Wróciłam do domu i usiadłam na kanapie, po czym czekałam na David'a. Włączyłam telewizor i oglądałam sobie jakiś film. Spojrzałam na zegarek 20.25. Gdzie on jest?! Położyłam się na sofie i oglądałam dalej, oraz nuciłam sobie jakąś piosenkę. Nagle usłyszałam dźwięk otwieranych drzwi.

- David? To ty? - zawołałam go, a on wszedł do salonu

- Tak Raven? O co chodzi - usiadł obok mnie

- Musimy poważnie porozmawiać - zmierzyłam go wzrokiem

- Okej, a o czym? - spojrzał na mnie

- Dlaczego mi nie powiedziałeś, że mam w sobie Mijjaku? - spuściłam głowę

- Skąd wiesz? - spytał wyraźnie zdziwiony

- A jednak wiedziałeś! I nic mi nie powiedziałeś! - wkurzyłam się

- Przepraszam Raven, ale to było dla twojego dobra! - powiedział, a ja na niego patrzyłam

- Te twoje czerwone oczy to też jakiś sekret?! - spojrzał na mnie z rozszerzonymi oczami

- Jak ci powiem to nie uwierzysz.... - spojrzałam na niego

- Proszę mów! I tak mnie już nic nie zdziwi - wywróciłam oczami

- Powiem ci, ale nie tutaj - złapał mnie za rękę i gdzieś ciągnął

- Gdzie? - spytałam, ale się nie odzywał

***

Byliśmy pod jakąś świątynią?? To tu jest świątynia?! Nawet nie wiedziałam. David mnie do niej zaciągnął i usiadł na podłodze, więc usiadłam obok niego.

- Możesz mi powiedzieć - spojrzałam na niego

- Jestem pół wampirem, a my..... Nie jesteśmy rodzeństwem - spojrzałam na niego zszokowana

- Jak to? - patrzył na swoje ręce

- Jesteśmy kuzynami, ale moja mama zmarła, bo nie mogła uwierzyć, że jej syn jest pół wampirem. Popadła w rozsypkę i niedługo później umarła... A twoja mama powiedziała żebym był twoim starszym bratem, więc się zgodziłem... Przepraszam, że ci nie powiedziałem - spojrzałam na niego

- David spójrz na mnie... - spojrzał na mnie - Nie ważne, że jesteśmy kuzynami, jesteś dla mnie ważny.... Zawsze byłeś przy mnie i pomagałeś... - przytuliłam go, a on to odwzajemnił

- Raven.... Jest coś co muszę ci powiedzieć - oderwałam się i na niego spojrzałam

- O co chodzi? - spojrzał na mnie

- Wiem, że jesteśmy ze sobą spokrewnieni, ale ja coś do ciebie czuję - patrzyłam na niego zszokowana, a on się przybliżał do mnie i już miał mnie pocałować, ale ktoś wyważył drzwi, oboje spojrzeliśmy w tamtą stronę i zobaczyliśmy Edwarda?

- Czego chcesz?! - spytał wkurzony David

- Raven - spojrzał na mnie

- Po moim trupie! - David wstał i wyszli na zewnątrz, więc za nimi pobiegłam. Zaczęli się bić

***

David przegrał, był cały we krwi. Szybko do niego podbiegłam.

- David nic ci nie jest?! - spojrzał na mnie

- Nie... - płynął krwią, spojrzałam na Edwarda

- Nie masz serca?! - patrzył na mnie - Krzywdzisz ludzi! I mnie!! Nie widzisz tego?! Nienawidzę cię!! - spojrzał na mnie zdziwiony, a David ostatni raz go zaatakował, po czym Edward zniknął - Musisz iść do szpitala!

- Co?!.... Żadnego szpitala! - powiedział, a ja go posłuchałam i poszliśmy do domu

Położył się na sowim łóżku, a ja go zaczęłam opatrywać. Gdy skończyłam, poszłam do swojego pokoju i przebrałam się w piżamę, po czym poszłam spać....