↷가끔 내 맘을 이해 못 하는
사람들을 만나도 상관없어

─── ･ ｡ﾟ☆: *.☆ .* :☆ﾟ. ───

15.02.15r

Drogi pamiętniczku!

Chciałbym móc napisać wszystko to, co kłębi się w mojej głowie, jednak długopis nie pisze zbyt szybko, a moje myśli nie chcą zwolnić nawet o sekundę, bym mógł sobie to poukładać.

Obawiam się, że nawet, jeśli bym mógł, to nie wiedział bym, co napisać.

Powoli przestaje już mieć panowanie nad swoimi emocjami i ich kontrolowaniem.

Czuje ciemną pustkę w głębi duszy, spowodowaną odtrąceniem i jeśli on nie powiedział mi tego prosto w twarz, ja i tak, ze swoim pesymizmem - podjąłem decyzję za niego.

Boli mnie ten fakt - że zostanę sam, bez kogoś kochającego u boku, ale zaraz przypominam sobie, że sam sobie to zgotowałem, przez co nienawidzę siebie jeszcze bardziej.

Widziałem dzisiaj jak umawiał się na randkę z piękną dziewczyną o farbowanych, blond włosach.

Mój ból jest nie do wytrzymania, za każdym razem, gdy jestem świadkiem takich rzeczy.

Płacząc tak już trzecią godzinę, doszedłem do wniosku, który łamał mi serce na samą myśl o nim.

Może powinieniem znaleźć sobie kogoś innego i spróbować o nim zapomnieć?

Minhyuk mówił, bym odpuścił i dał sobie czas.

Ostatnimi czasy stał się jakiś inny, jakby zamyślony.

Mam nadzieję, że wszystko u niego w porządku.

Nie chcę by mnie zostawiał.

Jest dla mnie wszystkim, i jeśli mój najlepszy przyjaciel także mnie odtrąci, stracę wszystkie chęci do życia jakie mi pozostały.

Minhyuk jest w mojej opinii najlepszym człowiekiem na świecie, i już nie pamiętam ile lat temu staliśmy się Hyungwonem i Minhyukiem, jedynym w swoim rodzaju duetem.

Zawsze był przy mnie i tylko to się dla mnie liczy.

Czy będę musiał wybrać między miłością i przyjaźnią?

Proszę, daj mi szczerą odpowiedź i nie patrz na to, jaką beksą jestem.

~  Hyungwon