❧ cœur brisé, kırık kalpler

Sisli ve dumanlı gökyüzünün hemen altındaki yorgun beden yağan yağmurun onu ıslatmasını umursamadan üzerindeki ince tişörte rağmen rüzgara karşı duruyor, parmakları arasındaki sigarasını öylece bekletiyordu.

Üzerimdeki hırkayı beni ısıtması için çekiştirirken çıplak ayaklarımla soğuk zemine basa basa yanına, balkon demirinin yanına ilerledim, bana dönen bakışları üzerimde durdu birkaç saniye. ''Üşüyeceksin.'' Bakışları kadar kalbi de soğuktu, soğumuştu ve gözlerime çarpan gözleri içime bir soğukluk vermiş, birkaç saniye nefesimin tıkanmasına sebep olmuşlardı. Boğazımdan aşağı bir ağrı nüksetti, soğuktu.

''Bir şey olmaz.'' diyerek yanıtladım onu, yüzüne bakmadan. Kara gözleri sessizce karşıya odaklanırken derin bir nefes aldı. ''Gittiler.''

Herkes gibi onlar da gitmişti ve sadece biz kalmıştık. Bu iç karartıcı havada sadece birbirimizi görüyor ve duyuyor, gidenlerin ardından sadece bakmakla kalıyorduk ancak her şey bizim içindi. Burada durmamızın sebebi gidenlerdi. Onlara minnet duymamız gerekirdi.

''Bir sonraki hayatımızda mutlu olur muyuz?'' diye bir soru yönelttim ona, dudaklarım arasından soğuk havaya karşı bir buhar çıktı sadece. ''Bilmem.'' dedi omuz silkerek. Sigarasını dudaklarına tekrar götürdüğünde salondan yükselen müzik sesini daha net duyar gibi oldum.

Hadi bir ya da iki kadeh kaldıralım.

Masanın üzerindeki şarap bardakları yarısına kadar içilmişti, öylece duruyordu. O şarkıyı sessizce mırıldanıyordu benim aksime. Müdahale etmedim, sessizce onu izledim; söylediği şarkıyı dinler gibi.

❦

bu kurgunun konusunun ne olduğunu bile bilmiyorum, üç sene önce başlamışım ama yarım kalmış. mental olarak hiç iyi hissetmiyorum, elimde yazacak ve kendimi ifade edebileceğim angst şeyler olmadığı için bunu atmak istedim. ara sıra gelir karalarım birkaç şey. bölüm isterseniz atarım, istemezseniz de kaldırırım.

öyle işte.

jieiee,
2023.