Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Woensdag 08-02-2017

Hallo Dagboek,

Vandaag had ik Kunst Beeldend, in deze les moeten we een beker maken van klein in een bepaalde kunststroming. Hiervoor heb ik Jugendstil gekozen. Het klinkt Duits, maar dat is het helemaal niet. Het komt niet van de braadworsten, maar van de stokbroden en croissantjes.

Ik zat aan een tafel met mijn medeleerlingen B (niet B van scheikunde) en J. B had vier elastiekjes om haar pols zitten. Het waren rubberen elastiekjes die kinderen wel eens om tekeningen doen als ze die zouden oprollen in plaats van verscheuren of opeten.

J pakte een van die elastiekjes en begon er mee te spelen (ook wel kloten). Hij was de elastiekjes aan het afschieten door het lokaal. Ik zat ondertussen vrolijk te werken aan mijn beeldbank voor dit project. In het stencil stond dat we een beeldbank moesten maken via Pinterest.

Terwijl ik plaatjes aan het zoeken was voor mijn beeldbank, schoot J per ongeluk een elastiekje op mij af. Het elastiekje kwam recht in mijn oog, op mijn iris. Een seconde later drong het tot mij door dat het elastiekje in mijn oog best wel pijn deed. Ik schreeuwde heel hard: "KUT!" waardoor de docente opkeek en zag dat er iets was.

Nadat we alles hadden uitgelegd mochten B en ik snel naar de openbare schooltoiletten gaan om mijn oog even te koelen. We renden de toiletten in en B pakte snel wat toiletpapier. Dit hield ze onder de kraan zodat het koel was. Ik legde het doekje tegen mijn oog.

Ik merkte dat mijn ene iris meer blauw-grijs is en dat die ene die geraakt is door het elastiekje plotseling meer groen-grijs was. Ook werd het oogwit een beetje rood.

B en ik liepen terug naar het lokaal, maar omdat ik een oog dicht had, was mijn diepte-perspectief verdwenen. Hierdoor knalde ik bijna tegen een gele paal die random in het gebouw staat.

B en ik gingen weer op onze plek zitten. J zei dat het hem speet en ik zei: "het maakt niet uit joh." maar ik pak hem nog wel een keer terug. Wees gevreesd J, ik kom je halen.

Dus, de moraal van dit verhaal is dat je nooit rubberen elastiekjes moet vertrouwen en al helemaal niet in je oog moet laten komen. Ik raad dan ook iedereen aan om voortaan een ooglapje te dragen, net zoals Nick Fury.

Tot ziens,
Lisanne het Schaap

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro