Nalaman ni Caelum ang ginawang kataksilan ni Hadis kaya naman si Caelum, ay nagalit sa pagkakanulo ni Hadis, nagpatuloy sa pag-aapoy ng kanyang kapangyarihan, na tila isang bagyong apoy at tubig na rumaragasa sa paligid. Sa kanyang likuran, ang mga kaibigan niya ay nagbigay ng suporta, ngunit ang kanilang mga mata ay puno ng pagkabigla habang pinapanood nila ang kakaibang pagsabog ng pwersa ni Caelum.

Nag-pang abot ng kamay si Caelum at nag-uumapoy ang kanyang galit habang siya ay naglalakad patungo sa gitnang bahagi ng Velaris, na ang kanyang galit ay sumasabog sa bawat hakbang niya. Ang mga kawangi ni Nunes ay tila nagkakagulo, ang mga sagupaan ay tila napaka-intense. Si Caelum, na nagpakawala ng galit na nag-uumapoy, ay tinunaw ang mga kalaban, ang kanyang kapangyarihan ay parang dagat ng apoy at tubig na walang kalaban.

"Hindi ka magtatagumpay dito!" sigaw ni Caelum habang ang mga kalaban ay nawawala sa ilalim ng kanyang kapangyarihan. Ang mga alon ng tubig at apoy ay nagsanib upang magdulot ng malalakas na pagsabog, ang bawat hakbang niya ay nagpaparamdam ng malakas na lindol sa lupa.

"Ang iyong poot ay walang kapantay!" sagot ng isa sa mga kalaban, ang kanyang tinig ay puno ng takot habang siya ay nagtatangkang tumakas.

"Papatunayan ko na ang kabutihan ay palaging mananaig sa kasamaan!" sagot ni Caelum, na ang kanyang tinig ay tila kumikislap na apoy na bumabalot sa kanyang mga kalaban. Ang kanyang mga mata ay nagliliyab ng sigasig at determinasyon.

Ang mga kaibigan ni Caelum, kasama si Heneral Lysandra, Amira, at iba pa, ay patuloy na lumalaban sa mga kalaban. Si Heneral Lysandra, na puno ng dedikasyon, ay nagsisiguro na ang mga kaibigan niya ay ligtas habang patuloy na umaatake.

"Gamiting mo ang kapangyarihan mo," aniya ni Heneral Lysandra kay Caelum, na ang kanyang tinig ay puno ng utos at tiwala sa kakayahan ng batang mandirigma.

"Nandito na kami, hindi ka nag-iisa!" dagdag ni Amira, habang ang kanyang mga spell ay nagprotekta sa kanilang grupo mula sa mga pagsalakay ng kalaban. Ang bawat alon ng kanyang kapangyarihan ay umaabot sa mga kalaban na tila may bagyong dumaan sa kanila.

Sa kabila ng napakagandang pakikipaglaban ng kanilang grupo, hindi maikakaila ang kakulangan sa oras. Ang bawat galaw ni Caelum ay may sinusubukang kontrolin na galit. Ang bawat pagsabog ng apoy at tubig ay nagdudulot ng panghihina sa kanilang mga kalaban, na nagdudulot ng takot at pagkalito.

"Hindi kami titigil hangga't hindi natin natatapos ang laban na ito!" sigaw ni Caelum, ang kanyang tinig ay puno ng pasyon habang siya ay patuloy na naglalabas ng kanyang mga kapangyarihan. Ang kanyang determinasyon ay tumutulong sa kanyang grupo na manatiling matatag sa gitna ng kaguluhan.

"Laban lang tayo!" sabi ni Heneral Lysandra, ang kanyang tinig ay puno ng tiyaga at tapang. "Hindi natin maiaalis ang katotohanan na ang ating lakas at pagkakaisa ay ang magdadala sa atin sa tagumpay."

Ang labanan sa Velaris ay tila walang katapusan. Ang bawat pagsubok na kanilang dinaranas ay nagiging isang pagsubok sa kanilang lakas at pagkakaisa. Ngunit sa bawat pagsubok, ang kanilang determinasyon at tapang ay nagiging inspirasyon sa bawat isa. Ang kanilang laban ay hindi lamang laban para sa kanilang kaharian kundi laban para sa kanilang kinabukasan.

"Walang makakatalo sa atin!" sigaw ni Caelum habang ang kanyang mga kapangyarihan ay patuloy na naglalabas ng mga pagsabog ng apoy at tubig. Ang kanyang determinasyon ay tila nagiging apoy na nagbibigay liwanag sa kanilang landas.

Ang mga kalaban ni Caelum ay tila nahulog sa ilalim ng bigat ng kanilang takot. Si Caelum, na may galit na nagliliyab sa kanyang mata, ay nagpapatunay ng kanyang kapangyarihan sa bawat paggalaw niya. Ang apoy ay bumabalot sa kanya tulad ng isang imbestigador, ang bawat pagsabog nito ay nagdudulot ng takot at pagkasira sa mga kalaban.

Ang tubig na kinokontrol ni Caelum ay nagiging matibay na proteksyon para sa kanyang mga kaibigan. Ang bawat alon ng tubig ay humahampas sa mga kalaban, pinapalakas ang kanilang depensa at tinutulungan silang manatiling ligtas mula sa mga pag-atake. Ang mga kaalyansa ni Nunes ay nagtatangkang umatras, ngunit ang kanilang takot at pagkabahala ay tila lumalakas na kasama ng bawat pag-atake ni Caelum.

"Hindi na natin kaya ito!" sigaw ng isang tauhan ni Nunes habang naglalabas ng malalakas na sigaw ng takot. Ang kanyang tinig ay puno ng panghihinawa habang siya ay sumubok na tumakas mula sa harap ng naglalagablab na apoy.

"Nakikita mo ba ito?" sabi ni Caelum sa kanyang mga kasamahan habang patuloy niyang pinapalakas ang kanyang kapangyarihan. "Walang makakatalo sa atin kung tayo ay nagtutulungan!"

Ang labanan sa Velaris ay tila lumalala habang si Hadis ay biglang lumitaw sa gitnang laban, ang kanyang mukha ay puno ng galit at pang-aalipusta. Ang mga tauhan ni Nunes ay nagpatuloy sa kanilang pag-atake, ngunit ang atensyon ng lahat ay napunta kay Hadis na ngayon ay naglalakad patungo kay Caelum.

"Hindi mo dapat pagtiwalaan ang sinuman, Caelum!" sigaw ni Hadis habang papalapit siya kay Caelum. "Lahat ng ito ay bahagi ng plano ko. Ngayon, bibigyan kita ng pagkakataong magsisi!"

Hindi mapigilan ni Caelum ang kanyang galit habang naririnig ang mga salitang iyon. Ang kanyang mga mata ay nagliliyab ng apoy, at ang kanyang katawan ay tila nagiging isang pwersa ng kalikasan. Ang kanyang boses ay puno ng poot at pagkakagalit. "Paano mo nagawa ito, Hadis? Pinagkatiwalaan kita! Pinagtiwalaan ko sa iyo ang kapatid ko, si Elara!"

Ang mga kasamahan ni Caelum ay nagsimulang sumugod upang tulungan siya, ngunit biglang nagtaas ng kamay si Caelum, na nagmamakaawa sa kanila na huwag makialam. "Huwag kayong makialam. Ito ang laban ko para kay Elara!" sabi ni Caelum, ang kanyang tinig ay puno ng determinasyon.

Ngunit bago pa man makasagot si Hadis, nagkaroon ng isang malakas na pagyanig sa lupa. Ang mga bato at lupa ay nagsimulang magbago ng anyo, nagpapakita ng pwersa ni Hadis sa pagkontrol ng lupa. Ang mga bato ay tila naglalabas ng napakalakas na pwersa habang nagsimulang sumabog ang lupa sa paligid. Ang bawat paggalaw ni Hadis ay tila umaabot sa pinakamasamang pangarap ni Caelum.

Nagsimula na ang kanilang laban. Sumugod si Hadis patungo kay Caelum, ang kanyang mga galit na pag-atake ay tila sumisira sa bawat bagay sa paligid. Ang lupa ay patuloy na umaaligid sa kanyang mga kamay, lumilikha ng malalaking piraso ng bato na naglalabas ng matinding puwersa.

Habang patuloy na lumalaban si Caelum, nararamdaman niyang ang bawat atake ni Hadis ay lumalapit sa kanyang puso. Ang kanyang mga kapangyarihan ng apoy at tubig ay patuloy na sumasalubong sa mga atake ni Hadis, ngunit ang galit na ipinapakita ni Hadis ay tila hindi maipaliwanag. Ang lupa at bato ay tila umaabot sa kanya mula sa lahat ng panig, na nagpapahirap sa kanya na mag-focus.

"Huwag mong isipin na makakalimutan ko ang mga nagawa mo!" sigaw ni Hadis habang patuloy siyang umaatake. "Nandito ako upang ipakita sa iyo ang tunay na kahulugan ng pagkakaroon ng kapangyarihan!"

"Nakakahiya ka!" sagot ni Caelum, ang kanyang tinig ay puno ng galit. "Bakit mo ginawa ito? Bakit mo nasaktan ang aking kapatid? Ang lahat ng pinagdaanan natin ay para sa kanya!"

Ang kanilang mga katawan ay naglalaban, ang mga pag-atake ni Hadis ay tila nagpapalakas ng kanyang determinasyon habang patuloy siyang nagtatrabaho upang masaktan si Caelum. Ang bawat hakbang at galaw ni Hadis ay tila nagpapalabas ng poot, ang kanyang mga pag-atake ay nagiging mas malakas at mas matindi.

"Hindi mo alam ang tunay na kahulugan ng kapangyarihan!" sigaw ni Hadis habang patuloy siyang lumalaban. "Walang sinuman ang makakakuha ng anuman mula sa akin!"

Ngunit si Caelum, kahit na ang kanyang katawan ay pagod na, ay patuloy na lumalaban. Ang kanyang galit at poot ay tila nagbibigay sa kanya ng mas malalim na lakas. Ang kanyang kapangyarihan ng apoy at tubig ay patuloy na lumalabas, nagiging sanhi ng pagsabog at pagwasak sa paligid.

"Hindi ko matatanggap na ikaw ang nagwasak sa lahat ng pinagtrabahuan namin!" sigaw ni Caelum habang patuloy niyang nilalabanan si Hadis. "Walang sinuman ang makakapagpabago ng aking pagtingin sa iyo!"

Sa gitnang laban, nagkaroon ng mga sandali ng pagkakasalungat. Ang mga pag-atake ni Hadis ay nagiging mas madugo, habang si Caelum ay tila nagiging mas malakas. Ang kanilang laban ay tila isang pagsubok ng lakas at determinasyon, na ang bawat paggalaw at hakbang ay nagdadala ng takot at pangamba sa kanilang mga kalaban.

"Hindi ko aaminin na ikaw ang magiging dahilan ng pagkakabasag ng lahat!" sigaw ni Caelum, ang kanyang boses ay puno ng determinasyon. "Kahit anong mangyari, hindi ko ipagpapalit ang aking kapatid para sa kapangyarihan na nais mo!"

Ang bawat atake ni Hadis ay tila isang pagsubok sa kakayahan ni Caelum, na ang kanyang katawan ay tinatanggap ang bawat suntok ng galit.

"Ibigay mo na ang Crown of Shadows!" sigaw ni Hadis, ang kanyang boses ay puno ng pangungutya. "Ibigay mo na lang sa akin ang korona para matapos na ang lahat ng ito! Hindi mo kayang kalabanin si Nunes!"

Ang mga salitang iyon ay tila nagpasiko ng panggigil sa puso ni Caelum. Ang kanyang mga mata ay nagliyab ng higit pang apoy habang naririnig ang mga banta ni Hadis. Ang galit na kanyang nararamdaman ay tila nagiging sanhi ng pagkakaroon ng pumutok sa lupa at pag-alab ng apoy sa paligid. "Hindi mo na kailangan pang magpaliwanag, Hadis!" sigaw ni Caelum, ang kanyang tinig ay naglalaman ng galit. "Hindi ko papayagang ang sinuman, kahit ikaw, na magdikta sa aming kapalaran!"

Sa gitnang labanan, biglang lumitaw ang isang babaeng may edad na, na may hitsura ng isang magulang. Ang kanyang mukha ay puno ng takot at pangungulila habang siya ay tumakbo papunta kay Caelum, ang kanyang mga kamay ay nakataas na tila humihingi ng awa.

"Teka huwag! huwag! Humihingi ako ng tawad," sabi ng babae, ang kanyang tinig ay puno ng pagmamakaawa. "Hindi ko alam na ang anak ko ay magiging ganito. Hindi niya nais na saktan ka o ang sinuman. Lahat ng ginawa niya ay para sa amin, para sa amin na lumigtas mula sa ilalim ng kapangyarihan ni Nunes."

Hindi makapaniwala si Caelum sa sinasabi ng babae. Ang kanyang pagkalito ay nagdulot ng pag-urong sa kanyang galit habang siya ay nag-aalala sa kapatid niyang si Elara. Ang bawat tanong sa kanyang isip ay tila nagiging sanhi ng higit pang pagdududa sa kanyang puso.

"Kung ikaw ay nagmamalasakit sa iyong anak, bakit hindi mo siya pinigilan?" tanong ni Caelum, ang kanyang tinig ay puno ng galit at pagdududa. "Bakit hindi mo siya pinigilan sa mga ginawa niyang kasamaan?"

"Wala kaming magagawa," sagot ng babae, ang kanyang tinig ay puno ng lungkot. "Ang kapangyarihan ni Nunes ay sobra, at kami ay napilitang sundin ang kanyang mga utos. Ang anak ko ay hindi ito sinadyang gawin. Siya ay naligaw ng landas dahil sa pangako ni Nunes."

Nakita ni Caelum ang mas malalim na pagdududa sa mga mata ng babae, at ang kanyang galit ay nagsimulang maglaho ng kaunti. Ang kanyang isip ay naging magulo habang pinipilit niyang pag-isipan ang mga posibilidad.

"Hindi ko alam ang gagawin," sabi ni Caelum sa sarili, ang kanyang tinig ay puno ng pangungulila. "Nasa panganib si Elara, at ang lahat ng ito ay tila isang labanan sa oras."

Ipinagpaliban ni Caelum ang laban habang siya ay nag-isip ng mga paraan upang makuha ang impormasyong kinakailangan para iligtas ang kanyang kapatid. "Kung ituturo mo sa akin kung nasaan si Nunes," sabi ni Caelum kay Hadis, ang kanyang tinig ay naglalaman ng determinasyon, "hindi kita papatayin. Ngunit kailangan kong malaman ang lokasyon ni Nunes upang mahanap ko si Elara."

Nagkaroon ng isang sandali ng katahimikan sa pagitan nila. Si Hadis ay tila nag-iisip ng mga salitang sasabihin. Sa kanyang mga mata, may pag-aalala at pagkakahiya na tila nagpapakita ng kanyang tunay na nararamdaman.

"Ang lahat ng ginawa ko ay para sa kapakanan ng aming pamilya," sabi ni Hadis, ang kanyang tinig ay puno ng pag-amin. "Pumayag ako sa plano ni Nunes dahil sa takot at pangako na makakabalik kami sa aming dati. Ang tanging mahalaga sa akin ay ang pamilya ko, kahit na ako'y naligaw ng landas."

Si Caelum, bagamat nananatiling nagagalit, ay unti-unting nagiging malambot sa kanyang puso. Ang kanyang mga mata ay nagliliwanag ng determinasyon habang tinanggap ang bagong impormasyon mula kay Hadis. Ang labanan ay napagpasyahan na ang mga pagsubok ay hindi lamang nakasalalay sa lakas ng katawan kundi pati na rin sa lakas ng puso at pag-iisip.

Nang sa wakas ay magdesisyon si Hadis na ipakita ang lokasyon ni Nunes, nagkaroon ng pagbabago sa takbo ng kanilang laban. Si Caelum ay lumapit sa babae at kay Hadis, pinapalakas ang kanilang determinasyon na tapusin ang laban upang mailigtas si Elara.

"Magkaisa tayo," sabi ni Caelum, ang kanyang tinig ay puno ng pag-asa. "Magtulungan tayo upang tapusin ang lahat ng ito at iligtas ang aking kapatid. Ang kadiliman ay hindi mananalo sa amin."

Sa pagkuha ng bagong impormasyon mula kay Hadis, nagpasya si Caelum at ang kanyang mga kasamahan na agad na gumawa ng plano upang mahanap at matalo si Nunes. Ang kanilang paglalakbay ay nagpatuloy, ang kanilang layunin ay malinaw-ang iligtas si Elara at tapusin ang kapangyarihan ni Nunes.

Ang matinding galit na mayroon kay Caelum ay unti-unting nagiging mahinahon habang nagkaroon sila ng sandali ng pag-uusap sa pagitan ng laban. Si Hadis, ang kanyang mga mata ay puno ng pagmamakaawa, ay lumuhod sa harapan ni Caelum.

"Patawad," sabi ni Hadis, ang kanyang tinig ay naglalaman ng tunay na pagsisisi. "Patawad sa lahat ng aking pagkakamali. Hindi ko kayang ipaliwanag ang lahat ng nagawa ko, ngunit ang aking puso ay nagmamakaawa na ipagkaloob mo sa akin ang pagkakataon na ituwid ang aking pagkakamali."

Si Caelum, bagamat puno ng galit, ay nagkaroon ng sandali ng pag-aalala. Ang kanyang mga mata ay nananatiling malamig, ngunit ang puso niya ay tila unti-unting pumapalya sa matinding paggalit.

"Bakit ka magpapakita ng pagsisisi ngayon?" tanong ni Caelum, ang kanyang tinig ay puno ng pangungutya. "Bakit ngayon mo lang ipinapakita ang tunay mong sarili?"

"Hindi ko alam," sagot ni Hadis, ang kanyang tinig ay naglalaman ng lungkot. "Ngunit ang banta na ibinigay ni Nunes sa aking pamilya ay masyadong mabigat. Kailangan kong ituwid ang aking mga pagkakamali upang maisalba ang natitira kong pamilya."

Sa kabila ng pagmamakaawa ni Hadis, lumabas ang ina ni Hadis mula sa madilim na sulok. Ang kanyang mukha ay puno ng pag-aalala habang lumapit siya kay Caelum. Ang kanyang tinig ay puno ng pangungulila habang siya ay humihingi ng tawad.

"Patawarin mo kami," sabi ng ina ni Hadis, ang kanyang tinig ay nanginginig sa pagmamakaawa. "Hindi namin sinasadya ang mga nangyari. Ang lahat ng ito ay dahil sa takot at pangako na hindi namin kayang ituwid nang mag-isa."

Si Amira ay lumapit kay Hadis upang magbigay ng ginhawa. Ang kanyang tinig ay puno ng malasakit habang siya ay nagbibigay ng kaaliwan sa naguguluhang kaaway. "Kung nais mo talagang makatulong, kailangan mong maging bukas sa amin. Ang pagkakaisa ay magdadala ng kapayapaan sa lahat."

"Ngunit kailangan mo ring ibigay ang tamang impormasyon," sabi ni Caelum, ang kanyang tinig ay puno ng determinasyon. "Kung hindi mo maibigay ang lokasyon ni Nunes at ang mga plano niya, hindi mo maiaalis ang panganib sa iyong pamilya."

Nakita ni Hadis ang pagiging seryoso ng mga tao sa paligid niya at ang pagsasakripisyo ng kanilang mga kasamahan. Ang kanyang pag-aalala ay nagbunga ng isang desisyon. Nagpasya siyang ipagbigay-alam ang lahat ng kanyang nalalaman tungkol sa plano ni Nunes, upang maprotektahan ang kanyang pamilya at mapabuti ang kanilang sitwasyon.

"Gagawin ko ang lahat ng makakaya ko," sabi ni Hadis, ang kanyang tinig ay puno ng determinasyon. "Ituturo ko sa inyo kung nasaan si Nunes, at gagawin ko ang aking makakaya upang tulungan kayo sa laban na ito."

Ang ina ni Hadis, na ngayon ay tila nakahanap ng pag-asa sa mga salita ni Hadis, ay lumapit sa mga kasamahan ni Caelum at nagpasalamat sa kanilang pang-unawa at pag-aalaga. Ang kanyang mga mata ay puno ng luha ng pasasalamat habang siya ay lumuhod at humingi ng tawad sa lahat ng kanilang pagsisikap.

"Maraming salamat sa inyo," sabi ng ina ni Hadis, ang kanyang tinig ay puno ng pasasalamat. "Hindi ko alam kung paano ko maipapakita ang aming pasasalamat sa lahat ng inyong ginawa. Ang inyong malasakit ay nagbibigay ng pag-asa sa amin na ang lahat ay magiging maayos."

Habang nagpatuloy ang kanilang pag-uusap, ang mga kaibigan ni Caelum ay nagbigay ng suporta at tulong kay Hadis. Si Amira, na nagbigay ng kaaliwan kay Hadis, ay nagbigay ng pag-asa at lakas sa kanya upang magpatuloy sa kanilang misyon. Si Caelum, bagamat nananatiling nagagalit, ay tinanggap ang pagtulong ni Hadis at ang kanyang pangako upang mapanatili ang kanilang layunin.

Sa huli, sila ay nagsanib-puwersa upang lumikha ng plano na magdadala sa kanila sa pagkakahanap ng lokasyon ni Nunes at pag ligtas sa kanilang mahal sa buhay. Ang kanilang misyon ay naging mas maliwanag at mas makakaya, at ang pagkakaisa at determinasyon ng bawat isa ay nagbigay ng pag-asa na ang kanilang laban ay magiging matagumpay at sana nga ay maging maayos ang lahat ng kinahatnan.