/X lat przed pierwszym zniszczeniem/

*Narrator*

- Error spójrz! - Ink podbiegł do swojego przyjaciela trzymając rysunek w ręku.

- C-co to...? - spytał Error poprawiając swoje okularki, przyglądając się kartce.

- To my! - wskazał postacie na rysunku - to ty - pokazał czarną postać - a to ja - pokazał białą postać.

Error delikatnie się uśmiechnął.

- Proszę - biały szkielet podał czarnemu szkieletowi kartkę z rysunkiem - To dla ciebie

Error leciutko się zarumienił.

- Dla....mnie...? - delikatnie wziął rysunek - ... D-dzięki.... - delikatnie się uśmiechnął.

Ink dalikatnie zachichotał.

Error czując, że też powinien dać coś swojemu przyjacielowi, wyjął z kieszeni małą laleczke.

- I-ink.... - wspomniany szkielet spojrzał na niego - T-to.... dla ciebie - Ruru dał Kikiemu małą laleczke przypominającą--

- Wow! Dzięki! Teraz zawsze będę o tobie myśleć! - biały szkielecik uśmiechnął się serdecznie z delikatnym rumieńcem.

*Error*

Naprawdę miło z jego strony, że dał mi ten rysunek, bardzo mi się podoba!

Wzamian dałem mu kukiełke którą... sam uszyłem. On ma podobizne mnie, a ja mam podobizne jego.

Schowałem rysunek do kieszeni. W tej samem kieszeni trzymałem laleczkę przypominającą Inka.

- Masz ochote coś porobić?

- T-Ta... - powiedzialem lekko się przy tym zacinając. Nie wiem dlaczego się tak zacinam. Ale cóż, taki już mój urok.

Wstaliśmy. Ink wyjął z kieszeni ogromy ołówek.

- Stój tam gdzie stoisz - powiedział. Chciał już zacząć rysować, ale złapałem go delikatnie w linki.

- M-Mam in-nny po-pomysł - powiedziałem, po czym do niego podszedłem i zabrałem mu ołówek. Zdjąłem jego szalik i zawiązałem mu nim oczy(""), by nic nie widział.

Zobaczymy jak sobie poradzi z tym, co chcę teraz zrobić.

Chwyciłem ołówek i wziąłem się do roboty.

*Ink*

Byłem delikatnie zdezorientowany. Nie wiedziałem, co Error ma zamiar zrobić.

Jedyne co słyszałem, to ołówek jeżdżący po powierzchni na której staliśmy.

Po chwili ten dziwięk ucichł.

- Z-zdejmij sz-szalik - jego głos był troche cichy, dlatego wiedzialem, że jest kawałek dalej od miejsca, w którym stoję.

Delikatnie zsunąłem szalik z oczów("") i zawinąłem go wokół szyji.

Rozejrzałem się i zobaczyłem, że na podłodze są różne linie. Nie wiedzialem, o co tak dokładnie chodzi. Spojrzałem na Errora.

- N-no cho-chodź - powiedział spokojnie.

Chciałem iść prosto przed siebie, przez co nadepnąłem na linię. Error zawarczał, a ja cofnąłem się o krok. Przestał.

Powoli szedłem w jego stronę omijając linie, byłem uważny jak nigdy do tąd. I udało się! Byłem już przy Rurusiu.