*kilka miesięcy później*

Przesunąłem delikatnie opuszkami po wierzchu rączki malutkiej Harmony. Nie zdołałem powstrzymać uśmiech gdy zacisnęła tą maleńką dłoń w piątkę.

Harmony Malik urodziła się dziewiątego lipca o czwartej czterdzieści pięć w nocy. Dzisiaj Harmony ma już prawie dwa miesiące i jest możliwie najpiękniejszą istotką na ziemi.

Stałem nad łóżeczkiem śpiącej dziewczynki, a Zayn wszedł do pokoju i przytulił się do moich pleców. Ucałował moje ramię i oparł na nim brodę.

- Jest piękna - wyszeptałem.

- Wpatrujesz się w nia codziennie po kilka godzin, od kiedy Elizabeth ją nam oddała. Nie znudziło ci się jeszcze? - zaśmiał się.

- Nigdy nie znudzi mi się patrzenie na nią. Jest śliczna. Ale co się dziwić, ma świetne geny - wtuliłem się w niego plecami.

- Czy ona ma na paluszku twój pierścionek zaręczynowy? - spytał marszcząc brwi, a ja wzruszyłem ramionami.

- Obrączki jej nie dałem - zaśmiałem się cicho. Sięgnął i zabrał Harmony mój pierścionek, oddał mi go. Założyłem obrączkę na palec i przytuliłem się do mojego męża - Kocham cię tatusiu.