Drogi Mikołaju,

Och jak ja dawno nie pisałem listów do Ciebie... Tak wstyd mi, że w Ciebie zwątpiłem. Jako dziecko wyobrażałem sobie Cię jako grubego staruszka w czerwonym stroju. Teraz ja - sześćdziesięciolatek z szarym płaszczem - wie, że jesteś tylko duchem.

Duchem jak moja Jadwinia... Jak ona się czuje? Na pewno możesz zapytać... Na pewno.

Powiedz jej, że zostawiłem u niej kwiatka, ale niech nie szuka go na grobie. Nie lubię gdy wszyscy patrzą na tak czułe podarki jak kwiaty. Moja Jadwiga kochała kwiaty, i pewnie kocha dalej. Powiedz jej, że złoty tulipan leży sobie w wazonie, który kiedyś zmalowała. Ten sam, który chciałem dać jej wtedy.

Wtedy kiedy na jej palcu wylądowała złota obrączka z małym ametystem. Zawsze pięknie wyglądała w fiolecie, to podkreślało fiołkowo-błękitny twoich nieskazitelnych jak piękne diamenty, oczu. Słone łzy spływają po mych starczych, obwisłych policzkach mocząc stary, brązowy papier. 

Zawsze lubiła nostalgię... Romantyzm, kulturę, szacunek... Wszystkie tego typu wartości. Jednak... Chyba źle zrobiłem. Nie chcesz mojego kwiatu, Jadwiniu? Codziennie się dla Ciebie modlę, codziennie serce rozrywa im się z tęsknoty. Nie martw się, czuję, że niedługo będziemy znów razem. 

Moje oczy znów się szklą. Zgubiła Cię chęć przygód, Jadwigo. Ja marzyłem tylko o tym by się z Tobą ustatkować. Mieć szczęśliwą gromadkę brykających dzieci. Ty chciałaś przygód. Że też ten samolot musiało znieść w morze...

Nie mogłem nawet ostatni raz uścisnąć Twej martwej już dłoni. Od razu Cię ode mnie zabrali, Jadziu. Nie mogłem ucałować Twych również już martwych ust. Po tych wszystkich, trzydziestu pięciu, latach jedyny obraz, który trwale usadowił się w mojej starczej, zaszwankowanej pamięci obraz Twego malinowo-słodkiego uśmiechu i błyszczących fiołków w oczach.

Moja najkochańsza,

Muszę już kończyć to wylewne okazanie uczuć. Mam podejrzenia, że po tych trzydziestu pięciu latach kwiat, który dałem ci wtedy już zwiędnął jak moje serce. Czas go zmienić, jak skuwkę w Twoim ulubionym piórem wiecznym, którym właśnie to wszystko napisałem.

Drogi Mikołaju,

Sprawiłbyś, by Jadwinia zechciała mój złoty tulipan?

Ignacy 

Cześć kochani! Przepraszam was bardzo-bardzo-bardzo mocno za to, że list wlatuje dopiero teraz, ale miałam dzisiaj takie urwanie głowy, że nie mogłam znaleźć wolnej chwili, haha

Czuję obowiązek również napomknąć, że przy tym liście inspirowałam się piosenką ''Chodź, pomaluj mój świat'', oraz co ważniejsze - krótką opowiastką blue_pensy pod tytułem ''Malinowa Sukienka'', którą kocham całym sercem i naprawdę polecam przeczytać bo ostatnim razem czułam takie emocje na ostatnim odcinku Ani

Śnieg z wczoraj się u was utrzymał? U mnie niestety zniknął, ale wierzę, że jeszcze się pojawi, haha

(JESZCZE RAZ WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO DLA nisuum !!! <3)

Trzymajcie się tam!

~Madi