CHAPTER 13
CHAPTER 13
HUMINGA ng malalim si Amethyst habang may hawak na isang tasang kape at nakatingin sa labas ng bintana ng kuwarto niya. The weather looks nice, unlike what she's feeling right now. Excited siyang makasama si Luther mamaya tulad ng pangako nito sa kaniya na lalabas sila pero nang umalis ito, hindi niya napigilang mapatanong kung anong gagawin nito.
Something bad maybe? That's what he do for a living. Dapat masanay na siya— napailing siya—hindi, hindi siya dapat masanay. Her job is to put people like Luther behind bars but she can't even do her job properly because she's so consumed with what she feels for Luther.
Hindi yata niya kakayanin na makulong ito ng dahil sa kaniya. She just doesn't have the strength to betray Luther like that... but, her job is at stake.
It's Luther versus her job.
And as she sips her coffee and thinks of ways on how to talk to Luther into changing what he does, the door to Luther's terrace opened.
Nagulat si Amethyst ng makitang ang ama 'yon ni Luther. Halata ang pagod at iritasyong nakaguhit sa mukha nito. Mas matanda itong tingnan keysa sa toto nitong edad dahil sa mukha nitong halatang problemado.
"Hello po, Tito." Magalang niyang bati rito para kunin na rin ang atensiyon nito.
Halatang nagulat ito at nag-angat ng tingin sa kaniya. Napakurap-kurap ito ng makita kapagkuwan ay tipid na ngumiti. "Hija, ikaw pala. Kumusta ka na?"
Amethyts smiled back. "Ayos lang ho, Tito."
Tumango-tango ito. "That's good."
Nararamdaman ni Amethyst na doon na magtatapos ang usapan nila. Kaya naman magpapaalam na sana siya ng magsalita ulit ang ama ni Luther.
"I saw you with Luther and I saw him coming out from your house." Wika nito na ikinatigil niya sa pagsimsim ng kape. "Natutuwa ako na magkasundo pa rin kayo hanggang ngayon, natutuwa ako kasi nakikita kong bumabalik siya sa dating Luther na kilala ko kapag kasama ka niya. At least he still treats you good. Kahit papaano, may pag-asa pa ring babalik siya sa dati."
Parang nanikip ang puso niya sa narinig na lungkot sa boses ng ama ni Luther. "Ano ho ba ang nangyari kay Luther, Tito? Bakit siya nagbago ng ganun?"
Sadness and pain shadowed his face. "His mother died." Mapakla itong ngumiti. "That's what happened."
Bago pa siya makapagtanong ulit, pumasok na sa loob ang ama ni Luther at naiwan siya na maraming katanungan sa isip.
Whatever happened to Luther has something to do with his mother's death. But how did it change him? What happened that it change the Luther she once knew.
Napabuntong-hininga nalang siya ng wala siyang maisagot sa sarili niyang tanong. At least, ngayon, may kaunting ideya na siya kung bakit nagkaganoon si Luther.
HUMINGA ng malalim si Luther pagkatapos matanggap ang pera para mula kay Mr. Gernale ang assistant ni Mr. Henrick na isa sa mga kasamahan din ni Mr. Tsui. Ang pera na bigay nito sa kaniya ay para sa Limampung kilong high end na druga na tanging siya lang ang mayroon.
"Send my regards to Mr. Henrick." Nakangiting aniya, "do tell him that I will cut him from my drug distribution if he doesn't come to see me personally."
"It will anger Mr. Henrick—"
"I don't care." Nagdilim ang mukha niya, "I'd been doing business with him for more than five years now. Siguro naman sapat na 'yon para pagkatiwalaan niya ako. Kung ayaw niyang makipagkita sakin, then that's okay. I will cut him off from my distribution and accept Mr. Luan offer."
Mr. Luan is Mr. Henricks competitor. Kaya naman hindi na siya nagtaka nang dumilim ang mukha ni Mr. Gernale. "My boss, Mr. Henrick will end you."
Tumawa siya. "I don't like being threatened. Just set up a meeting between me and Mr. Henrick if you want to drugs to continue coming." Pagkasabi niyon ay naglakad siya pabalik sa kotse niya saka sumakay.
Mr. Tsui already bit the bait, it's time for the others to take the bait as well. Their plan has to work or else the life they had lived for six years will all go to waste.
Illegal guns, drugs and prostitution, pinasok nila ang lahat ng 'yon para palabasin si Mr. Tsui, Mr. Henrick at ____ mula sa lunggang pinagtataguan nito kasama na ang iba pa nitong kasamahan. If he can't take those three down in his country, then he will take him down here. And he will not mess this up. He can feel it. This is their only chance to get the justice he wanted.
As they drove off, Blake, their usual driver, spoke. "Magsi-set up na ba ako ng meeting kay Mr. Tsui?"
"How's Henrick?" Tanong naman ni Blaze, "lalabas na ba siya sa lungga niya? Sa tingin mo sapat na ang drugang dini-distribute natin para magpakita siya?"
Tumango siya, "tayo lang ang may ganoong klaseng druga at 'yon ang kumuha sa interes niya noon. Siguro kapag nalaman niyang aalisin ko siya sa distribusyon ng drugang bini-benta ko ay magpapakita siya." Kumuyom ang kamao niya, "and we will be there to kill him."
Bumuntong-hininga si Blake. "Sana nga tama ka, napapagod na ako sa ganito." Blake tsked. "Saan kita ibababa, X?"
"Amethyst's house, after that, could you get my Black Sedan and park it outside Amethyst's house" May pupuntahan kami." Aniya.
"You will be the death of that woman." Ani Blaze na may warning ang boses.
Alam niyang nag-aalala ito sa kalagayan ni Amethyst bilang isang normal na tao, pero naiinis siya sa pag-aalala nito. He's the only man allowed to get worried of her. Damn it!
Why am I so fucking jealous?! Amethyst is mine!
"Naisip mo ba na baka saktan nila si Amethyst ng dahil sayo?" Tanong naman ni Blake.
"I dare those bastards to hurt Amethyst. Igigiling ko sila ng buhay." Nagtatagis ang bagang niyang sabi.
Natahimik ang dalawa hanggang sa makarating sila sa labas ng bahay ni Amethyst. It's already past lunch, sana naman nakabihis na ang dalaga.
"Your Black Sedan will be here in less than thirty minutes." Ani Blaze.
Tumango siya. "Thanks, fuckers."
"Whatever, dickhead."
Ngumiti lang siya sa tinawag nito sa kaniya at tumakbo siya patungo sa pinto ng bahay ni Amethyst. Nakakaisang katok palang siya pero pinagbuksan kaagad siya ng dalaga.
Luther raked an appreciative look over Amethyst's body.
Sexy. Hot. And gorgeous. Can I get any luckier with this woman?
Nakasuot ito ng denim short at simpleng blusa na halip na hapit sa makurba nitong katawan na nagpatubig ng bagang niya. Pinarisan nito iyon ng ankle boots na itim at naka-braid ang buhok nito saka may sunglasses na nakatakip sa mga mata nito.
"Hey, Mr. Bad Boy." Anito na may ngiti sa mga labi at inalis ang sunglasses na suot. "I'm just getting ready. Saan mo ba ako dadalhin?"
Sa halip na sagutin, hinawakan niya ito sa beywang saka hinila papasok sa loob ng bahay. He closed the door and pinned her there. Then Luther kissed Amethyst senseless.
God, he missed this woman.
Kaagad naming tinugon ni Amethyst ang halik niya na ikinangiti niya at mas nagging mapusok ang sipsipan nila ng dila. Pareho na silang napapadaing ni Amethyst habang humahaplos ang mga kamay nila sa katawan ng isa't-isa.
Hindi alam ni Luther kung paano sila umabot ni Amethyst sa mahabang sofa na hindi naghihiwalay ang mga labi nilang dalawa habang unti-unting nawawala ang saplot nilang dalawa.
He pulled Amethyst to sit on his lap while he he sits on the sofa.
Amethyst automatically straddled his waist and rub his wetness on her erect manhood.
"Oh..." hindi niya napigilang ungol lalo na nang igiya ng dalaga papasok ang kahabaan niya sa mainit nitong pagkababae.
Sabay silang napadaing at napuno ng haling-hing ang kabuonan ng sala habang nasa ibabaw niya si Amethyst at umiindayog ang katawan nito para pareho nilang maabot ang rurok ng sarap na nalalasap.
Amethyst rode him fast and hard until they both cum in unison.
Ang dami niyang inilabas sa loob ni Amethyst at nakapikit lang siya dahil sa sobrang sarap na nararamdaman sa mga sandaling 'yon.
"That was good." Luther groaned.
Amethyst kissed his lips before romancing his neck and chest and back to his lips again. Looks like the slight innocence on Amethyst was long gone.
Nakagat nalang ni Luther ang labi ng ang tainga naman niya ang nilaro-laro ni Amethyst gamit ang dila nito.
Because of what Amethyst was doing, his cock is slowly coming back to life and when it became fully erect, Amethyst whispered over his ear.
"Luther..." her voice was seductive, "fuck me?"
He immediately grab her ass and buried himself inside her making her gasp loudly and then their body dance to the rhythm again that only they can hear and understand.
AMETHYST taught Luther was kidding earlier in the car when he said that they going sailing. That's why her mouth was agape when Luther showed her a small yet elegant Yacht docked on the Sudalga's port.
May maliit na Jacuzzi sa top deck ng Yacht at saka may recliner. May kitchenette din iyon at malapad saka malambot na kama. Paano niya nalaman?
She and Luther already tested the bed when they had sex right after they enter the yacht. Nasa daungan palang sila inangkin na siya ng binata na parang walang kapaguran. Ganun din naman siya na buo pusong nagpa-angkin sa binata.
Amethyst tasted heaven in Luther's arms a couple of times on the bed inside the yacht before finally, Luther get up from the bed to maneuvered the yacht away from the port.
Amethyst was leaning on the railing of the Yacht on the top deck when an arm encircled her waist. Alam niyang si Luther iyon dahil tumigil na ang paggalaw ng Yacht.
"Okay na ba rito?" Tanong ng binata malapit sa tainga niya.
Nagsitaasan ang balahibo niya at nakiliti siya. "Yeah... it's beautiful."
"Yeah, you are beautiful." Bulong nito.
Napangiti siya sa tinuran nito. "Binubola mo yata ako e."
"You know me, Amethyst. Hindi ako mambobola."
Her smiled widen. That's true, Luther wasn't a flatterer even before. "Thank you, then."
Pinihit siya paharap ni Luther saka dahan-dahan nitong inilapit ang labi sa labi niya bago nito inangkin 'yon na nagpaubaya naman siya.
It was a soft and passionate kiss, making her smile when he pulled away. "Where's my rough Luther?"
Luther chuckled, "don't you want me soft? I could be rough if you want."
Umiling siya. "I like you soft and sweet—but only to me I hope."
Tumawa ito kapagkuwan ay sumeryoso ang mukha habang titig na titig sa kaniya, "Sayo lang naman ako nagkakaganito. Ewan ko ba, nababaliw na naman ako sayo tulad noon. I'm just hoping that this time, you won't leave me again."
Umangat ang kamay niya para masuyong sapuin ang mukha ng binata, "I would love too... but I don't think I can stay with you knowing what you do for a living."
Pain shadowed his eyes, "can't you wait for me—just a little bit longer, baby. After that, I'm all yours. No illegal stuff anymore. Just— just met me do this one. Please?"
Hindi siya tumango at tumugon sa sinabi nito, basta niyakap lang niya si Luther at hinalikan sa gilid ng mga labi saka ito nginitian. "Come on, we're on a date. Let's not be sad."
Sa wakas, gumuhit din ang ngiti sa mga labi ng binata. "Okay. Do you want to scream instead?"
Natawa siya. "You are insatiable. We just had sex. Hindi ka ba nagsasawa?"
"Bakit, nagsasawa ka na sakin?" Balik tanong nito.
Kaagad siyang umiling, "No."
"Then we have the same answer." He smiled and kissed her lips softly.
Siya ang tumapos sa halik na pinagsasaluhan saka tinanong ang binata, "wanna eat?"
Luther grinned sexily, "You'll eat me or I'll eat you?"
Sa halip na mamula ang pisngi o mailang sa sinabi ni Luther ay natawa siya ng malakas. "You're really a very horny man."
"Yeah, yeah." Ipinalibot nito ang mga braso sa beywang niya saka natigilan siya ng maramdamang parang unti-unting gumagalaw si Luther na para bang sumasayaw ito sa saliw ng malamyos na musika habang yakap siya.
And a smiled formed into Amethyst lips when she get what he was doing.
Iniyakap niya ang mga braso sa leeg ng binata at sinabayan niya ang galaw nito.
As they dance softly without music, Amethyst can't keep the smile away from her lips. This is sweet of Luther. The reason why she's falling for him even more.
At hindi na yata siya makakaahon sa sobrang lalim na pagkahulog niya rito.
Amethyst doesn't even know why she's here. It was her heart who decided for her. It was her dumb and idiot heart. Alam naman niyang masama ang gawain ni Luther pero heto, kasama niya ito at ayos lang sa kaniya ... masaya siya sa piling nito.
She's starting to love Luther so deeply again. She can feel it in every fiber of her being.
And what's scaring her because she loves the feeling of loving Luther again. She loves it so much.
LUTHER felt peace as he hugged and dance softly with Amethyst. Never in his fucked up life did he felt this kind of peace. Simula ng mamatay ang ina niya, hindi na niya natikman ang salitang kapayapaan. Ngayon lang ... sa piling ni Amethyst ... sa piling nang babaeng minahal niya mula noon hanggang ngayon.
Luther thought he already erased that certain emotion in his heart when he turns bad, oh, he was so wrong. Just one look at Amethyst and it went crashing back on him. One kiss and every pain she caused him was forgotten.
Thinking now, hindi niya yata kakayanin kung mawawala ulit sa kaniya si Amethyst. Sana hintayin siya nitong matapos ang ginagawa niya.
Just a little bit longer and he will do everything to be the right man for her.
"Luther?" Pukaw ni Amethyst sa diwa niya habang nagsasayaw pa rin sila.
"Hmm?"
"What's going on in that evil head of yours?" Pabulong na tanong ni Amethyst habang ang gilid ng mukha nito ay nakahiligsa dibdib niya.
"Bakit mo natanong?" He asked, a little bit curious.
"Wala naman. Just curious." She slightly pulled away from his embrace to look into his eyes. "Ano ba ang tumatakbo sa isip mo ngayon?"
He shrugged. "I was thinking of you and how you ruined my composed life."
Amethyst stilled. "How did I ruin your composed life?"
"Well," huminga siya ng malalim saka hinaplos ang pisngi nito. "When you left, I was a fucking mess. Akala ko hindi mo ako iiwan, pero mali ang akala ko. I thought you love me enough to stay. Sinabi ko sa sarili ko na hindi ako magpapa-apekto sayo o sa kahit na sino. I still have a family that loves and cares for me. I erase you from every fiber of my being. I deleted you from my mind. I pushed you away from my heart. Ten years after that, okay na ako. Maayos na ang lagay ko. Masaya na ako sa ginagawa ko. Then you came back and I saw you. And just like that, you shook my resolved and my focus. Giniba mo ang pader na ipinalibot ko sa puso ko. And standing in front of you right now, i wanted to go back to old me, the old me that you have loves. And I'm asking myself if that would be enough to make you stay with me? For you to not leave me again."
He felt so bare and vulnerable as he looked at Amethyst's eyes that glimmered in understanding.
Amethyst lips slowly formed into a sad smile before she spoke to tell him her side of the story.
"Nang umalis ako," panimula ni Amethyst. "Akala mo madali 'yon sakin? Alam kong galit ka sakin, at alam ko ring masama ang loob mo sa pagaalis ko, pero naisip ko noon, bata pa ako, may pangarap pa akong tutuparin para sa sarili ko at para sa mga magulang ko." She caresses his face, a soft expression on her beautiful face. "You were my inspiration. Pinapangarap ko noon na magkikita tayo pagkalipas ng maraming taon, ako isang Pulis at ikaw naman ay nasisiguro kong isa nang NBI Agent, katulad ng Daddy mo mo. Kasi alam kong iyon ang pangarap mo. And I was shock and angry at the same time because you are the opposite of the Luther that I dreamt about for ten years."
Luther smiled, he felt okay now that she had told him her side. "So... did you reach your dream? Did you become a Police?"
Umiling ito at nakahinga siya ng maluwang. Thanks God she's not one of those people that wants to put him behind bars.
"Hindi ako naging Pulis." Sabi ni Amethyst. "Not quite, really."
Pinagsiklop niya ang kamay nila ni Amethyst at niyakap ulit ang dalaga hanggang sa tuluyan nang lumubog ang araw. Tanging ang mga ilaw na nakapalibot sa railing ng Yacht at ang ilaw na nanggagaling sa top deck ang nagsisilbing liwanag nilang dalawa.
"I ahm," tumikhim siya. "Ahm," napakamot siya sa batok. "D-Do you want to dine with me? L-Like a date, maybe?"
Amethyst frowned at him and chuckled a little afterwards. "Akala ko date na 'to." Nanunudyo ang kislap ng mga mata nito. "Maguumpisa palang pala ang date natin?" Tumawa ito. "Sige ba, date tayo."
Luther glared at Amethyst. "Pinagtatawanan mo ba ako?"
Sinupil ni Amethyst ang tawa na gustong kumawala sa labi nito. "Hindi kita pinagtatawanan. Talagang natatawa ako kasi nauutal ka pa. Para namang ito ang unang beses na inaya mo ako ng date. Don't you remember ten years ago? You used to ask me on a date every day and I always say yes."
He rolled his eyes. "Yeah. Yeah. Let's have our date now."
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro