyang tumingin sa akin. "What?"

I chuckled. She looks cute, tho.

"I miss you," I said and smile. Napansin ko ang pamumula ng kaniyang mukha at hindi iyon nakaligtas sa akin. "You're blushing!" I teased.

Umirap ito sa akin.  "Huwag mo akong tawagan kung mang-aasar ka lang, gago!"

Ah! It turns me on kapag nagmumura siya. Kapag nasa tabi lang ako nito, tinadtad ko na siya nang maraming halik.

"You're too cute, I can't resist it."

"Tigilan mo ako, Del Rosario. May kasalanan ka pa sa akin, punyeta ka!" naiinis niyang sambit.

This woman... I can't resist her, really! She's so damn cute and gorgeous.

"Stop cursing, Serran. You don't want me to punish you in my own way, right?" panghahamon ko rito. Umirap lamang siya sa akin at hindi nakapagsalita. "How's work? Is it tiring?" I asked.

"It is! Nakaka-stress at nabwebwesit ako dahil sa iyo!" She stated, a bit angry.

I sighed deeply. "It is for you to accept a competition. Not all business is successful without failing, Serran." I said. "Business is business, learn to accept challenges," I explain.

I heard her sigh. "Fine. Sabi mo, e."

Nawala ang ngiti sa aking labi nang makita ang kalungkutan sa kaniyang mukha. I felt guilty. "Serran, don't be like that. I promise that you will be on top again but in the right time." sambit ko.

"It's fine... no need, Red." usal niya. "Sa susunod na lang tayo mag-usap at kakain pa ako. I'm hungry because I didn't eat my lunch..."

Kumunot ang aking noo. What the fuck?! Is she that stressed for her to skip lunch? "You're not eating in the right time, Serran. Expect me to be there... two days from now!" matigas kong sambit.

Aangal pa sana siya ngunit pinatayan ko na siya. Huminga ako nang malalim at hinilot ang aking sentido. Naupo ako sa aking swivel chair at nag-isip ng kung anong ipaparusa ko sa babaeng iyon. Kalaunan ay naisip kong tawagan ang kaibigan ko para mag-order ng bulaklak at ipahatid kay Serran.

Nakatanggap ako ng mensahe mula sa kaniya kaya napangiti ako.

From: Serran

You bought this flowers for me?

I replied.

To: Serran

A beautiful woman who captured my heart:)

To be continued...