„𝚉𝚘𝚜𝚝𝚊𝚠"
Zostaw, to boli
Siniaki i krew
W ustach
Smakuje metalem
Rozcięciami na sercu
W chwilach milczenia
Zostaw, powoli
Przysuń się bliżej
I obejmij mocniej
Jak zranione
Zwierzę
Wystraszone broni
Zostaw, to się nie
Zagoi
Otwórz oczy
Noszę blizny na całym
Ciele i głowie
Ale ci tego
Nie powiem
/22.11.2020/
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro