/X lat kiedyś później/

*Ink*

- Oddaj mi to! - Krzyczałem na Errora, który trzymał mój szkicownik wysoko w górze.

- Śnij karzełku. - uśmiechnął się szyderczo i otworzył portal do Outertale. Wystawił przez niego ręke ze szkicownikiem tak, że znajdowały się one nad przepaścią.

- Error. Nie zrobisz tego. - powiedziałem powoli się denerwując. Czułem, jak ciśmienie we mnie wzrasta.

- A o co zakład.?~ - jego uśmiech się powiększył. Wiedziałem, że się przed tym nie cofnie.

Już miałem coś mówić, jednak Error nawet nie pozwolił otworzyć mi ust, ponieważ zrzucił mój szkicownik na dno klifu i zamknął portal.

Nie wytrzymałem, normalnie wyszedłem z siebie i stanąłem obok. Zrobiłem się cały czerwony ze złości.

- DLACZEGO TAKI JESTEŚ?! - Wykrzyczałem na cały Void.

*Error*

Spojrzałem na tego knypka, który zaczął się na mnie wydzierać.

- CO JA CI TAKIEGO ZROBIŁEM, ŻE TERAZ MI UPRZYKRZASZ ŻYCIE?!  - darł się w niebo głosy. Aż uszy mnie rozbolały.

- Pf, nie twoja sprawa. - rzuciłem od niechcenia.  Nie mam zamiaru mu się tłumaczyć, po prosu.

- JESTEŚ OKROPNY! - Krzyknął tak głośno, że chyba było go słychać w sześciu AU.

Poczułem uraze. Oczywiście, nie chciałem jej ukazywać, a emocje wzięły góre i równieź podniosłem głos.

- I KTO TO MÓWI! - zacząłem na niego warczeć.

- JA NIC CI NIE ZROBIŁEM! STARAŁEM SIĘ BYĆ DLA CIEBIE DOBRY! - miał już łzy w oczach.

- JA NIE ZNIKAŁEM BEZ SŁOWA I NIE NIE POJAWIAŁEM SIĘ PRZEZ PARENAŚCIE GODZIN!

*Narrator*

Kłótnia szkieletów trwała naprawdę długo. 

Ink był bliski płaczu, nie wierzył, że Error mógłby mówić o nim AŻ TAKIE słowa! Rozumiał, że Ruru był i jest porywczy, ale nie że aż tak!
Wogóle nie znał go od tej strony.

Error wydawał się być nie wzruszony tą rozmową. Jednak gdzieś w głębi, bolała go dusza. Jego oczy były delikatnie zaszklone, jednak ten nie płakał, nawet nie był bliski owego płaczu.

- NIENAWIDZĘ CIĘ! - krzyknęli razem w tym samym czasie.

Po chwili oboje zamilkli. Nie wiedzieli, co się właśnie stało.

Po policzkach Inka zaczęły płynąć łzy.

Error stał w miejscu i tylko na niego patrzył.

....Czy tak już będzie zawsze...?