Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 17

Crystal's Pov.

Hindi pa nag s-start yung class.. Actually mag 6:35 am palang eh. Biglang pumasok yung prof. Namin. Nag greet sya at sinabing mamaya na daw ako mag pakilala at pumunta na muna daw kami sa open courtyard, which is sa harap yon ng highschool building.. Gosh unti palang yung napahinga ko sa kakalakad ko para hanapin yung room na to, Kabilang building pa pala tsk. It took me 5-7 mins of walking.

(Ms. H.A..
Pero pag sa malling kahit 24 hours okay lang sayo."

"Syempre no!! Mall yun ehh!"

Nagsitayuan na kami at lumabas papunta sa open courtyard.

Init ha!!! Tirik na tirik yung araw..

Wala pang 20 mins may narinig akong nag bubulungan na may nahimatay..

Nahimatay??

Nag excuse ako sa mga nakaharang at nakita ko may lalaking nag buhat na parang bridal style sa isang babaeng walang malay..

Hindi ko naman masyadong nahagip yung itsura nung lalaki dahil naka talikod sya saakin..

Pero yung buhat buhat nya..

Jessica's Pov.

Pinalabas kami dahil daw mag fa-Flag Ceremony kami sa labas.. Hindi na masyadong masakit yung ulo ko kaya sumabay na ako sa kanila.. Napansin ko wala pa si ian.. Late siguro. Tsk tsk..

Nakapila na kami sa labas.. My goodness tirik na tirik yung araw.. Hindi ko masyadong maidilat yung mata ko dahil masakit sa mata.. Kakatapos lang nung opening prayer biglang bumalik yung pagka sakit at yung hilo ko.. Napahawak ako sa ulo ko, ang init.. Feeling ko gustong tumulonnv sipon ko.. Wait bakit sipon? ang init nga ehh. Pinunasan ko yung ilong ko ng panyo pero kulay pula yung napunasan ko..

Dugo??

Ang lakas ng agos..

Di ko na talaga kaya, hilong-hilo na ako.. Siguro para na akong ewan na yumuyogyog..

Then everything fades..

Slowly..

--------

Hmm... Ang lamig.. Hindi ko pa binubuksan yung mata ko dahil ang sarap mahiga

Tinaas ko yung kumot ko papunta sa may bandang shoulders at niyakap ng mahigpit yung katabi kong unan.. Hmmm bango bango..

Bakit matigas ng unti itong unan?

Bakit parang humihinga?

"w-w-wait.. b-bakit g-gumagalaw??" Nauutal kong tanong sa sarili habang nakayakap parin ako.(Nakapikit parin ako nyan..)

May naramdaman akong nakayakap saakin pabalik.. Ehhhhhhh???

Dumilat na ako...

Ang lapit ko sa dibdib ng isang tao.. Tiningnan ko yung chest nya papunta sa mukha..

SYAAA???!!

Hirap akong tanggalin yung pag kayakap ko sakanya dahil ang liit lang nung space kaya hindi ako masyadong makagalaw at makahinga.. Tinulak ko na sya palayo saakin at umupo sa pagkahiga ko.. Kaya..

Boogshh..

Laglag sya sa hinihigaan namin..

"F**k!!" Singhal nya..

"Ikaw!" Turo ko sa kanya.. Tiningnan nya lang ako.. "Anong meron saakin?" Sabi nya habang hinihimas yung bumagsak na parte ng katawan nya dahil sa pag tulak ko.

"Anong-- Bat ka nandito??!!!" Pasigaw kong tanong.

Tinakpan nya yung ears nya na parang nabibingi sa sigaw ko. "Di nalang mag thank you eh." Mahina nyang banggit..

"At bakit naman ako mag t-thank you aber?" Pag tataray ko.

"Tsk.. Nandito ako dahil dito ako nag aaral." Sabay pakita ng school ID. "Tumingin ka kasi muna sa paligid mo.." Tumingin ako sa paligid.. Nasa hospital ako?? ahh nasa clinic pala ako..

Ano nga pala ang ngyari?? Huli kong naalala ay nung nag nosebleed ako.. Tas boom wala na..

"Pfftt.." Rinig ko.. Nag pipigil ba to ng tawa?? Sinamaan ko lang sya ng tingin.

"Jessy!!!" Napatingin naman ako kung saan ng galing yung voice na yon..

"Uhmm nandito ka pa pala, kala ko umalis ka na nung hinatid mo si jessy girl." Nag taka ako sa sinabi nya..

"Paalis na nga ako ehh pero di na tuloy." Huh??

"Uhm okay, ako na bahala sakanya." Sabi ni crystal. Tumango nalang yung lalaki at umalis na.

Sya lang naman yung naka encounter ko sa mall. Yung umagaw ng upuan ko.

"Haha, Nako girl bakit di mo pa tinatanggal yang tissue na nakasabit sa ilong mo? Nakakahiya ka talaga.."

What theee??!!

Bat di ko naramdaman?

"Soo Jessy? Musta ka na? May masakit pa ba sayo? Yung ulo mo musta na?" Alalang tanong ni crystal pero nandoon parin pagka kalma ng boses nya.. Nag nod nalang ako.. "Oh, kumain ka na.. Alam ko naman di ka masyadong kumain kaninang umaga."

Kinuha ko na yung dala nyang pagkain. "Anong ng yari nung nahimatay ako?" Tanong ko sa kanya.

"Hindi ko masyadong alam.. Ang alam ko lang eh dinala ka nya dito nung bigla ka nalang nahimatay. Hindi naman ako makalapit agad dahil ang daming chismoso at chismosa.. Nag paalam ako sa prof. ko kung pwede kitang puntahan kahit sandali lang para ma check kung okay lang, pumayag naman sya.. Sandali lang ako girl kanina, naabutan ko pa nga boyfiend mo eh.. Sabi nya papasok na daw sya sa classe."

"Sinabi ng--"

"Oo na oo na, haha anyways Ngayong break nga lang ako ulit naka balik ehh." Pag tutuloy nya..

Kung ganon.. Eh bakit ko sya katabi kanina?

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro