Koszmar
-Pierwsza wersja tego kostiumu powstała, bym mógł uratować siebie i przyjaciela przed uzbrojonymi terrorystami. Podczas ucieczki zabiłem z pięćdziesiąt osób. A jednak mój przyjaciel zginął. Do baraku wpadła zabłąkana kula, zginął na miejscu.
-Moi bliscy zginęli tak samo...
-A ty w dwadzieścia lat później zabiłeś pięćdziesięciu ludzi, których nigdy nie znałeś. Jesteś moim koszmarem: tą wersją mnie, która nie widziała przyszłości...
~Iron Man~
Extremis
5/15
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro