Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

CHAPTER 32

Warning: matured scenes ahead!

CHAPTER 32


Hanggang ngayon parang panaginip lang ang lahat ang nangyari sa akin. Hindi ko akalain na makakasama ko ang mga anak ko. Noon tanggap kong wala na sila sa akin. Hindi ko akalain na buhay silang tatlo na noon akala ko dalawa lamang.

Ilang araw simula nang nanirahan na ako sa mansyon ni Sparrel kasama ang mga anak namin ay hindi ko inaasahan ang pagbisita ng magulang n'ya. Halos mataranta na ako sa pag-aayos sa sarili para naman maging maganda ang tingin nila sa akin.

Sparrel didn't tell me that they'll visit us here. Ako raw sadya at hindi pa nga ako handa!

“It's alright, baby. Hindi mo na kailangan na magbihis para sa kanila,” nakangising sambit ni Sparrel nang sundan n'ya ako rito sa kuwarto namin nang kumaripas ako ng takbo.

Binalingan ko s'ya at sumimangot nang makita ang pagkaaliw sa kan'yang mga mata. Natutuwa talaga s'ya na makitang nagiging ganito ako sa kan'yang pamilya.

Sa huli ay binitiwan ko na rin ang hawak kong dress na sana susuotin ko. Nakasuot lamang ako ng pambahay na damit, plain na black t-shirt at cycling. Habang s'ya naman ay nakaputing polo, hinubad kasi n'ya ang suit n'ya at tinira ang panloob na damit n'ya. Kakauwi n'ya lang at sinama n'ya ang pamilya n'ya rito.

“I saw them, Spar. They looked like strict parents.” Mas lalo akong kinabahan nang maalala ang mukha ng kan'yang Ina. “What if they won't like me for you? Hindi ako kasing yaman n'yo para pantayan kayo.”

Isa pa iyan sa problema ko. I'm not rich just like him. Mga magulang ko lang naman ang mayaman pero kahit gano'n hindi namin magawang pantayan sila. At saka nagsisimula pa lamang ako sa aking negosyo. He was born in rich family. Naging isa s'ya sa pinakamayamang bilyonaryo.

He stepped closer to me and pulled my arms. Agad akong nagpatanghay at bumagsak sa kan'yang bisig. Pinulupot n'ya ang braso sa aking maliit na beywang, halos sakop na n'ya ang katawan ko sa kan'yang yakap. I can even smell his natural scent. Walang bahid na ibang perfume kundi ang kan'ya lamang.

“Wala silang magagawa kapag ikaw ang pinakasalan ko. Hindi sila p'wedeng magdikta sa akin. I'm already twenty-seven years of age. I'll be the one who will decide dahil nasa kamay ko ang batas,” mahaba n'yang paliwanag na ikinahinga ko nang maluwag.

Hindi n'ya talaga binigo pagdating sa pagpapagaan ng loob ko. He always makes me enough. He washed away my insecurities even it was just a small thing. Instead na sabihin akong overreacting, he will just whisper some sweet words and kiss my forehead, a sign of his respect and care for me.

“Do you feel better now? Hindi kita hahayaan, hmm?” He cupped both of my cheeks and made me faced him. “Trust me, my parents will love you. No one can tear us apart, I won't let that happen of that's what you're thinking.”

Tumango ako nang dahan-dahan habang nakatitig sa malambing at maamo n'yang mukha. Hindi ko akalain na kaya n'yang maging ganito kalambing dahil sa unang kita ko sa kan'ya ay alam kong delikado s'yang tao. Maybe love made him just like this.

As I stared to his chestnut brown eyes, I just suddenly licked my dry lips to make it wet. May epekto talaga s'ya sa akin na hanggang ngayon hindi ko magawang pigilan ang malakas na kabog ng dibdib ko. The fire is still burning nonestop whenever our skin touched.

Napatingin s'ya sa labi kong dinilaan ko. His adam's apple moved up and down. Dahan-dahan n'yang inilapit ang mukha sa akin. Awtomatikong napapikit ang mga mata ko nang naglapat ang aming mga labi. Nanindig ang balahibo ko at napakapit sa kan'yang balikat habang marahan na ginagalaw ang labi para sabayan ang ritmo n'ya.

Tunog ng pagsipsip n'ya sa aking labi ang tanging maririnig ngayon. Hinihimas-himas din n'ya ang likuran ko na mas lalong nagpadagdag init ng katawan ko. Sabik na sabik ako sa kan'ya.

Napamulat ako nang lumayo s'ya. Nakatitig ang malumanay kong mukha sa kan'ya. Hindi pa maproseso sa utak ko ang nangyaring halikan naming dalawa. He beamed at me.

“Come on, baka hindi ako makapigil at maangkin ulit kita,” naglalaro ang ngisi sa labi n'ya nang sabihin iyon.

Napakurap ako at napababa ang tingin sa hiya. Kahit may nangyari na sa amin ay nahihiya pa rin ako sa tuwing iniisip ko ang mga ungol ko habang pinapaligaya n'ya ako.

Tuluyan na nga talaga nawala ang pag-alinlangan ko sa magulang ni Sparrel nang lumapit ako sa kanila. Sparrel was standing at my back while holding my small back.

Halata ang karangyaan sa damit ng magulang ni Sparrel. They looked like a well respected businessman and businesswoman. They are wearing a business attire and that made them looked a powerful.

“It was nice meeting you finally, hija,” nakangiting sambit ng ginang at nilapitan ako.

Natulos ako sa aking kinatatayuan nang bigla n'ya akong niyakap. Inalis tuloy ni Sparrel ang kamay n'ya sa likuran ko at hinayaan na yakapin ako ng kan'yang Ina. Napakurap ako nang ilang beses at dahan-dahang tumugon sa kan'yang yakap.

Napaangat ang tingin ko sa Ama ni Sparrel. He just nodded at me and a little smile formed on his lips. Tipid lamang akong ngumiti dahil sa hindi ko alam ang gagawin ko ngayon. Hindi ko inaasahan ito kaya gulat ako.

Kumakain kami ng aming hapunan habang kinakausap ako ng Ina ni Sparrel. She even told me to called her Mom that made me shocked. Napatawa pa s'ya sa simpleng reaksyon ko.

“You're the mother of my apo's. Masanay ka nang tawagin akong Mom,” she said. Napahagikgik tuloy ang triplets at mukhang tuwang-tuwa sa nangyayari.

Sparrel was right. They are so nice to me. Nakaka-intimidate man tignan ang Ina ni Sparrel ay mabait naman ito sa akin. Gan'yan lang siguro s'ya tignan. Gano'n din naman ang una kong impression kay Sparrel.

“Thank you, Sparrel, ” I softly whispered, enough for him to hear it.

He turned the lamp shade off and turned his head to me. Mas lalong lumapit s'ya sa akin sa kinahihigaan ko at niyakap ang maliit kong katawan. Kinumutan n'ya ang katawan namin at hinalikan ang noo ko.

“For what, baby?” tanong n'ya at inamoy ang leeg ko. Napapikit tuloy ako sa kan'yang ginawa ag napahawak sa braso n'yang nakapulupot sa aking beywang.

“F-For introducing your parents to me. Nakalulungkot lang na hindi ko maihaharap ang pamilya ko sa 'yo.”

Tinignan n'ya ang mukha ko at binigyan ako nang maliit na ngiti. “You mean your real parents?”

“Oo, wala na sila remember?”

“Gusto kong harapin ang kinikilalang pamilya mo, iyong Tito at Tita mo.”

Agad akong dinapuan ng kaba sa dibdib. “P-Paano kung may gawin silang masama sa 'yo? Sa akin? Alam mong hindi naging maganda ang huling pagkikita n'yo.”

Sinabi sa akin ni Valery na pinalayas ni Sparrel si Mom and Dad nang malamang sinasaktan ang anak nito. Hindi lang iyon, pinarusahan n'ya ito. Kahit gusto kong matakot sa ginawa ni Sparrel ay hindi ko magawa. May parte sa akin na dapat lang iyon sa kanila dahil sinaktan lang naman nila ang walang kalaban-laban kong mga anak.

Nasa batas ni Sparrel na kung sino ang nanakit sa kan'yang anak ay paparusahan, mas mabigat na parusa ang ipapatol n'ya. At kapag naulit iyon ay isang buwan ito it-torture sa kanilang basement. He was a dangerous man I know. Kahit natatakot ako sa kan'ya ay hindi naman nawawala ang pagmamahal ko sa kan'ya. Dahil alam kong hindi n'ya ako kayang saktan ng pisikal.

“Hindi nila kayang saktan ako, lalo ka na.” Hinaplos n'ya ang pisngi ko. “Alam nila ang kaya kong gawin. Kahit pinakawalan ko sila, hindi ibig sabihin no'n na malaya na sila. I'm still watching their moves. So there's nothing to worry about, baby.”

Napabuga ako ng hininga at sumang-ayon na rin kahit kinakabahan. Gusto n'ya talagang pormal na ipaalam kay Mom and Dad na ikakasal kami sa susunod na buwan. Gusto n'ya sana ngayon pero hindi ako pumayag. Aasikasuhin ko muna ang mga dapat asikasuhin bago magpakasal sa kan'ya.

Kahit wala na akong problema ay kailangan kong makasigurado. Marrying Sparrel means I have to accept that my real parents are now gone. That I must fixed my broken past and to move forward. Dahil kapag kinasal na ako kay Sparrel, gusto kong nasa kanila na ang atensyon ko. I want to do my best to be a good mother, and soon to be wife of Sparrel Sullivan.

I giggled when he keeps on whispering sweet words to my ear. He was caressing my waist up and down that made my body shivers. Nang tumingala ako sa kan'ya ay agad kong nakasalubong ang nag-iinit n'yang mga mata. I know we feel the same way.

“Baby, I want you,” he huskily uttured and gulped afterwards. Tinatanya siguro n'ya kung papayag ako.

Napangiti ako. “I want you too.”

And because of that, he happily smashed his lips. Umawang ang labi ko at inangkin n'ya ito hanggang sa nahanap n'ya ang dila ko. He sipped it and bited my lower lip.

Sabik na sabik ako sa kan'ya na hindi ko magawang tanggihan s'ya. Kahit palagi naman kaming magkasama rito ay hindi ko pa rin maiwasan na ma-miss s'ya. Kahit s'ya rin naman lalo na kung galing s'ya sa tarbaho, hahalikan n'ya kaagad ako pag-uwi n'ya.

“Ohh, Spar...” I moaned his name when he slowly moving his hips between my legs. Halos mabaliw ako sa mabagal n'yang paglabas-pasok sa aking loob.

Mas humigpit ang kapit ko sa kan'yang braso habang walang tigil na inuungol ang pangalan n'ya. Gusto n'ya iyon lalo na makitang nasasarapan ako.

“Oh, f*ck this,” he groaned. Napatingala s'ya at nakaawang ang bibig habang mabagal pa rin na umuulos sa akin.

He want to feel me inside. He want me to feel him too. Halos bumaon na ang kuko ko sa kan'yang braso sa ginagawa n'ya. Mas lalo akong mababaliw kapag ganito s'ya kabagal.

I tried to move my hips para bilisan pa n'ya ang galaw. Halos mangiyak ako nang diin n'ya ang magkabilang beywang ko sa kama. Bumaba ang tingin n'ya sa akin at kita ko ang nandidilim n'yang mga mata at pagpipigil. He was gripping my waist tightly, hindi ako nakaramdam ng sakit.

“Faster, please,” I pleaded and tried to move again, but he stopped me. Halos magpadyak ang paa ko sa sobrang bagal n'ya. Hindi ko na kaya.

“Patient, baby. Patient,” titig na titig n'yang sabi at dinilaan ang ibabang labi. Namumuo ang pawis sa noo n'ya at alam kong gusto n'ya ring bilisan ang galaw pero hindi ko alam kung bakit binabagalan n'ya pa.

Magrereklamo na sana ako nang maramdaman ang kahabaan n'ya sa loob ko. Napaikot ang mga mata ko at halos pumikit ito nang maramdamang may natamaan s'ya sa loob ko. Huhugutin n'ya ang kan'ya at saka malalim n'yang ibabaon ang kan'ya sa loob ko. Mabagal n'yang hinugot ang kan'ya at mabilis na ibabaon ang kahabaan n'ya sa akin loob.

“Do you feel it?” he was referring to his shaft.

Tumango-tango ako habang umuungol. Pinulupot ko ang braso sa kan'yang leeg para mapalapit sa akin at hinalikan ito. Mapusok din n'ya akong hinalikan.


Binitiwan ko ang labi n'ya at napaawang. “I-I feel so full. May tinatamaan ka...”

Napangisi s'ya dahil doon. Nagulat ako nang binilisan n'ya ang paglabas-pasok sa akin na mas lalong ikinalakas ng ungol ko.

“Ahh!” Niyakap n'ya ang katawan ko at bumuga nang marahas na hininga sa taenga ko. “I love you, Venny.” He pounded fastly inside me. “You feel so good. F*ck!”

Few more thrust of him and we came together. Bumagsak s'ya sa ibabaw ko at nanginginig ang katawan na niyakap pa ako lalo. Napaawang ang labi ko nang kagatin n'ya ako sa leeg.

“Mine,” nang-aangkin n'yang bulong sa akin at humiga na sa gilid ko.

Pagod na pagod ang katawan ko at s'ya mismo ang humila sa akin para mas mapalapit sa kan'ya. Dinantay n'ya ang binti sa akin kaya ramdam ko ang nakatayo pa rin n'yang alaga.

Niyakap ko s'ya at hinihingal na sinubsob ang mukha sa kan'yang dibdib. Hinimas-himas naman n'ya ang hubad kong likuran at pinatakan ng ilang halik sa noo ko.

“Sleep now, baby. I love you,” sabi n'ya habang nakatitig sa akin.

Mas lalo ko s'yang niyakap nang mahigpit. “I love you more.”

Pinikit ko na ang mga mata ko at hindi nagtagal ay madiin n'yang halikan ang nakasara kong labi. Sumubsob s'ya sa leeg ko at hindi na marinig ang kan'yang binubulong nang dalawin ako ng antok.



Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro