Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 10

chapter 12: A New Friend

Nandito kami ngayon sa hallway dahil ihahatid ako nina best at Krizza patungo sa classroom ko. Pinakilala ko rin pala si best kay Krizza kanina pero not long enough ehh magka-close na sila hahha. Kanina dun sa volleyball court, nung dumating sila.. Wala na si Evan.. Umalis na sya bago pa nakarating yung mga kaibigan ko.. Nadatnan nila ako doon naka tunganga habang hawak hawak yung ice pack.

"uii girl anyare sayo? At pinatawag kami nung pader mo? Hindi sa pinatawag.. May inutusan sya actually para papuntahin kami dito" tanong ni best. "oonga ate, alam mo kanina pa namin na pansin yung kulay pula sa kanang pisngi mo kanina...grabe pulang-pula! Pero ngyun, uhmm..." sabay check sa pisngi ko. "pwede na, ano po ba talaga ang ngyare dun?" mahinhin at magalang na tanong ni Krizza pero may halong curiosity sa expression nya. Huminto ako sa pag lalakadat humanap ng bakanteng upuan malapit sa hallway..para tatakbo nalang heheh.

Ikwenento ko muna yung ngyare kaninang umaga, nung pagatapos naming mag kakilala ni Krizza sa basketball court, tapos yung part na naguusap sina Evan at Kim na accidentally kong narinig at yung sumunod na pangyayari na ikinaapoy ni kim, yung part na papunta na sana ako sa classroom ni best para sabay na kaming kumain, yung part na minilosopo ko si kim, yung inatake ako sa volleyball court, at kung paano ako iniligtas ni Evan. Eeeeii~ kilig ako sa last part na ikwenento ko.

nung titignan ko sana yung mga expression nila, agad naman akong binatukan ni best. "aray~,huhu bakit mo ginawa yun?" sabi ko sabang hawak-hawak yung parte na binatukan nya. "kasi naman, sino ba kasi nag sabi sayo na makinig ka sa usapan nila? Pilosopohin si kim? Ha?... ehh paano pala kung wala tumulong sayo dun sa court kanina? Malamang uuwi ka ng bahay ng may black eye, jucie colored.. Ano kayang sasabihin saakin ni tita?" sabay hawak sa forehead nya

"pero infairness ha, kinilig ako sa part na iniligtas ka ng pader mo" sabi nya nung natapos nya na akong pagalitan. "aishh, next time kasi mag iingat ka"

Pagatapos ako sermonan ng parang nanay, ... agad kinilig? Tapos sabay bawi, ayy nako.. best naman, ikaw na talaga ang da-best. "ayii ate jess, kinikilig ako haa, pero imposible yatang hindi ka kiligin?" segunda ni Krizza.

Hala pati ba naman ikaw nahawaan ni best? Agad-agad?? "sino bang may sabi na di ako kinikilig?" tanog ko sa kanila. "ehh halata kasi sa mukha mo ehh" sabay nilang sagot. tss "paano ba naman kasi..." napahinto ako dahil agad naman nag salita yung dalawa

"kasi??" pshh... atat?

"kasi... di man lang nya tinanong yung pangalan ko" naka yuko kong sabi.

"ahh yun lang naman po pala ate ehh, don't worry pag nagkita kayo ulit..sure akong tatanongin ka nun" sabi ni Krizza.

"ehh paano kung hindi?" tanong ko kay Krizza na may halong pag dududa. "Aaaaano Baaaaayan!! Alam mo ba best, ang nega-nega mo talaga... hindi mo pa nga alam ang mangyayari, your already jumping into conclusion" sabi ni best, wow haa! talino naman!!

"oona, pero pag hindi.. lilibre nyo ako ng pagkain bukas, understood?" pag kukumpirma ko sa kanila, tumango lang sila... sakato naman na nag bell na yung ring para mag start na yung next subj. and alam nyo na ang ginawa namin..... TAKBOO!!!!

****************

*RIIINGGG~ RIIINGGG~

the bell rang as a sign that the classes had already finish, nandito ako ngayon sa isang bench naka upo habang nakasalpak yung earphone sa ears ko dahil hinihintay ko yung dalawang babaita saglit lang daw sila dahil may ipapaabot yung teacher nila sa TLE. Akalain mo, mag classmates pala sila,tinanong ko si Krizza kung kasama din ba sibest sa ng bubully, pero sabi nya hindi naman daw... hindi lang daw sila nagkakapansinan, dahil masyado silang focus sa... ewan.

Naisipan kong pumikit kasi tumawag si manong eli na malalate daw sya sa pag sundo saakin, ng malapit na ako maka idlip... may naramdaman akong tao na tumabi saaki at parag-- umiiyak?? Wait napapansin ko, marami akong nasaksihan na umiiyak, ngayon ba yung araw ng iyakan?? Why wasn't I informed? Uhm, wait.... Nakaiyak din pala ako.. soo updated na me?! Yehhheyy!!

Nung inangat ko yung ulo ko, nanlaki yung mata ko dahil nakita ko si... kreziahaha? Krizal? Krissy? Basta...sya ung babae na acceidentally kong nakinig sa usapan nugn bestfriend nya kamo? At yung lalaki na binigyan yan sya ng gift.shhh.. secret natin yun haa!

katabi ko sya at umiiyak sya. Nung napansin nya na nakatingin ako, agad nyang pinunasan ang kanyang mga luha. "ayy sorry, nagising ba kita?" tanong nya with very weak expresson.

"uhm not really, may I know bakit ka umiiyak? Ayy wait bago ka magsalita kasi alam ko na a-awkwardan ka eh, so let me introduce mysel --" na putol yung sinasabi ko dahil nag salita sya agad. "hahah no need, para namang hindi tayo mag kaklase" she softly chuckled.

ahh okie.....wait, WAIT!!.... "Were classmates?!!" nagtataka kong tanong. "Yupp, hindi mo nga lang siguro napapansin, dahil napaka tahimik ko sa classroom, and obviously I always prefer to sit at the back portion of the class." Tuloy-tuloy nyang sabi... whoah.. fluent yung pagka-english nya, walang kahirap hirap.. Ako din naman ehh hmpp..

"Ohh~ uhmm kreziah name mo diba?" Pag kukumpirma ko sakanya. Nag nod lang sya as a response.

"To be honest, I overheard your conversation here exact place last Monday (well by the way, today is Wednesday) , but don't worry I have reasons" pag-amin ko sakanya na ikinagulat nya.. siguro hindi nya ini-expect na sabihin ko yung sakanya.

"hmm, its ok.. atlest your honest unlike anyone out there who always backstab me, gossiping about uncertain things that are not even related to me. They say, "it's better to tell the truth than to be living in a lie." And your reasons.. I completely understand, soo dont worry about a thing" sabi nya na walang kahirap-hirap..well kaya ko rin naman yan pero hearing it from somebody else, it feels completely new.

"soo... Friends?" tanong ko sakanya at sabay inilahad ang aking kamay. Masaya nyang tinanggap yun "Yupp, Were friends from now on." Sabay ngiti

***************

Sabi ni kreziah na uuwi na daw sya ng maaga dahil nanjan na daw yung transport nya... sabi ko bukas ko nalang sya ipapakilala sa mga kaibigan ko dahil hindi nya naabutan ngayon. Tumango sya at umalis na.

heto nanaman ako, nakaupo habang yakap-yakap yung backpack ko na nasa harapan ko... yung tipong nakalagay yung strap sa harapan ko.... parang buntis style.

"Ate Aubs, here na us!" patakbong sabi ni Krizza. "Wag mo akong tawaging ate, mas matanda ka!" hehehhe pero totoo naman ehh, mas matanda nga lang sya saakin ng dalawang lingo. No biggy

"Lahh, di naman gaano ate!! 2 weeks lang ang deperensya nohh" simula nung nagging magkaibigan kami.. nagging masydo na syang nagging comfortable pag kasama kami... akalain mo, kaninang umaga lang kami nag kakilala haa. Pero ang isa sa nagustohan ko sa ugali nya, ay madali lang sya pakisamahan.

"sige, ganto nlang.. Jess nalang itawag mo saakin... pero pag dinagdagan mo ng 'ate' mag babayad ka." Sabay taas baba ng kilay.

Kahit mayaman kami.. Gagawin ko yun para lang tumigil sya. Ibabalik ko naman yun pag sanay na sya sa pag tawg saakin ng "Jess" but... i have some bright idea aside from that.

"eh~ walang ganyanan!!..... tss... sige na nga-- jess" sabay padyak ng paa. tatalikod na sana ako para mag paalam sa kanila na aalis na ako ng may naalala ako.

"Guys, gusto nyo bang pumunta sa bahay?

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro