Niall

Nocowałem w domu bractwa. Czułem się głupio przez to, że Will oberwał przeze mnie.

Chciałem wybaczyć Zaynowi, wciąż go bardzo kocham, ale tego nie da się wybaczyć. Nie zdradę.

Siedziałem z Willem w salonie, on trzymał chłodny okład na twarzy. Oglądaliśmy telewizje gdy rozległ się dzwonek do drzwi. Wstałem, poszedłem do drzwi i otworzyłem je. Zamarłem na widok Zayna. Był jakby bledszy i jakby smutniejszy. To przeze mnie. To wszystko przeze mnie.

- Rozumiem, że nie chcesz mnie więcej widzieć - mruknął i wyciągnął w moim kierunku dużą białą koperte którą niepewnie wziąłem w dłonie - W każdej chwili możesz przyjechać po swoje rzeczy.

- Co to? - spytałem marszcząc brwi.

- Umowa na mieszkanie. Nie chcę żebyś został bez dachu nad głową.

- Kupiłeś mi mieszkanie? - wyszeptałem wpatrując się w wyjęty przed sekundą dokument.

- Na przeprosiny, nie oczekuję, że do mnie wrócisz. Ale nie mogę przestać tak po prostu o ciebie dbać i się o ciebie martwić.

Kiwnąłem głową zagryzając policzek od wewnątrz.

- Możesz się wprowadzić w każdej chwili - wymamrotał - Pa Niall - powiedział i odwrócił się.

- Zayn - wyrwało mi się. Zatrzymał się w pół kroku i spojrzał się na mnie. Rozchyliłem wargi nie wiedząc co powinienem powiedzieć - Pa.

Uśmiechnął się smutno i kiwnął głową. Patrzyłem jak wsiada do samochodu i odjeżdża.

Kilka dni później pojechałem autobusem pod adres podany na umowie mieszkania. Z niedowierzaniem zauważyłem, że to jeden z droższych budynków. Przecież ja nawet nie mam pracy! Jak ja będę za to płacił?! Wjechałem na trzecie piętro i otworzyłem drzwi. Rozchyliłem wargi zdziwiony, to cholerny apartamentowiec.

Mieszkanie było już urządzone. Były dwie sypialnie, salon, łazienka i kuchnia. Mi by wystarczył duży pokój, kuchnia i łazienka, nie potrzebuję takiej przestrzeni. Ale nie miałem gdzie indziej pójść, nie mogę ciągle siedzieć na głowie Willowi i jego kolegom.

Rozpakowałem swoje rzeczy i usiadłem na kanapie w salonie. Czułem jak każdy mój oddech rozchodzi się echem w pustym i wielkim mieszkaniu. Wyjąłem więc telefon i patrzyłem na numer Zayna z przygryzioną wargą.

Do Zayn:

"Dziękuję za mieszkanie, jest piękne"

Odpisał dopiero po godzinie co mnie zmartwiło.

Od Zayn:

"Dobrze, że ci się podoba :)"

Do Zayn:

"Wszystko w porządku?"

Od Zayn:

"Tak :)"

Zmarszczyłem brwi. Ja.. mimo wszystko się o niego martwiłem. Wybrałem numer Zayna ale nie odebrał.

Do Zayn:

"Zayn, odbierz"

Do Zayn:

"Martwię się"

Do Zayn:

"Zayn.. proszę"

Do Zayn:

"Ja cię wciąż kocham" wiadomość nie wysłana.