-Ale, dlaczego?-Zapytała smutna Bella, siedząc na swoim łóżku.

Violet przed chwilą poinformowała przyjaciółkę, że już następnego dnia się wyprowadzi. Bella gdy to usłyszała usiadła na łóżku i nawet kilka łez spłynęło jej po policzku.

-Zrobiłam coś...?-Zaczęła Bella, patrząc na Vi, lecz ta szybko zaprzeczyła.

-Nie zrobiłaś nic złego-Powiedziała Vi, szybko przytulając do siebie przyjaciółkę.

-Dlaczego?-Zapytała Panna Swan, patrząc smutnym wzrokiem na Vi.

-Jeszcze przed przyjazdem poinformowałam twojego ojca, że szukam czegoś tylko na chwilę, że planuję rozejrzeć się i jeśli mi się spodoba, to kupić dom-Wyjaśniła Belli, pocierając jej ramię.

-Własny dom-Powiedziała rozmarzonym głosem Bella.

-Wolałabym mieszkać z rodzicami-Odpowiedziała smutno Vi, na co Bella ją przytuliła.

-Nie mogłabyś jej powiedzieć prawdy-Te słowa usłyszała Vi, gdy ledwo przekroczyła próg swojego pokoju.

Na jej łóżku leżał pewien apetyczny wampir, który lekko się uśmiechał. Edward ledwo po zamknięciu przez dziewczynę drzwi, ruszył w jej stronę i mocno, zbyt mocno przytulił, na co ona syknęła.

Cullen poluźnił momentalnie uścisk i pocałował ją w czoło.

-Przepraszam-Powiedział jeszcze, dłonią gładząc jej talię.

Spędzili godzinę leżąc na łóżku. Edward plecami podpierał się o ścianę, a Vi plecami o Edwarda. Jego ręce zaborczo przytulały dziewczynę do niego, nie pozwalając nawet minimalnie się odsunąć, lecz ona i tak by tego nie zrobiła.

-Powinnaś zamieszkać ze mną-Burknął nagle zły Edward.

-Przecież wiesz, że Carlisle ma rację-Powiedziała Vi, zerkając na wampirka. Poprzedniego dnia Carlisle przez godzinę przekonywał Edwarda że gdyby Vi już z nimi zamieszkała, to jej opinia wśród ludzi bardzo by się pogorszyła.

-Co mnie obchodzą ludzie i to, co sobie pomyślą?-Zapytał zirytowany młody Cullen.

-Przecież nie chcecie zwracać na siebie zbytniej uwagi?-Zapytała zdziwiona Violet, na co Cullen tylko westchnął.

-Poza tym gdy zamieszkam sama, to będziemy mogli jeszcze więcej czasu spędzać razem. Nie będziemy musieli też bać się, że ktoś cię usłyszy-Powiedziała Vi, co momentalnie poprawiło humor Edwarda. 

Nim dziewczyna zdążyła jakkolwiek zareagować, chłopak podparty na rękach unosił się nad nią.

-Co pan planuje, panie Cullen?-Zapytała zaciekawiona Vi.

Chłopak powoli zbliżył usta do jej ucha i wyszeptał:

-Coś niegrzecznego.

Ona w odpowiedzi jedynie zamruczała, na co Edward odpowiedział całując ją po szyi.

 -Cholera-Syknął nagle Edward i już po chwili go nie było.

Ledwo Violet zerknęła na okno, za którym zniknął Edward, a do drzwi ktoś zapukał.

-Proszę-Powiedziała dziewczyna, a do pokoju weszła Bella.

-Ktoś tu był?-Zapytała dziewczyna, na co Violet momentalnie zaprzeczyła.

-Przysięgłabym, że słyszałam głos Edwarda-Powiedziała Bella, rozglądając się po pokoju.

-Przysięgam że go tu nie ma-Odpowiedziała Vi.

-A był?-Zapytała podejrzliwie Bella, bacznie obserwując Violet.

-Nie-Odpowiedziała Violet i sama zapytała:

-Coś się tak uparła?

-Wiem że coś przede mną ukrywasz. Niby znam cię krótko, ale mam to przeczucie-Powiedziała panna Swan.

-Nic przed tobą nie ukrywam-Skłamała już lekko zła Violet.

-Jakoś ci nie wierzę-Stwierdziła Bella, po czym szybko wyszła i trzasnęła drzwiami.

 *Co ją ugryzło?-Zastanawiała się Vi.