9: CONFESSION
AIREL KYLE OSGAREZ
" So far so good, your babies are doing great but still be careful. May walo pang buwan na daraan."
Napakunot ang mga kilay ko, walo? It was supposed to be five and not eight.
" Huh? Bakit walo? And babies? Did I heard it right?"
I asked and this doctor just shrugged his shoulders while saying,
" Oh sorry, I didn't explain it thoroughly. Carriers are like women but still not the same.
You guys undergo into Quarterly Menstruation means you have periods every 4 months in a year.
And if you are pregnant you have to carry your baby for a year inside your womb because your female organs are much smaller than the women's.
Kahit na sino ay pwedeng maging carriers. Pero kadalasan ay puro mga maliliit ang katawan kumpara sa normal na katawan ng isang lalaki ang nagiging carriers. But there are still mascular guys or average looking boys that is/ are carriers. You can only distinguish a carrier when you look at his *ehem* genitals. It is much uhm smaller than average but still acceptable.
And yes, babies. It's a twin! "
Napangiti ako kahit namumula ang mga pisngi ko. My first labour will be twins!
May sasabihin pa sana ako para kumontra pero naunahan na ako ng mokong.
" Pwede na ba naming malaman ang genders ng mga baby? Para naman alam na namin kung anong dapat na isinud na gender kung sakaling mabuntis ko na naman ang misis ko."
Ayan na naman iyang tingin n'yang iyan. Gosh, why does he need to be so gwapo ba?
I just rolled my eyes. So what if he is handsome? Marami namang mas gwapo sa kan'ya.
At saka ano? Gusto niyang may isunod pa sa kambal? So kapag lalaki to gusto niya babae naman? Ha!
Tingin niya ba sa akin ay biik?
" The session ends in here. Kita-kits na lang uli pagkatapos ng dalawang buwan. At wag kakalimutan, limit your extra activity every night. It may harmed the growing babies but you still can do 'it'."
Huling habilin niya pa. Geez, that's gross.
¦ flashback ¦
5 hours ago
" uhgg"
Napaungot ako ng maramdaman kong parang naiipit na ako, anong oras na ba?
Kinapa ko ang bedside table para sa alarm clock.
9:38 AM
Psh, alas nueve pa lang naman.
Tumagilid ako at doon ko nakita ang anak ko at si Xy.
" Done staring?"
I was a bit startled when he suddenly opened his eyes and spoke with his husky voice.
" Hmh. Can we talk?"
Sabi ko habang dahang-dahan na inaalis ang kamay niya sa bewang ko pero lalo lamang niya itong hinigpitan.
Imbes na sagutin ako ay hinalik-halikan niya lamang ang leeg ko habang dahan-dahang bumabayo.
" Talk? Later babe."
He said before kissing my lips.
Dahil sa pagkagulat ay hindi ko namalayang naipasok na niya ang kamay niya sa aking T-shirt.
" S-stop....hngh..."
I can barely speak while his hand roamed around.
" Lat-"
" DADDY!"
Hindi na niya natapos ang kan'yang sasabihin ng pumatong sa likod niya si Laurence.
" Daddy? what are you pwaying with mommy? Are you ridding him?"
Namulan ako dahil sa kainosentehan ng batang ito.
" Yes baby. But since you're here we should stop it."
"Why?"
" Secret. Malalaman mo din iyon kapag malaki ka na."
Laurence just pouted but he eventually get down.
Pagka-alis ng bata ay saka naman niya ako binalingan ng tingin,
"
Hurry up and get dressed. May appointment tayo ngayon sa OB mo."
" Huh? Is that today?"
Tumango lamang siya bago ako dampian ng halik sa aking pisnge at umalis.
Siguro dapat na akong masanay sa pagiging malandi ng lalaking iyon.
Wait. Did I forgot something?
Binalewala ko na lamang iyon at dali-daling tumayo.
Then that's it. Natumba ako malapit sa night table kaya naman nabagsakan ako ng lampshade at ng picture frame.
" Aray.."
Unggot ko dahil sa sakit ng aking balakang at noo, doon ko lang din naalala yung ginawa namin kahapon.
" Hey what happened?"
Pumasok ang gunggong sa kwarto at ang galing. Nagtanong pa.
" Gusto mong sapakin kita? Bwiset ka!"
Sigaw ko sa kan'ya habang inaalis ang kamay niya sa bewang ko.
" Galit ka? Babe, don't be mad. Nagustuhan mo din nga iyon eh"
Dahil sa dsinabi niya ay namula ang mukha ko, pano ba naman kasi sa lahat ng pwede niyang banggitin yung katotohanan pa.
" Pero kahit na! Paano ako papasok sa school ha?"
Medyo naluluha-luha kong sabi sa kanya habang tinitingala ito.
Higante siguro to sa last life nya.
" Pinayagan ako ng Mama na mag-drop out ka na sa course mo dahil nga malapit na ang second trimester mo. "
Saad niya habang buhat buhat ako papunta sa tub, inilapag niya ako doon at tinulungan akong alising ang soot kong sweater.
" Ganoon ba talaga ako kasarap at puro love bites ang hita, kamay singit. Pati na rin ang tyan ko? Papaano na 'yan kapag iu-ultra sound si baby ha?"
Asik ko sa kanya dahil sabi ko nga puro love bites ang katawan ko.
" Yeah, you're yummy. Gusto mo bang kainin uli kita?"
He said while grinning.
Oh gosh. He's really sexy with goddmn voice.
Inirapan ko na lang siya. Oo gwapo nga siya, nangangain naman. Tsk.
At dahil nga pinagod niya ako kagabi siya na ang nagpaligo at bihis sa akin, sabay kaming tatlong pumunta sa hospital pero iniwan ni Xyrus si Lauren sa bodyguard niya.
¦ e n d o f f l a s h b a c k ¦
Nasa sasakyan kaming at si Xyrus ang nagmamaneho, habang ako naman ay kausap si Lauren.
" mommi, are they my bwaybi bwothers? "
Ngumiti ako at saka hinaplos ang ulo niya bago nagsalita,
" Hindi alam ni Mommy baby eh, baka girls sila or boys baka rin naman boy and girl. Bakit kapag girls ba sila magagalit ka?"
Nagulat ako nang bigla siyang tumayo at nagsalita,
" No mommi! yen-yen will hewlp mommi feed them, dwess them and bath them! Yen-yen will be a suwpew kuya!"
Hindi ko alam kung bakit ang hilig niyang mag-english. Di ko rin alam kung bakit Yen-yen tawag niya sa sarili niya.
" Ok, tulungan mo si mommy ha?"
Tumango-tango siya sakaumupo sa gitna ng mga hita ko habang nakaharap sa akin,
" Hmh. "
He said before sleeping in my lap.
Napaka-swerte sana ng mga magulang niya kung hindi lang sana aiya inabandona nito. Sinayang lang nila si Lauren.
Panigurado akong magiging mabait na kuya ang batang ito.
" Hey babe. We're here. Can you carry him?"
Tanong ni Xyrus sa akin habang ipinaparada ang kotse sa harapan ng orphanage.
Plano talaga naming bumisita rito bago magbakasyon sa beach kinabukasan.
Ibinigay ko sa kanya si Lauren bago dumiretso sa gate ng orphanage.
" Hello po Tiya Esther nasaan po ang mga bata?"
Tanong ko habang yakap-yakap si Tiya.
" Ay naku, nasa galaab ngayon ang lahat ng mga bata. May camping daw sila yung sa Girl's Scout at Boy's Scout ba. "
Napatango-tango ako bago inilapag ang dala-dala kong box.
" Ah ganoon po ba? Sayang naman marami pa naman kaming dalang nga pasalubong para sa kanila. Tutulong na lang po kami sa pag-lilinis ng ampunan Tiya. Kami na rin pong bahala dito sa mga dala-dala namin."
" Sige, salamat apo. Kung gayon, tayo na't ng makapag simula ng maaga-aga."
Tumango ako at saka sinundan si Tiya Esther.
Buong hapon kami naglinis at nag-ayos, kaunti lang naman ang nagawa kong trabaho dahil nga buntis ako.
Habang si Xyrus ang nag kukumpuni ng mga sirang kagamitan, ako naman ang tumulong mag-decorate ng mga kwarto nila at magiwan ng mga regalo na para sa kanila.
6:00 PM na kami umuwi. Akala ko pa naman ay pwede nang umuwi ang mga bata. 2nd day palang pala nila, sa susunod pang araw ang uwi nila.
Sa buong dyurasyon ng byahe namin pauwi ay tulog lang si Lauren at nagpapakarga lang sa akin.
Akala ko nga ay normal lang iyon. Pero nagtaka na ako ng humahangos na siya sa paghinga at nanginginig na ang katawan niya.
" Xyrus, iliko mo ang daan bilis! Mukhang inaatake si Lauren!"
Sigaw ko habang hawak-hawak ang feeding bottle ni Lauren at ang baby bag niya.
" YOUR baby is fine. He's just recuperating just now. May dapat tayong pag-usapan Mr and Mrs. Constello, sundan niyo ako sa opisina."
Saad ng Doctor. Medyo kumalma na ako pero kinabahan ako bigla dahil sa mga huli niyang sinsabi.
Sinundan namin ang Doctor papunta sa kanyang opisina habamg iniwan ang dalawang bodyguard para kay Lauren.
" Doc, ano po ba ang pag-uusapan natin?"
Tanong ko pagkaupong-pagkaupo namin.
" Didiretsyuhin ko na kayong dalawa. May butas ang puso ni Baby Lauren. Maliit pa lang ang butas noon pero dahil nga hindi sya napa-newborn screening hindi naagapan ang sakit niya. Kailangang maagapan ang butas pero masyado pa siyang bata.
At isa pa, Lauren is a carrier. A ressecive one."
" Ressecive?"
Tanong ni Xy.
" There are two types of carriers. Ressecive and submissive type.
Ang mga submissive types kadalasan nakukuha ang pagiging carrier nila mula sa mga naunang henerasyon sa kanila.
Kaya mas madali ang kanilang Quartely Cycle. Habang ang mga recessive types naman ay mga kauna-unahang carrier sa kanilang bloodline kaya pwede silang mahirapan sa kanilang Quarterly Cycle. "
Now I know.
" Ganoon po ba Doc? Salamat sa pagpapaalala sa amin. Kailan po ba pwedeng i-discharge si Baby?"
Tanong ko habang minamasahe ang namamaga kong paa dahil medyo kumikirot na naman.
" Pag nagising na sya at pagkatapos ng ilang observations pwede na siyang i-discharge. And please, wag niyong istressin ang bata. Bawal ang sobrang emotion, dahil kapag nasobrahan sa emotional stimulation ay baka manikip na naman ang puso niya na maaaring ikapahamak niya."
Tumango ako saka nagpaalam sa kanya.
Eksaktong pagkasarado ng pinto ay kamuntik-muntikan na akong matapilok.
Inalalayan akong maupo ni Xyrus habang hawak-hawak ang bag.
" Ayos ka lang? Saan ba masakit? Dito ba?"
Tumango na lang ako nang tinuro niya ang paanan ko.
Sinimulan niya itong imasahe habang may ipinapahid na oil dito.
Pagkatapos noon ay binuhat na niya ako,
" You know, kaya ko namang maglakad."
Saas ko habang pinaikot ang ang aking kamay sa kanyang leeg para sa suporta habang nakatingala lang sa gwapo niyang mukha.
Hindi ko alam kung kailan at kung paano pero habang tumatagal nahuhulog na ako sa kanya.
Sa bawat ka-sweetan, ka-landian at ka-manyakan niya lagi akong natutuwa at sa bawat matatamis na salita laging kumakaripas ang puso ko.
Nagyon pa nga lang, habang tinititigan ang mga mata niya, parang aatakihin na ako dahil sa masyadong pagpintig ng puso ko.
Nakakatuwa, nakakakilig and at the same time nakakatakot. Mahirap mahulog lalo na sa taong walang kasiguraduhan kung masasalo ka pa ba.
" And you know, kaya naman kitang buhatin. Stop staring at me, ganoon mo ba talaga ako kagusto?"
Saad niya na nakapag-pabusangot sa akin ng halos isang minuto.
" Oo gusto kita, may mali ba?"
Saad ko ng ibinaba niya ako sa tapat ng pintuan ng Kwarto ni Lauren.
" Oo may mali,kasi madaya ka."
" Madaya?"
" Oo napakadaya mo. Gusto mo lang ako, habang ako naman matagal nang hulog na hulog saiyo."
Saad niya habang dahan-dahang isinasarado ang pintuan ng CR.
Hindi ko nga namalayang nandito na kami sa loob eh.
" Pa'no ba yan, nahulog ka na pala. Sino ng sasalo sa akin?"
Tanong ko habang hawak-hawak ang mukha niya. Magkalebel na ang mukha niya dahil pinaupo niya ako sa sink ng banyo.
" Wag kang mag-alala, Airel. Dahil kahit hulog ako, kaya parin kitang saluhin. "
Saad niya bago ako hinalikan ng banayad.
Hinalikan niya ako ng may pagiingat ngunit mapag-angkin, banayad ngunit sapat na para painitin ang buo kong katawan.
Magkadikit ang noo namin ng matapos ang mainit na tagpong iyon,
" Lagi mo itong tatandaan Airel, kahit ilang bese kang mahulog ako at ako pa rin ang sasalo saiyo. Wag kang mangambang mabasag kapag nahulog ka."
Saad niya bago ako yakapin ng mahigpit at buhatin papalabas ng CR at papalapit kay Lauren.
" Ngayong andito ka, si Lauren at ang magiging kambal natin, walang makakasira sa pamilya natin Airel. Mapa-kontrata man iyan o si Heirra pa."
¦ (´⊙ω⊙')¦
Hope you don't find this chapter boring. Pansin niyo ba? Masyadong madali yung sequence ng story nila.
Like noong sinabi ni Xyrus na si Airel si Aikko tas ngayong nagconfess na sila?
Medj lutang ako sa part na to, fillers lang to kumbaga.
Pag chapter 13 or 14, the real drama will start.
Alam niyo bang ayaw ko talaga sa romance stories? Mas trip kong magsulat ng nakakaiyak pero ayaw kong mag basa ng nakakaiyak.
Inagahan ko na po yung update kasi may bagyong paparating baka brownout na naman dito saamin.
KEEP SAFE AND GOD BLESS ≥3≤
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro