Eenmaal gekocht, meester zei met een zachte stem. 'Wil je hem passen?' ik schudde van blijschap ja. Toen ik hem aan had, paste hij perfect, (niet dat ik ijdel ben hoor) ik kwam uit het hokje, me meester kwam dichterbij, en ging staren. Hij gaf me alweer zo'n lieve en hartwarmende knuffel en zei 'Het staat perfect bij je.' En lachte als een engel. Toen ik weer me normale kleding aan had, zochte ik en meester voor feestkleding, we deden daar wel eeuwen over. Maar we hadden iets gevonden. (Foto zie je pas als kamp begint) Toen het al laat was, bracht de meester me naar huis. En zei dat hij niet kan wachten tot kamp is.