Lief dagboek,

Elke wolf heeft een speciaal iets met de natuur. Ik ben niet goed in planten laten groeien, kan geen sporen zoeken en vaal al helemaal in het verzorgen van dieren. Natuurlijk is Dante hier geweldig in, maar vanmorgen toen ik naar school reed, kwam mijn talent naar boven.

De drupjes vielen en toen begon ik te praten. Tegen de wolken. Toen ik zei dat ik er voor ze zou zijn, stopte het regenen even. Toen begon ik ze een beetje te plagen. De wind blies even hard tegen me aan en ik lachte. Het was geweldig om met het weer te spelen en te praten. Een paar honderd meter voor de ingang begon ik ze uit te dagen. Vrolijke druppels kwamen naar beneden en de wind blies mijn vlechten naar achteren, terwijl ik ze weer mooi voor mijn schouders drapeerde. Tien meter voor de ingang begon het te spoelen en ik lachte weer hard. Dante stond me binnen op te wachten en keek me raar aan. Toen ik hem in de hals was gevlogen en hij ook nat was, zei hij dat hij me nog nooit zo vrolijk in de regen had zien lopen. We kennen elkaar 3 maanden! Maar het is waar. Ik was nog nooit zo vrolijk met regen.

Liefs
Wolfje