꧁____________________________꧂

Szklana statuetka Big Bena

꧁____________________________꧂

— Zróbmy o Paryżu! — wykrzyknęła dziewczyna, z którą aktualnie się sprzeczałem. Mieliśmy zrobić projekt na temat jednej ze stolic, ale ta nie chciała mnie słuchać. Byłem za Londynem, ponieważ zwiedziłem to miasto osobiście i sporo wiedziałem na jego temat, podczas gdy o propozycji blondynki nie mieliśmy nic.

— Ile razy mam Ci tłumaczyć, że o Paryżu nic nie wiemy — zacząłem tłumaczyć jej po raz setny, że stolica Francji nie miała sensu w tym przypadku. Zacząłem wierzyć, że kolor włosów naprawdę definiował inteligencję. — A z Anglii mam nawet statuetkę Big Bena!

— Jesteś głuchy? Londyn jest już oklepany, a Paryż to stolica miłości! — zaargumentowała, na co ja miałem już dosyć kłótni z nią. Westchnąłem ciężko i postanowiłem odpuścić, ale zrobiła coś, co bardzo mnie zasmuciło. Wytrąciła mi szklaną figurkę zabytku z rąk, a ta upadła na ziemię i z charakterystycznym dźwiękiem się rozbiła. Niemal natychmiast zamilkła i zaczęła cicho przepraszać, na co pokręciłem głową. Miałem ochotę wyjść z pokoju i wrócić do siebie, aby nie musieć jej oglądać. Byłem zły, ale przecież to tylko rzecz, tak? — Przepraszam, ja naprawdę nie chciałam.

— W porządku, ale zrobimy o Londynie — powiedziałem spokojnie, a blondynka się rozpromieniła i mocno mnie przytuliła. Odwzajemniłem gest i uśmiechnąłem się, poprawiając okulary.

Zabraliśmy się do pracy. 

Z dumą przyznaje, że owoce z tego sporu zbieraliśmy przez kolejne pół roku, wysłuchując pytań na temat Londynu. Nasza praca była ciekawa i interesująca, a pobudziła nawet osamotnioną część klasy. Można rzec, że odnieśliśmy sukces, a praca z dziewczyną nie była tak tragiczna, jak się spodziewałem. 

Następny rozdział: Zadanie 7 ➜