bölüm 21: bazı sorunlar

Hayatta kalmak zordu.

Özellikle de birileri için hayatta kalmaya çalışmak çok daha zordu. Dışarıda sağanak yağmur vardı, ben yatağımın içinde kıvrılmış bir şekilde yatıyordum ve evdeki kimseden ses yoktu. En son geçen gün Jaemin'le konuşmuştum ve onunla konuşmak geçmişi canlandırıyordu. Geçmişle beraber benim duygularım da canlanıyordu, ani ve üzerinde düşünmediğim bir şey olsa da kısacık öpüşmemiz bile beni şaşırtıyordu.

Bu duygulara yabancıydım. Ben sadece insanları kurtarmayı bilirdim, onları kandırıp yaşamalarını sağlardım. Jaemin'e inanmak istiyordum ama inanırsam da yine ortada kalacak olan kişi bendim. Biz olamazdık, onun diğerlerine sahip çıkması lazımdı. Ben burada artık tamamen fazlalıktım.

İç çekerek kollarımı kendime daha da çok sardım ve sol tarafıma döndüm, ev sessizdi. Gözlerimi kapatıp belki uyurum umuduyla beklerken ani bir şekilde bedenimin tam ortasında, sol tarafımda bir ağrı hissettim ve yataktan nasıl çıktığımı bile hatırlamadan Jaemin'i düşündüm. O anda aklıma gelen ilk şey Jaemin'di. Ona bir şey mi olmuştu? 

Kalbimi tutarak odasının önüne geldiğimde kapıyı çalmadan odaya resmen daldım, Jaemin benim az önceki pozisyonumda yatıyordu, sırtı bana dönüktü. Beline kadar yorgan örtülüydü ve üst vücudu çıplaktı, çok gergin bir şekilde yattığını sırtındaki kasların biçimi çok net bir şekilde belli ediyordu. 

''Jaemin, iyi misin?''

''Git Laura.''

''İyi hissetmiyorsun.''

''Git.''

Elbette ki dediğini yapmayacaktım, onu bu halde görmek bana acı vermeye başlamıştı çünkü bu sahneyi geçmişte çok iyi hatırlıyordum. Kapıyı kapatıp kilitledim, bu birisi gelirse yanlış anlamaması içindi, ve yanına yaklaştım. Durduk yere ne olmuştu?

Yanına yaklaştım ve yatağın ucuna oturdum, sırtı bana dönük olduğu için yüzünü göremiyordum. ''Jaemin bana bakar mısın? Seni merak ediyorum.''

''Sadece canım acıyor.''

''Bana bakarsan ne olduğunu anlayabilirim.'' Gerçi hâlâ böyle bir özelliğim var mıydı bilmiyordum, yine de bir şeyleri anlayabilirdim değil mi? Jaemin itiraz etmedi, yavaşça bana dönerken yatakta doğrulmuştu. Bembeyaz bedeninin aksine yüzü sararmıştı ve dudakları rengini kaybetmişti, gözleri kıpkırmızıydı ve gözleri de maviydi. Benim birkaç hafta önce olduğum gibiydi.

Bu sahne beni iliklerime kadar titretmişti, sanırım durumlar hiç de iyi değildi. Refleksle elimi Jaemin'in göğsüne koydum ve hafifçe ittirerek tekrar uzanmasını sağladım, bu sefer sırt üstüydü. Aklımdaki düşünceler birer yapboz parçası gibi birer birer birleşirken Jaemin sağ eliyle göğsündeki sol elimi tuttu yavaşça. 

''Neden öyle bakıyorsun?''

''Nasıl bakıyorum?''

''Her şey daha da kötüye gidiyormuş gibi. Canımın acısı senin de canını acıtıyor, bu işin sonu yokmuş gibi ve sen de bunu biliyormuşsun gibi. Yine beni bırakmak zorunda kalacakmışsın gibi.'' Halsizliğine rağmen tek nefeste söylediği cümleler canımı çok daha fazla acıttı. Onu hiçbir zaman isteyerek bırakmamıştım ama sözlerinin sıcaklığı içimdeki güveni arttırırken aynısının yaşanmasından korkuyordum. Benim korkularım, onun da bilmediği şeyler vardı.

''Çünkü biliyorum, evet canım acıyor ama sonumuzu biliyorum.''

''Son cümleme cevap vermedin.''

Gözlerindeki ifade o kadar karışık ve yoğundu ki dudaklarımı birbirine bastırıp sessiz kalmak zorundaymış gibi hissettim. Na Jaemin'e ne diyebilirdim?

''Buna yabancısın Jaemin. Ruhun acı çekiyor çünkü dayanamıyorsun. Buna sonsuza kadar katlanabilir misin?''

''Sonsuza kadar yanımda kalabilir misin?''

Sessiz kaldım. Bileğimi tutan eli gevşedi, eli yüzüme çıkarken kulağımın arkasındaki dövmeye dokundu, sadece buruk bir şekilde gülümsedi. ''Cevabımı almış sayılırım, değil mi?''

''Ruhun tamamlanmadıkça acı çekeceksin Jaemin, bu günden güne artacak ve diğerlerine de acı verecek. Ruhunu tamamlamazsan er ya da geç öleceksin ve diğerlerini aciz bir şekilde bırakmak zorunda kalacaksın.''

Sorusundan kaçmak için yaptığım açıklama elinin ve kulağımın arkasını okşayan parmağının kısa bir süre duraksamasına sebep oldu. Gözümün önündeki sahneler korkutucuydu.

''Buluruz,'' dedi derin bir nefes alırken. ''İlla bir yol buluruz. Şimdilik sadece uyuyalım.''

''Uyusan da gerçekler ortada.'' Jaemin sözlerime sadece gülümsedi. ''Uyanınca düşünürüz.''

🍀