bölüm 17: Elpis

''Mark'a haber vereyim mi?''

''Hayır.''

''Gözlerinin rengi normale dönmüş.''

''Biliyorum.''

Jaemin'in benimle konuşmaya çalıştığını biliyordum. Ben yatağımda sırtüstü uzanmış, Hyuck'un yıldız ve güneş çıkartmaları yapıştırdığı tavanı izliyordum. Jaemin sandalyeye oturmuş beni izliyordu. Kafasındaki düşünceleri bilmiyordum, artık bilmiyordum.

''Bana öyle bakma Jaemin. Odana git.''

''İyi gözükmüyorsun.''

''Gayet iyiyim.'' Cevap vermedi. Başını pencereye çevirip bakarken ben sadece güneşe bakıyordum. Artık kutsal değildim, hiçbir şey değildim. Hayatta olmamın bir amacı yoktu. Ruhum tamamen Jaemin'in ellerindeydi ve ben sıradan bir insandım. Diğerleri bile ruhumdan birer parça taşıyorken ben artık hiçbir şeydim. 

''Tanrı hakkında ne düşünüyorsun Jaemin?''

''Bu konuşmayı Hyuck'la yapman gerekmiyor mu? O Tanrı'ya benden daha ilgili.''

Dediğine kısa bir süre zoraki gülümsesem de kaşlarımı çattım sonradan. ''Tanrı beni terk etti.''

''Bundan emin olmanı sağlayan şey nedir?''

Cevap vermedim.

''Peki senin bana olan tavrının bir anda değişmesinin sebebi ne Jaemin? Neden bir anda gözlerindeki öfke yok oldu?'' Aslında sebebini biliyordum ama onun ağzından duymak istiyordum. Yerimde doğrulup başımı ona çevirdiğimde gözlerimdeki saf merakı gördüğüne emindim.

''Bilmem. Son iki gündür senden nefret edesim gelmiyor.'' Buruk bir şekilde gülümsedim. Jaemin tepki vermedi ama sorumun ardındaki amacı anlamıştı, yavaşça ayağa kalktı. Siyah saçlarını düzeltti ve yanıma, yatağa yaklaştı. ''Peki sen?'' dedi kaşlarını kaldırarak.

''Sen neden benim karşımda tamamen savunmasız gözüküyorsun?''

''Güçlü gözüksem ne değişecek?''

''Belki de çok şey.'' Yatağın kenarına, kalçamın hemen dibine oturduğunda yüzlerimiz aynı hizadaydı. Gözlerinde bir meydan okumadan çok tamamen hatırlama vardı. Tanıdık bir bakış vardı. 

''Açık konuş.''

''Karşımda bu kadar savunmasız durmanın sebebi ne Laura Jiseul Park? Artık güçlerini kaybetmiş olman mı yoksa bana karşı vicdan azabı çekmen mi?''

Kelimeleri önce beynime, ardından kalbime acımasızca saplandığında nefes alamadığımı biliyordum. Tıkanan nefesim soluk borumdan aşağı inemedi. İfadesizliğim ve şoka uğrayışım onda mimik oynatmadı, zaten bunu biliyordu. ''Ne?'' dedim kaşlarımı çatabildiğimde. On saniye bile on asır gibi gelmişti. ''Ne vicdanı?''

Yüzünden, gözlerinden sadece bir anlığına tanıdığım bir ifade geçti. Bir an için karşımdaki eski Jaemin olabilir mi diye sordum kendime. Bir saniyelikti.

Jaemin cevap vermedi, sağ elini yüzüme koyup bana yaklaştı. Uzun zaman sonra ilk defa attığını hissettim kalbimin. İlk defa varlığını hatırladım. İşaret parmağı kulağımın arkasındaki dövmeyi okşarken tüm anılar ve acılar, anlar ve hatırlananlar aklıma düştü. 

Jaemin gözlerime son kez baktı, onu durdurmayacağımı biliyordu. Uzanıp dudaklarını dudaklarıma bastırdığında ve dövmeye dokunmaya devam ettiğinde elimin altındaki örtüyü avuçlarım arasında sıkıştırdım. Bu hissi biliyordum ve bu küçük dokunuş tüm anıların gözümün önünden geçmesine sebep oldu. Sağ eli yüzümde, sol eli belimdeyken ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Rol yapıyor olabilir miydi? Hayır, her şeyi hatırlıyordu. Benim tanıdığım Jaemin rol yapmazdı.

Bir an için nefes almak istediğimde karşılaştığım şey Jaemin'in ağırlığını bana vermesiydi. Sırtım tekrar yatakla buluşurken öpüşü derinleşti, nefesini ve kalbinin atışını göğüs kafesimde hissetim. Ellerim boynuna çıkarken bedenini bana bastırdı, kısa bir an duraksadığında gözlerimi açmak istedim ama aksine, yüzümdeki eli belime, tişörtümün altından çıplak tenime dokundu.

Jaemin hiçbir zaman değişmemişti.

Öpüşü kış mevsimini hatırlatıyordu, karın altındaki ilk öpüşmemiz gibiydi. Bunu da hatırlamış mıydı bilmiyordum, onun karşısında şu anda bile çok aciz hissediyordum. O Kutsal Ruh'tu, bense aciz bir insan. Tanrı'nın terk ettiği bir insandım.

Jaemin'in dudakları çeneme, oradan da kulağıma ve arkasındaki dövmeye değdiğinde boynundaki ellerim omuzlarına indi, sımsıkı tutunmak istedim çünkü bunu neden yaptığını biliyordum. Göğüslerimiz çarpışırken ve belimdeki elleri beni keşfederken derin bir nefes aldım.

''Buldum seni, Elpis.''

🍀

omagahh hafizasi geri geldigine göre dünyanın en green flag jaeminine hazir olun 😭😭