A few months after I got married to one of the most powerful businessmen in the world, my life was turned upside down. I decided not to resign from my job sa government office, masaya kasi ako doon at kasundo ko ang mga tao. Mababait silang lahat sa akin, minsan iniisip ko, kung totoo ba ang kabaitang iyon o dahil lang sa lantad sa publiko na ako ang asawa ni Jandrix Alexis DiMarco at walang magtatangkang kalabanin siya. Hawak ko ang noo ko nang makarating ako sa desk ko dahil bahagyang sumasakit ang ulo ko. Maaga akong gumising dahil lumipad si Jandrix sa New York. I had to arrange his things. I had to prepare him food. Halos magdamag na wala akong tulog. Kahit naman sandamakmak ang mag-aasikaso sa kanya, kailangan pa rin ng personal touch ng asawa. Isa pa, hindi na siya sanay na hindi ako ang nag-aasikaso sa kanya. He would go straight to work without eating anything kung hindi ako babangon para ipaghanda siya.

Napapangiti na lang ako sa kawalan. Jandrix is becoming more and more dependent to me. Hindi na niya kayang mabuhay ng wala ako at kinikilig ako sa isiping iyon. I missed him again. Nakatitig ako sa wedding ring namin, hinahaplos ko iyon para naman maibsan ang pagka-miss ko sa kanya.

Narinig ko ang tunog ng pagpasok ng e-mail sa computer ko.

DiMarco: Just got on the plane now. Are you starting your day yet, love?

Lumawak ang ngiti ko.

Mrs. DiMarco: Nope. Just sitting here in my table daydreaming of you.

DiMarco: Stop it, naughty. This business meeting is important. Do not seduce me of going back and snatching you off from your desk.

Mrs. DiMarco: Bakit hindi? Madalas ko namang gawin iyon sa 'yo. You wouldn't be able to say no. Shall I send you a picture of me with my brand-new Victoria's Secret strappy dark red bra?

Matagal siyang hindi sumagot. Napapahagikhik na ako sa tawa.

DiMarco: Oh yeah? Want me to bend you down on your table right now, slid your panties down and make you scream as I pound you from behind mercilessly?

Napalunok ako. Napatitig sa reply niya. Those were just mere words but it has absolute power to restrain my breathing and boil my blood like a lava from the mouth of an erupting volcano. Napapikit ako at napakuyom ng kamay.

Kalma.

Kalma.

Iba't ibang maiinit na imahe naming dalawa ni Jandrix ang sumakop sa utak ko. Pumilipit ang dalawang hita ko sa isa't isa. Ka-aga-aga, basa ako! Hindi pwede 'to!

DiMarco: Mrs. DiMarco?

Mrs. DiMarco: I hate you!

I heard him laugh on my head.

DiMarco: Kung nandiyan lang ako, alam ko na kung ano ang kasunod niyang I hate you mo.

Napasinghap ako. I looked around. Walang tao dahil maaga ako kaysa sa iba. Wala sa loob na pinasok ko ang kamay ko sa loob ng palda ko. Nakagat ko ang labi ko nang maramdaman ang pagkabasa ng pagkababae ko. Damn him for being so freaking good in bed. I can't seem to get enough of him every day! Bakit kailangan ko pa kasing mawala sa tabi niya kung pwede namang hindi, 'di ba?

Tinawagan ko si Jan.

"Aly," sagot nito kaagad. In the background I heard him giving instructions to his PA, nasa opisina ito at halatang busy. "Bakit?"

"Ihatid mo ako New York."

"What? No. I have tons in my desk today. Bakit ka pupuntang New York?"

"Pupuntahan ko si Jandrix."

"Kakaalis niya lang ah."

"Exactly! Gusto kong sumama."

Narinig ko ang pagbuntong-hininga nito. "Fine. In one condition. You'll help me with the dark web program I'm developing now."

"Blackmail. Mahirap 'yon."

"Magaling ka doon."

"Ayoko," pairap kong sagot. Kung nasa harapan ko ito, sasapakin ko ito ng ballpen.

"Eh di hintayin mo na lang na bumalik ang asawa mo."

"Jan! Alam mo, ikaw, napakagulang mo. Oo na, tutulungan na kita."

"Cool. I'm on my way!"

I'm in New York. Nakatingala ako sa napakatayog na DiMarco Tower doon. Hindi na ako nagpasama kay Jan sa building. I can handle it from here already. Unang tapak ng mga paa ko sa main door ng lobby, namataan ako ng isang unipormadong manager doon. Mabilis itong lumapit sa akin kasama ng ilang mga staffs upang salubungin ako.

"Mrs. DiMarco. It's nice to see you here! I'm sorry your arrival was unannounced we haven't prepared anything," paumanhin nito.

"It's ok. I came here to visit my husband. This is a surprise so don't tell any of his staff, okay?"

"Sure do."

"Good. Where is he?"

May kinontak ito para itanong kung saan ang asawa ko.

"Twentieth floor, in the CEO's office. You can use the private elevator, we'll accompany you, Ma'am."

"No need. I can handle this. Thank you!"

I was wearing the highest heels I could get, the most professional yet revealing in a classy way business suit. My lipstick is the color of a dark red almost like blood. My eyes were shimmering with metallic dust. I was told that Jandrix was supposed to interview several ladies to be his PA. Who else is the most qualified for the job? Me.

I'm smart, tactful, beautiful and tough. Kaya naman, I printed my own resume and headed to his office.

Hinarang ako ng isa sa mga empleyado niyang nakabantay sa pinto. "Mrs. DiMarco, how can I help you?" She was blocking the door.

"I need to see my husband," kaswal kong sagot.

"He's interviewing an applicant inside. I'll knock for you."

Kumunot ang noo ko. Naalala ko na naman ang insidente kay Natalia Mirkova, I was able to tolerate it before pero ngayon, maghahalo ang balat sa tinalupan kapag pagbukas ng pintong 'yan ang makita ko ang kaparehong eksenang nakita ko na dati. Mababali ang lahat ng buto ni DiMarco at mauubos ang ngipin ng babaeng kalantari niya. Itaga mo pa sa langit! "No. No need. Just get out of my way," nag-iinit ang pisngi ko.

Ako ang nagbukas ng pinto. Nakaharap sa table niya ang isang magandang babae. She's blond, petite, with small beautiful face and perfect complexion. PA ba talaga ang inaapplayan nito? Tumaas ang kilay ko.

Pinag-aralan ko ang hitsura nilang dalawa. May gusot na damit ba? May lampas na lipstick ba sa labi ng babae? Maayos ba ang necktie ng asawa ko? I realized I was being paranoid. Hindi ganoon kadaling i-seduce ang isang Masked Wolf.

"Ms. Jolie Edwards, my staff will talk to you outside. Thank you," kaswal na wika ni Jandrix.

Tumango ang babae, nakipagkamay saka umalis. Bahagya pang yumuko nang madaanan ako sa pinto.

Binaling ni Jandrix ang atensyon sa akin. Saglit na kumunot ang noo niya. Pagkatapos ng ilang segundong pagtitig sa mukha ko at sa kabuuan ko, sumungaw ang pilyong ngisi sa mga labi ng Boss. He looked so regal in his unruly hair, expressive eyes and immaculate lips. Hinila niya ang kurbata na para bang bigla siyang kinapos ng hininga ng makita ako.

Gusto ko lagi ang mga reaksyon ng asawa ko sa tuwing sinusurpresa ko siya.

"Anong ginagawa mo dito?"

"I'm here for a job. I want to be your PA. My name is Alyssa Fay Cabrera-DiMarco. Beautiful, resourceful and an expert on everything. I want to work with you, Mr. DiMarco."

"Sinong may sabing pwede ka dito? I want you to be working on the four corners of my bedroom, not in my boardroom, Mishka."

"Let's see how fast you change your mind, Mr. DiMarco," pilya kong turan habang iniisa-isa ang mga butones ng damit ko, pagkatapos maisara ang pinto. I revealed the newest lingerie to his collection. My personal fav. I know I look like a ravishing lady wrapped in the darkest of cherries. Delectable. Appetizing.

He wouldn't be able to say no.

Lumapit ako sa kanya, pinabayaan niyang tanggalin ko ang necktie niya at buksan ang ilang butones ng damit niya. God, I pictured this in my head the whole time I was in the plane. I started kissing his neck. Gustong-gusto ko ang amoy ng leeg ng asawa ko. Pinaghalong amoy niya at ng pabango niya. Nakakatirik ng mga mata. Hindi pa ako nagkasya sa paghalik doon, I licked him raw, I'm insatiable.

"This is not how I interview my PA, Mrs. DiMarco," bulong niya sa tainga ko.

"This is how you want to interview me. You were a tease before, remember? You always drive me to the edge. Now it's my turn." I kissed him full in the mouth. He didn't protest, instead he responded in the same raw passion I was giving him. Mabilis ang mga kamay ko sa pagtanggal ng damit niya. When I'm finally done, I licked my own lips with the sight. God, he's so perfectly male. I sat on top of his table with my thighs wide open for him. He obviously liked the view. He had this lustful smile plastered on his handsome face.

"My girl..." he whispered. I never felt so proud.

Half of his day was spent in steamy moments on his desk, his sofa and all over his entire office. End of the day, I got the job that I want.

Jandrix

Ares was in trouble. Dinoble-cross siya ng kausap niyang Italian mafia. He was held captive, pati mga tao niya na nakabase sa isang bodega nila ay naubos. Malaki ang halaga ng mga sandatang nakuha sa kanila. He was obviously not thinking straight, I know that asshole was troubled.

"Wolf, we're here," ani Lee.

Bahagya kong binuksan ang bintana ng sasakyan. Tanaw na sa di kalayuan ang bodegang pakay namin at mangilan-ngilang armadong kalalakihan na naroon.

"Sasama ka?" Ani Alec.

"That fucking Ares needs some serious beating," komento ni Jan.

Malalim ang naging buntong-hininga ko. Ibinaba ko ang maskara ko upang tumabing sa mukha ko. I don't need words to tell them that no one messes with the Phantoms without paying the price: death.

Bago pa man kami pumasok sa lungga ng kalaban, Jan was done surveying the place. Kaunting tao lang ang nakabantay, masyadong kampante ang kalaban. Ni walang malalakas na armas na dala ang mga taga-bantay. Madali naming napenetrate ang kabuuan niyon. All of the Phantoms were trained for a silent attack like this. Pagkatapos lamang ng ilang minuto nagupo ang kalaban nang hindi namamalayan kung ano at kung sino ang mga umaatake.

Natagpuan namin si Ares na nakaupo sa isang bangko. Nakagapos at basag na basag ang mukha. Naramdaman niya ang pagdating namin kaya bahagya niyang inangat ang mukha.

"Wolf..." usal niya.

"You're fucking messed up, bro." komento ni Lee habang kinakalas ang mga bakal na nakapulupot sa kamay at paa nito. Tumutulo ang dugo mula sa ulo ni Ares.

Sinuri ko ng mga mata ko ang buong katawan ni Ares. Base sa nakikita ko. Ilang bale sa buto at lamog na laman ang mayroon sa katawan niya pero walang damage sa internal organs. He still can be fixed.

"Let's get out of here," ani Alec.

Sina Lee at Jan ang nagbuhat sa lupaypay na katawan ni Ares.

"Sandali," sabi ko.

Binigyan ko ng isang malakas na suntok sa panga si Ares. Hindi ko makakalimutang nilihim niyang nauna niyang nakita at nalamang buhay si Alyssa at hindi niya sinabi sa akin.

"Wolf!!" Sabay-sabay na awat ng tatlo. Napaluhod si Ares sa harapan ko.

"Boss..." usal ni Ares.

Naupo ako sa harap niya. "You're a fucking weakling right now, Ares. Get the fuck up and fix yourself. Hindi ko kailangan ng pilay na Phantom, naintindihan mo?"

Tumango ito. Tapos ay tumawa. "Yes, Wolf."

I saw all the other three men smile. Ako din naman, gumaan na ang natitirang mabigat na bahagi ng dibdib ko ngayong nakabalik na ang isa sa mga taong tinuturing kong kapamilya.

Few days before the actual event in the Dark Casino, bihira kong napagkikita ang asawa ko. Kinareer ang pagiging PA, nakalimutang asawa niya ako at bukod sa opisina ay mayroon siyang ibang obligasyon sa akin. Hindi ko na naman siya mahagilap sa mansyon namin dito sa New York.

"Where's my wife? Not home yet?" Tanong ko sa isang staff.

Nauna siyang umalis ng opisina, hindi man lang ako hinintay tapos wala pa siya sa bahay? Narinig ko ang pagdating ng kanyang sasakyan. Lumabas siyang akay-akay ng mga bodyguards niya, lupaypay at hindi makatayo mag-isa. Grabeng kaba ang sumuot sa puso ko.

"Aly!" Patakbo ko siyang sinalubong at hinilig sa balikat ko. "What happened?"

"She passed out on the sidewalk, Boss. We wanted to bring her to the hospital, but she said she just needs you."

"Damn! You should've taken her to the nearest hospital!" Wala akong panahong manermon pa. I attended to my wife. Binuhat ko siya sa pinakamalapit na kwarto para masuri. "Bring me my doctor's kit. Now!"

"Aly...baby, what happened?"

Bumukas ang mga mata niya. She smiled at me.

"Nothing's wrong with me. Don't worry."

"Eh bakit ka nanghihina?"

"Umikot ang paningin ko. Kaya ko namang maglakad, masyado lang OA ang mga tauhan mo," sagot niya.

"Ano ngang nangyari?" I check on her pulse. Okay naman. Pati ang mga mata niya maayos naman ang pinapakitang sintomas.

"I'm just tired," aniya.

"'Yan na nga ba ang sinasabi ko eh."

"I'm tired not because of work. I'm tired because my body is adapting to a little stranger growing in my belly."

"What little stranger are you talking about?"

Tinitigan ko siya. Hindi niya sinagot ang tanong ko. Hinayaan niyang isipin ko kung ano ang sinasabi niya. I couldn't think straight lalo't nakikita ko siyang namumutla.

"Damn it, Dr. DiMarco. Figure it out! Hindi mo kailangan ng mga medical equipments mo dito para maintindihan ang sinasabi ko."

Hindi ko pa rin alam kung ano ang iisipin ko. My brain froze for some reason. Tinatawanan na niya ako.

"Just freakin' tell me, Alyssa! I don't have time for silly games here. I want to know what's going on with you!"

"I'm pregnant. Your little stranger is growing inside my body now. Naintindihan mo na? Gets na?"

Blank.

"No way."

Bumingisngis si Alyssa. "You're so cute when you're in shock. Hindi ka si Wolf o si Prince of Hell Jandrix ngayon sa awra mo na 'yan. Hindi bagay sa 'yo."

I can barely process anything right now. All my nerve impulses are not working.

My sunshine. She's having another of my personal sunshine inside her now. I don't deserve this. A devil like me does not deserve this. Or perhaps I do now?

Kinabig ko ang leeg ni Alyssa upang bigyan ng mahaba at masuyong halik na puno ng pagmamahal. This angel...she's my salvation. And I promise to take care of her and our little stranger for as long as I live.

Other Titles: