Serran's POV

"Putangina, bitawan mo nga ako!" pagpupumiglas ko sa lalaking hindi ko naman kilala na bigla na lang akong hinabol. "Ibaba mo ako sabi, eh! Tatawag akong ng pulis, lintek ka! S-Saan mo ba ako dadalhin?" umuusok na ang aking ilong dahil sa pinaghalong inis at galit.

"Just shut the fuck up, woman!" malamig na pagpapatigil nito sa akin.

Pero dahil matigas ang ulo ko, pinilit kong magpumiglas hanggang sa masagad ko ang pasensya niya. At tila, kumagat naman ito sa aking bitag kaya napatigil siya sa paglakad. My head is literally hot and when I say hot, it means mainit ang ulo ko at kumukulo ang dugo ko sa aking katawan dahil sa lalaking ito.

Akala ko ay ibaba niya ako but then to my surprise, bumagsak ako sa semento.

"A-Aray! Bakit mo ako inihulog?! Putangina, ang lakas ng loob mong ihulog ako!" nagtatagis ang aking bagang. "Sino ka ba sa akala mo?! Diyos? Hoy, sumagot kang hinayupak ka!" inis kong bulyaw sa kaniya.

Namewang siya bago niya ibaling ang tingin sa akin. He smirked and I think my jaw dropped when I saw his tantalizing blue eyes. Kumurap-kurap ako, hindi makapaniwala na may isang nilalang na nanggaling sa Mount Olympus na nasa harapan ko.

"Stop drooling, woman," baritono at malamig nitong sambit.

Pero imbes na ibaling sa iba ang tingin ko, nanatili iyon sa kaniyang mukha. That jawline, his long eyelashes na bumagay sa bilugan at asul na mata, matangos na ilong at mapupulang labi nito. Masasabi kong maganda ang pagkakahulma sa kaniyang mukha.

Bumalik ako sa aking katinuan at kumurap-kurap akong muli. Hindi ko talaga maalis ang aking tingin sa kaniya kaya naman napalunok ako.

"Hot," I mumbled.

Tinaasan niya ako ng kilay at napahilamos pa sa kaniyang mukha.

"Shut the fuck up, woman." sambit niya. "Do not fucking provoke me, at kapag hindi mo ako tinigilan sa ganiyang klase ng titig mo, you will fucking get your punishment." He said, coldly.

"E-Excuse me, I am not looking at you..." nauutal kong sabi sa kaniya.

"Come with me and don't fucking make a scene or else, I can't be gentle towards you." gigil nitong sambit sa akin.

Hinila nito ang aking kamay at muntik pa akong matapilok nang kaladkarin na naman niya ako. Lalo akong nanggigil sa galit dahil mahigpit rin ang hawak nito sa aking palapulsuhan at masakit na iyon.

Nagpumiglas ako pero mas malakas siya kaysa sa akin. "Ano ba?! Bitawan mo nga ako! Nasasaktan ako, kinginang gago ka!" sigaw ko.

Madilim ang kalsada at tanging liwanag mula sa buwan ang aming ilaw. I don't know why he's dragging me kasi sa pagkakaalam ko wala akong kasalanan.

"Saan mo ba ako dadalhin, hayop ka? Ano ba!" sigaw ko sa kaniya.

Tumigil kami sa paglalakad at dahil ako ang nasa likuran niya ay nabangga ako sa kaniya. Ang tigas ng kaniyang likod, parang pader— tangina! Bakit ko ba iyon iniisip? Wala na akong pakialam kung mala-pader ang kaniyang likod at katawan.

Marahas niya akong pinaharap sa kaniya at nagsalubong ang aming mga mata. Madilim at walang emosyon ang mababakas sa kaniyang mata. Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng takot rito.

"Tumahimik ka! Kahit anong sigaw mo, walang makakarinig sa iyo," malamig pa rin ang boses na sambit niya, "kapag hindi ka tumigil, I swear to all the Gods above, makakatikim ka sakin. So fucking fear me, woman!" He snorted.

Fear? Yeah, that's what I am right now, I fear this man who's trying to abduct me.

My jaw dropped. "F-Fear you..." utal kong sambit, "Why I am going to fear you? A-Are you somewhat a kidnapper, perhaps?" nanginginig kong tanong sa kaniya.

"Isa pang tanong mo, hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sa iyo, so better shut your fucking machine gun mouth." walang bahid ng emosyon nitong sabi sa akin.

Pero dahil gusto kong malaman, pilit kong kinakalas ang aking kamay sa kaniyang hawak. Nagpumiglas ako and I tried to punch him but he caught my arms. Hinawakan niya iyon at mabilis niya akong naisandal sa pader sa kalsadang tinatahak namin.

He pinned me in the wall and put my both arms above my head. He gripped my jaw tightly and brought his lips close to the side of my lips. Idiniin nito ang kaniyang mukha bago bumulong na may nakakatakot na boses.

"Don't fucking provoke me and don't fucking try my patience, woman. I am not the man who is gentle to woman." marahas niyang binitawan ang aking panga pero ang aking kamay ay hindi pa rin nito pinapakawalan. "Most especially at you..."

Parang nawalan ako ng lakas sa kaniyang sinabi. "Why are you... chasing me? I want an answer... please?" I begged him.

"You want my answer? Then stop complaining!"

Nanghina ako. Can somebody help me? Can I escape to this guy?

"Wala akong kasalanan..." I sobbed. Nakita ko ang pagkuyom ng kaniyang kamao at pag-igting ng kaniyang panga.

"I didn't say you were at fault, damn it." inis na usal niya, "all you have to do is shut your fucking mouth and come with me." he said while intently looking at my eyes.

Sunod sunod akong huminga nang malalim dahil sa klase ng tingin nito.

"Gusto ko lang malaman... why?" My voice cracked.

"You'll know why, pagdating ng tamang oras." tanging sagot nito sa akin. " You see, Serran, you can't escape to my eyes. No one will save you because people fear me and I don't fucking give a damn if someone will try to take you away from me, again." he said na siyang yumanig sa aking buong isipan. "I'll fucking kill them for you." 

I was afraid by the last words he had said. Natakot ako dahil tila kaya niya itong gawin sa isang iglap lang.

Hindi ko talaga alam ang gagawin ko. Ang tanging magagawa ko lang ay manalangin na sana may magliligtas sa akin ngayon. I closed my eyes with fear. At sana paggising ko, panaginip lang ang lahat.

"Stop praying. No one can save you, my beloved..." iyon ang tanging narinig ko kasabay ng pagtangay sa akin ng kadiliman.