DAPHNE

Soms was de drang in me om naar de andere kant van de wereld groter dan anders. Dan stond ik bijna klaar om mijn valiezen te pakken. Het enigste dat me tegenhield was mijn gebroken moeder, die s'ochtends weer eens een bord voor mijn vader op tafel zette.

Het enigste probleem: mijn vader was weg. Foetsie. Net voordat hij betrok had ik hem horen zeggen dat hij 'de liefde gevonden had' en 'dat Helena alles was dat zijn hart begeerde.' Gekwetst had ik toen de conversatie afgeluisterd. Vroeger sloeg mijn vader altijd zijn armen om mij en mijn moeder heen en noemde hij ons 'de meisjes van zijn leven.' Het leek erop dat hij dat even vergeten was.

Op het internet had ik een quote gevonden. Het tegenovergestelde van liefde is geen haat, maar onverschilligheid. Ik wist dat mijn vader me niet haatte, maar onverschilligheid was hij wel.  Nog nooit had een tekstje zo goed mijn leven omschreven.

Niet veel na het vertrek van mijn vader kon ik nog iemand uit mijn leven wissen. Toen Jason hoorde dat mijn vader weg was gegaan, was hij plots niet meer echt geïnteresseerd in mij. Zonder mijn vaders geld was ik plots niet meer zo boeiend voor hem.

Door zijn vertrek nam mijn vader meer van me af dan alleen een vaderfiguur. Ik verloor mijn vriendje, mijn moeder veranderde in een levende geest en het warme gezin dat we ooit waren, was verdwenen. We waren van elkaar vervreemd.

Soms belde mijn vader. In het begin nam mijn moeder de telefoon op, maar ze raakte helemaal van streek als ze zijn stem hoorde. Dus na een tijdje was ik degene die ervoor zorgde dat wat mijn vader tegen mijn moeder wou zeggen, bij mijn moeder terecht kwam. Steeds minder had ik zin om de postbode tussen mijn vader en moeder te spelen. Ik leerde negeren. Wanneer de telefoon rinkelend door het huis schalde, nam niemand meer de moeite om te luisteren, laat staan op te nemen. Langzaam maar zeker verdween mijn vader uit mijn hoofd en leven, en ik werd er alleen maar aan herrinert wanneer mijn moeder 3 borden op tafel zet in plaats van 2. Wachtend op de man die niet meer terug zal komen. Nooit meer.

En samen met mijn vader, verdween ook mijn geloof in liefde en mijn vertrouwen in jongens.

Mij lieten ze toch allemaal in de steek.