Sa ilalim ng malamig na liwanag ng buwan, ang bundok ay tila naging tahimik na saksi sa pagsasanay ni Caelum. Ang hangin ay malamig, ngunit ang dedikasyon at pagsisikap ni Caelum ay nagbigay ng init sa kanilang pinagdaraanan. Ang kanyang mga kamay ay bumubuo ng mga alon ng apoy at tubig, ang bawat paggalaw ay isang pagsasanay na magdadala sa kanya ng higit pang lakas at kontrol sa kanyang kapangyarihan.

Habang nag-eensayo, si Caelum ay napansin ang isang kakaibang enerhiya sa kanyang katawan. Ang kanyang mga mata ay kumikislap habang ang mga apoy at tubig ay tila nagiging mas malakas sa ilalim ng kanyang kontrol. Sa isang magarbong paggalaw, ang kanyang mga kapangyarihan ay nagbigay ng isang makapangyarihang pagsabog na tila nagpapakita ng isang bagong aspeto ng kanyang kakayahan.

"Amira, tingnan mo ito!" sigaw ni Caelum habang binubuo ang isang makulay na bola ng apoy at tubig. "Parang may bago akong natutunan!"

Lumapit si Amira, ang kanyang mga mata ay puno ng pagkabighani habang pinagmamasdan ang bagong anyo ng kapangyarihan ni Caelum. "Wow, Caelum! Ang mga kapangyarihan mo ay tila umabot sa ibang antas. Ang pagsasanay na ito ay talagang nagbigay sa iyo ng bagong lakas."

Habang naglalakad sila patungo sa isang ligtas na lugar sa tabi ng bundok, nagbigay si Amira ng isang ngiti. "Naalala mo ba noong bata pa tayo, kasama si Elara? Napaka saya natin noon. Lahat tayo ay magkaibigan, at walang hidwaan sa pagitan natin. Ngayon, ang lahat ay tila nagbago."

Si Caelum ay nagbigay ng isang malungkot na ngiti. "Oo, naiisip ko rin iyon. Ang ating pagkakahiwalay ay nagdulot ng maraming sakit. Pero sa kabila ng lahat ng ito, kailangan nating ipagpatuloy ang ating misyon. Ang kapangyarihan mo at ang pagsasanay mo ay hindi dapat mapagod."

Ang mga alaala ng kanilang pagkabata ay tila bumabalik sa kanilang isipan-ang kanilang mga masasayang araw, ang mga tawa, at ang pagkakaibigan nila. Ngunit sa gitna ng kanilang pag-uusap, isang malakas na tunog ang sumira sa katahimikan ng gabi. Ang mga sigaw ng takot at pagkabahala ay lumaganap mula sa direksyon ng kanilang tirahan.

"Caelum, may nangyayari sa ating tahanan!" sigaw ni Amira, ang kanyang mukha ay puno ng pagkabahala.

"Magmadali tayo!" sagot ni Caelum, ang kanyang puso ay nagmamadali habang binabalikan nila ang kanilang lugar.

Nang makarating sila sa kanilang tahanan, ang tanawin ay puno ng kaguluhan. Ang mga bahay ay sinunog, ang mga tao ay nagtatakbuhan, at ang mga anino ay naglalakad sa paligid. Sa gitna ng kaguluhan, si Amira ay tumakbo patungo sa isang pook na puno ng kalamidad. Nakita niyang nakahandusay sa lupa ang kanyang kapatid na si Gayeb, ang kanyang katawan ay puno ng mga sugat at dugo.

"Hindi!" sigaw ni Amira, ang kanyang mga mata ay puno ng luha at poot habang binuhat ang kapatid sa kanyang mga bisig. "Hindi ito maaaring mangyari!"

Si Caelum, na nagmamasid mula sa likuran, ay nagbigay ng isang matinding pag-igting sa kanyang mga kapangyarihan. Ang kanyang galit at lungkot ay naging sanhi ng isang malakas na pagsabog ng apoy at tubig, na tila nagbigay ng isang makapangyarihang alon na sumira sa mga kalaban. Ang mga anino ay naglaho sa ilalim ng kanyang kapangyarihan, ngunit ang sakit at galit sa kanyang puso ay hindi mapapawi.

"Amira, kailangan mong kumalma," sabi ni Caelum habang tinutulungan si Amira na iangat ang kapatid nito. "Hindi natin maibabalik siya, pero kailangan nating tiyakin na ang kanyang pagkamatay ay hindi mawawalan ng kahulugan. Kailangan nating maghiganti."

Si Amira, na naglalaman ng kanyang galit at lungkot, ay nagbigay ng isang pahayag. "Hindi ko matatanggap ang kanyang pagkamatay ng walang katarungan. Ang mga gumawa nito ay magbabayad sa kanilang ginawa."

Habang ang araw ay lumapit sa kanilang lugar, ang naglalaman ng mga anino at takot ay tila nagpapakita ng isang madilim na hinaharap. Ang mga plano ni Elara ay tila unti-unting nagiging sanhi ng kaguluhan, at ang bagong reyna ay tila hindi nagpapakita ng awa sa mga taong kanyang pinipinsala.

Si Caelum at Amira ay nagbigay ng pangako sa kanilang sarili-na ang pagkamatay ni Gayeb ay hindi magiging walang kabuluhan. Ang kanilang pagnanais na makamit ang katarungan at ang kanilang pagnanais na ipagpatuloy ang laban ay nagbigay sa kanila ng bagong lakas. Sa kabila ng lahat ng sakit at pagsubok, ang kanilang paglalakbay patungo sa paghahanap ng katarungan at pagbabago ay magpapatuloy, at ang bawat hakbang nila ay magiging isang hakbang patungo sa pagwawasak ng madilim na plano ng bagong reyna.

Matapos ang madilim na pangyayari sa kanilang tahanan, si Amira ay bumalik sa kanilang tagong lugar sa bundok, ang kanyang puso ay puno ng pighati at galit. Ang pagkamatay ng kanyang kapatid na si Gayeb ay nagbigay sa kanya ng isang malalim na pananabik na makahanap ng katarungan. Hindi siya maaaring maghintay na makuha ang kanyang pag-aalangan at pagdududa. Nang dahil dito, nagpasya siyang gamitin ang isang sinaunang pamamaraan na itinuro sa kanya ng kanyang mga ninuno.

"Caelum, kailangan kong gawin ito," sabi ni Amira, ang kanyang boses ay puno ng determinasyon. "May paraan na maaari kong makuha ang tulong ng aming mga ninuno upang malaman kung sino ang nagpaslang kay Gayeb. May sinaunang portal na maaari kong gamitin, ngunit kailangan ko ng iyong tulong upang ilipat ang mga hakbang."

Si Caelum, kahit na puno ng sariling mga sugat at pagkabahala, ay nagbigay ng pagsang-ayon. "Sige, Amira. Gagawin natin ang lahat ng kinakailangan. Ibigay mo ang lahat ng kakayahan mo upang matulungan tayo sa oras na ito."

Sa ilalim ng malamig na gabi, si Amira ay lumapit sa isang lumang altar na itinago sa mga kuweba ng bundok. Ang altar na ito ay matagal nang naiwang nakalimutan, ngunit ito ang lugar kung saan maaaring maabot ang mga ninuno sa pamamagitan ng mga sinaunang ritwal. Ang kanyang mga kamay ay nanginginig habang inaalis niya ang mga lumang libing na pang-ritwal, ang kanyang mga mata ay puno ng determinasyon.

Si Caelum ay tumulong sa kanya sa pag-aalaga sa altar. Ang kanyang kapangyarihan sa apoy at tubig ay lumitaw upang magbigay ng liwanag at proteksyon sa paligid ng altar. Habang ang mga ilaw ay nagbigay ng malalim na liwanag, si Amira ay nagsimula ng kanyang ritwal. Siya ay naglakad patungo sa altar at nagbigay ng mga sinaunang papuri sa kanyang mga ninuno.

"Sa mga ninuno ng aking angkan," sabi ni Amira, ang kanyang tinig ay puno ng pagkilala at paggalang. "Hinihiling ko ang inyong tulong sa oras ng pangangailangan. Ang aking kapatid ay napatay, at ako ay nangangailangan ng inyong gabay upang matukoy ang kanyang mga pumatay."

Ang kanyang mga kamay ay dahan-dahang lumapat sa isang sinaunang piraso ng bato na nasa altar. Sa isang maingat na paggalaw, siya ay nagbukas ng isang portal na puno ng makulay na liwanag. Ang mga ilaw ay lumitaw mula sa portal, at ang isang anyo ng isang ninuno ay lumitaw mula sa loob ng liwanag.

Ang anyo ng ninuno, isang matandang lalake na may mahahabang puting buhok at mata na kumikislap ng karunungan, ay nagbigay ng isang mahigpit na tingin kay Amira. "Anak, bakit mo ako tinawag sa oras na ito?"

"Ninuno," sagot ni Amira, ang kanyang boses ay puno ng paggalang. "Ang aking kapatid ay pinatay, at kailangan kong malaman kung sino ang responsable. Nais kong malaman ang katotohanan upang makuha ang katarungan para sa kanya."

Ang ninuno ay nagbigay ng isang malalim na paghinga at nagsalita sa isang tinig na puno ng kapangyarihan. "Ang mga pumatay sa iyong kapatid ay hindi ordinaryo. Sila ay mula sa isang grupo na may layuning pabagsakin ang kaharian ng Velaris. Ang kanilang plano ay nagpapalakas ng mga anino at kasamaan, at ang iyong kapatid ay naging biktima ng kanilang madilim na layunin."

"Ninuno," sabi ni Amira, ang kanyang mga mata ay naglalaman ng mga luha. "Paano ko matutukoy ang kanilang pagkakakilanlan at mapipigilan ang kanilang plano?"

Ang ninuno ay nagbigay ng isang lihim na piraso ng impormasyon, isang maliit na hiyas na kumikislap sa liwanag ng portal. "Ang hiyas na ito ay magbibigay sa iyo ng kakayahang makita ang mga tunay na kulay ng iyong mga kalaban. Gamitin mo ito upang makilala ang kanilang tunay na pagkatao at makahanap ng mga paraan upang ipagtanggol ang iyong sarili at ang iyong kaharian."

Si Amira ay tumanggap ng hiyas mula sa ninuno, ang kanyang mga kamay ay nanginginig habang kinukuha ito. "Salamat, Ninuno. Ako ay magpapakamatay upang matupad ang aking layunin at makuha ang katarungan para sa aking kapatid."

Ang ninuno ay nagbigay ng isang mapagpatawad na ngiti. "Tandaan, anak, na ang tunay na lakas ay nagmumula sa iyong puso at pagnanais na ipaglaban ang tama. Ang hiyas na ito ay makakatulong sa iyo, ngunit ang iyong tapang at determinasyon ang tunay na magdadala sa iyo sa tagumpay."

Habang ang portal ay nagsimulang magsara, si Amira ay nagbigay ng isang malalim na pasasalamat. Ang liwanag ng hiyas ay nagbigay sa kanya ng isang bagong pag-asa at lakas upang ipagpatuloy ang kanyang misyon. Sa ilalim ng madilim na langit, siya at si Caelum ay naglakad patungo sa kanilang bagong layunin-ang pagharap sa mga kalaban at pagkuha ng katarungan para kay Gayeb. Ang hiyas na ito ay magiging isang mahalagang bahagi ng kanilang laban, at ang kanilang paglalakbay patungo sa paghahanap ng katotohanan ay magsisimula sa bagong yugto ng kanilang buhay.