Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

13: LAUREN'S ACCIDENT

AIREL KYLE OSGAREZ

Dalawang linggo na ako rito sa hospital at ngayong araw din ang labas ko pati na rin ang paternity test ng anak ko.

Nakapag-desisyon na rin ako, pagkatapos lumabas ng resulta ng paternity test ay pupunta muna ako sa ibang bansa.

Wala na akong pakialam kung positive o negative ang resulta ng test.
I need a break.

" Airel, halika na. Pupunta pa tayo sa Doctor mamaya."
Saad ni Xyrus habang hawak-hawak ang mga bag na naglalaman ng gamit ko.

" Hmm. Ok."
Sagot ko bago inalis ang hospital gown ko.

Sumunod ako sa kanya hanggang sa tumugil siya sa isang pintuan, pumasok siya doon at sumunod ako.

" Hello, Doc. Where here to take the paternity test. Pwede na ba?"
Tanong niya.

Doctor, " No, siguro next week na. I think you should both have a week rest. Kaka-discharge pa lang niya eh isasalang mo na agad sa radiation.

Hindi talaga ako sang-ayon dito sa paternity test ninyo dahil sa masamang dulot ng radiation sa bata pero nasasainyo parin ang disesyon.

Bumalik kayo next-week, we will do the paternity test."

Tumango na lamang kami. Ako na ang nauna papunta sa parking lot. Dahil nasa first-floor ang opisina ng doktor ay hindi na ako nahirapan pa.

Binuksan ko ang kotse at ipinasok doon ang sling bag na dala-dala ko saka umupo sa pilot-seat.

Nang pumasok siya at maupo sa driver's seat ay saka ko ibinigay ang papel na naglalaman ng address nila Demi.

" Paki-hatid ako d'yan. Kila Demi muna ako mag-s-stay. "
Saad ko bago binuksan ang cellphone ko.

" No, please Airel. Let's talk. You're going home with me."
I shot a glare at him.
Tinext ko si Demi na sunduin ako at ng umoo siya ay bumaba ako ng sasakyan at binuksan ang kabilang pintuan para kuhanin ang duffle bag at slingbag ko.

" Kung ayaw mo akong ihatid, magpapasundo na lang ako. Para kasing maaabala pa kita, malayo rin kasi iyon eh. Pasensya na."

Saad ko bago isara ang pintuan kotse at pumasok sa loob ng hospital para lumabas sa main gate.

" Airel please, pag-usapan natin to. Alam kong galit ka sa akin buy please can you hear my reasons?"

Ng nasa harap na kami ng hospital saka lang ako humarap sa kanya.

" I'm not mad at you, I'm just dissapointed. Please I need to rest. Kailangan mo rin ng pahinga, Xyrus. Mukha kasing nakukulangan ka na ng tulog, babalik ako next week sa bahay."

Saad ko bago dumiretso sa sasakyan nila Demi na kakarating pa lamang.

Lagpas dalawang oras ang byahe namin sa penthouse ni Chris kung saan tumutuloy sila Demi.

Katulad ko, tumigil muna si Demi sa pag-aaral ng isang taon. Sabi niya ay magfo-focus muna siya sa pamilya niya pati na rin sa manang iniwan sa kan'ya ng kanyang mga magulang.

" Chris, kausapin ko muna si Airel ha?"
Tumango naman si Chris bago dinala ang bag ko sa ikalawang palapag ng bahay nila.

" Hey Airel, tell me the truth. Ayos ka lang ba talaga?"

Napabuntong-hininga ako.
Ako rin naman. Nalilito ako kung ayos pa rin ba ako.

" Hindi ko alam Demi. Dissapointed ako sa kan'ya pero di ko magawang magalit. Isang linggo pa lang noong umamin siya sa akin, tapos kinabukasan makalawa bigla siyang nag-iba.

Ang masakit pa doon ay hindi niya muna ako kinausap bago ako akusahan. Alam kong siya ang tatay ng kambal Demi. Sarili ko 'tong katawan, kahit lasing ako noon ay sigurado akong siya lang ang nakagalawa sa akin. "

Saad ko habang pinaglalaruan sa kamay ko ang larawan na ibedensya raw na hindi lang siya ang nakagalaw sa akin.

I felt fucking useless. I am not a whore. Kung alam ko lang na ganito ang kahihinatnan nito ay hindi na lang sana ako nagpaka-hirap na sabihin kay Kuya ang nangyari.

Pwede ko namang itago ang totoo, at least sana ngayon ay hindi ako nababagabag ng ganito.

x y r u s ' P O V

" Fuck!" sigaw ko habang sinipa ang trunk ng sasakyan.
Wala akong nagawa kung hindi ang umuwi sa bahay.

Tapos na ang Day-off ng mga kasambahay at nasa bahay na rin si Lauren kasama si Heirra.

" Xyrus, you're here. Halika kain ka muna, kumakain na din si Lauren kasama ko."
Pagsalubong sa akin ni Heirra bago nilakihan ang bukas ng pinto.

" No thanks. Marami pa akong tatapusin na files. Sabihan mo din sila manang na walang dapat umistorbo sa akin."

Saad ko bago inilapag ang leather shoes sa shoe rack at nagpalit ng tsinelas.

" Ah, ok. Papadalhan na lang kita mamaya ng meryenda kila manang. Aalis pala ako mamaya, sasamahan ko si manang na mamili ng mga pagkain."

Tumango lang ako bago umakyat sa hagdan.

" DADDY!"
Kahit sigaw ni Lauren ay hindi ko pinansin. Marami akong dapat tapusin.

HALOS 4 na oras na akong nagtitipa ng keyboard at nagpipirma ng mga dokumento. Kahit nakakapagod ay wala akong balak na tumigil.

Kailangan kong tapusin ito kung gusto kong mabawi si Airel na walang trabahong sumasagabal sa akin.

Minamasahe ko ang noo ko nang nag-ring na naman ang telepono.
Geez, pang sampung beses ng may tumatawag sa akin.

" Hello sir, this is your new secretary. I'm Keirth and I just want to inform you that you have an appointment with Mr. Juviel Arcabos at 7:30 PM."

Saad ng bagong kuha kong sekretarya sa linya.

" Okay, quarter to four pa lang naman. Remind me of the meeting when it's 6:30 PM okay?"

" Noted po sir."

Ibinaba ko ang telepono. Pero noong hahawak na uli ako ng dokumento ay dumating si Lauren.

" Daddy! We'ts pway pwey pwey!It's soooo bowwwing hwweer!"

( Let's play pwey pwey /gun. It's boring here.)

Kinarga ko siya papunta sa sofa saka nagsalita.

" Baby, busy si Daddy. I can't play with you for now. Please be obedient okay? Wag ka munang makulit at pangako makinipaglaro ako sayo okay?"

Kahit nawawalan na ako ng pasensya dahil sa pahod ay pinilit ko pa ring maging mahinahon, he's my son afterall.

Babalik na sana ako sa kinauupuan ko ng bigla niya akong binato ng kanyang tsupon at saka sumigay,

" Work, work work! You aways wok! Kaya iwan ka mami kasi youw always busy! I hate you daddy! I hate you!

Stop dowin work, pwease pway with me!"

And that's the last straw of my patience.

t h i r d p e r s o n ' s P O V

Dahil sa sobrang inis at pagod ni Xyrus ay hindi na niya napigilan ang kanyang sarili.

Linapitan niya si Lauren at hinawakan ng mahigpit ang magkabilang balikat nito bago sumigaw,

" I TOLD YOU, LATER! Why can't you understand?! I'm tired and yet you're here bothering me!"
Saad niya bago marahas na pinaupo si Lauren sa sofa.

Pero dahil sa magtatatlong taon pa lamang si Lauren at hindi pa kaya ang ganoong pwersa, tumalbog at nahulog siya sa may kataasang sofa para sa edad niya.

" Wu~ daddy... daddy..."
Marahang pagiyak at pagtawag ni Lauren sa kanyang ama habang hawak-hawak ang kan'yang ulo na may sugat na.

" WHAT!-"
Natigilan si Xyrus ng makita ang lagay ni Lauren. Doon lamang siya natauhan at agad na binuhat ang kan'yang anak.

" MANANG! PAKIHANDA NG MGA DAMIT AT GATAS NI LAUREN, BILIS!"

Sigaw niya bago dali-daling sumakay ng kotse at pinaupo si Lauren sa kanyang kandungan.

" Daddy's sorry baby. Please hang on."
Saad niya bago pinaharurot ang sasakyan.

SA bahay naman ni Xyrus ay narinig ni Heirra ang sigaw nito.

Alam niyang may masamang nagyari sa anak ni Airel at Xyrus kaya agad niyang tinawagan ang kapatid bago sumama sa kanilang kasambahay papunta sa hospital.

a i r e l 's P O V

Nang matanggap ko ang tawag ng ate ay dali-dali akong pumunta sa hospital.

Dapat sumama na lang ako kay Xyrus, edi sana hindi ito nangyari. Dahil sa pag-iisip ng kung ano-ano ay nakalimutan ko na may anak pa akong isa. Na naghihintay sa pag-uwi ko.

Pagkadating ko sa room number ni Lauren ay nadatnan ko doon si Xyrus.

PAK.

Isang malutong na sampal ang ginawad ko sa lalaking to.

" P*ta Xyrus! Anong ginawa mo?! Alam mo namang may sakit si Lauren diba?! Kung galit ka sa akin dapat sa akin mo ibununtong!

Gago ka! Alam mong magtatatlong taon pa lang si Laurem, anong laban niya sayo ha?"
Saad ko habang punagpapalo siya.

Napaka-gago niya, pati na lang bata pagbubuntungan pa niya ng galit.

" I-i'm so sorry. H-hindi ko sinasadya-"

" Sorry? Gag* ka pala eh! Wag na wag ka ng lalapit kay Lauren! Umalis ka na! Alis, alis!"
Sigaw ko habang marahas na tinutulak siya palabas ng pinto.

Nang makalabas na siya ay ako na lang at ang walang malay na anak ko ang nasa kwarto.

Umupo ako sa tabi bago hinalakin ang kan'yang mga kamay. Katulad ng dati maputi pa rin at malan ito, namumula rin na parang nabahiran ng rosas.

Kabaliktaran ng kulay ng mukha niya, maputla.

DALAWANG araw ng walang malay si Lauren at dalawang araw na din akong nandidito sa hospital.

Kausap ko ngayon si Kuya sa telepono dahil nalaman na rin niya ang sitwasyon ni Lauren.

" Kamusta na ba si Lauren? Kung ako kasi saiyo Airel ayusin niyo na iyang alitan ninyo. Sabihin mo na lang ang totoo kay Xyrus.

Dahil maski man ako ay hindi pabor sa desisyon ni Heirra."

Napabuntong-hininga na lamang ako.

" Hindi pwede kuya, nangako ako kay ate. Stable na ng lagay ni Lauren. Ikaw. kamusta ka na ba diyan? Si papa at mama? "

" Ayaw kitang pag-aalalahanin pero lugmok na ang negosyo natin. Hindi pa nagpo-progress ang paggaling ng mama. Para ngang mas lalo pa siyang humihina. Si papa naman halos atakihin na ng highblood dahil sa pagbaba ng stocks at pagpe-pressure ng mga board members na palitan na siya-"

Hindi ko na narinig ang mga huling sinabi ni Kuya ng makarinig ako ng malakas na sigawan.

" Kuya? Anong nangyayari dyan?"

" I'm sorry Airel, mamaya na lang ulit."

" Kuya? Kuya?!"

Hindi ko na narinig ang mga boses ng sigawan dahil binabaan na ako ng tawag ni Kuya.

Oh please. Sana naman walang masamang manyari sa kanila.

| •\\\\\\\• |

Hello ~\(≧▽≦)/~

Sorry po guys kung late update, medyo busy sa school eh.

Start na kasi ng 4th quartwr namin last, last week tapos madami din essays and reaction paper na pinagawa sa amin.

Sorry for the errors.

Hope your safe, godbless.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro