Sa mapanganib na paglalakbay na pinili nina Caelum, Elara, Javier, at Heneral Lysandra, napagkasunduan nilang tumungo sa isang ibang mundo upang hanapin ang nawawalang dalawang piraso ng jamante ng Crown of Shadows. Ang mga jamante na ito ang susi upang mabuo muli ang korona at posibleng matanggal ang sumpa ni Nunes. Alam nilang ang unang jamante ay matatagpuan sa lugar ng mga normal na tao-isang lugar na hindi sila kilala at kung saan kinakailangan nilang magpanggap bilang mga ordinaryong mamamayan.

Habang tinatalakay nila ang kanilang plano sa isang lihim na silid sa loob ng kanilang kaharian, nagsalita si Heneral Lysandra, "Kailangan nating maging maingat. Sa mundong ito, hindi tayo maaaring magpakilala bilang mga mandirigma o miyembro ng royal family. Kailangan nating sumunod sa kanilang mga pamantayan-ang kanilang pananamit, wika, at kaugalian."

Tumingin si Elara sa kanyang kapatid na si Caelum at kay Javier, parehong nagtataglay ng seryosong ekspresyon sa kanilang mga mukha. "Wala tayong ibang pagpipilian," sabi ni Elara. "Kung nais nating mabawi ang mga jamante, kailangan nating magpanggap bilang mga normal na tao."

"At sa pagkakataong ito," dagdag ni Caelum, "wala tayong kapangyarihan na magagamit. Kailangan nating umasa sa talino at diskarte. Ito ang pinakamalaking pagsubok natin."

Nagkatinginan silang lahat, alam ang bigat ng misyon na kanilang gagawin. Hindi lang ang kanilang kapalaran ang nakataya, kundi pati na rin ang kapalaran ng buong kaharian.

Nang makapagpasya na silang tumungo sa ibang mundo, agad nilang binuksan ang portal na magdadala sa kanila sa lugar ng mga normal na tao. Ang portal na ito ay isang sinaunang pintuan na matagal nang nakatago sa loob ng kanilang kaharian. Nang ito'y mabuksan, isang malakas na hangin ang bumalot sa kanila, na tila hinihigop ang kanilang buong pagkatao papunta sa isang lugar na hindi nila alam.

Pagdating nila sa bagong mundo, biglang nag-iba ang kanilang kapaligiran. Napatda sila nang makita ang mga matataas na gusali, makukulay na ilaw, at mga sasakyan na bumabyahe sa mga daan. Iba ang amoy ng hangin-mas sariwa ngunit may halong usok ng mga makina. Isang bagong mundo nga ang kanilang kinaharap, isang mundo ng mga normal na tao.

"Dito ba tayo nagsimula?" tanong ni Javier, habang tinatanaw ang mga tao na abalang-abala sa kanilang mga gawain.

"Oo," sagot ni Heneral Lysandra. "Kailangan nating magmukhang tulad nila at makibagay sa kanilang mga pamumuhay. Hanapin natin ang unang jamante."

Bago sila nagsimulang maghanap, nagpasiya silang magpalit ng kasuotan. Pumasok sila sa isang tindahan at bumili ng mga damit na akma sa kanilang bagong kapaligiran. Nakasuot si Caelum ng isang itim na dyaket at maong na pantalon, habang si Elara ay nakasuot ng simpleng blusa at palda. Si Javier naman ay nagbihis ng isang ordinaryong kamiseta at pantalon, samantalang si Lysandra ay nakasuot ng isang payak na dress, taliwas sa kanyang nakasanayang makisig na armor.

Habang naglalakad sa mga kalsada ng mundo ng mga normal na tao, napag-usapan nila ang mga hakbang na kanilang gagawin. "Ayon sa ating mga tala," sabi ni Lysandra, "ang unang jamante ay maaaring matagpuan sa isa sa mga jewelry shop dito."

"Limang jewelry shop ang nabanggit sa mga tala," dagdag ni Elara. "Kailangan nating magsimula sa unang tindahan."

Pumunta sila sa unang tindahan, isang malaking jewelry shop na napapaligiran ng mga mamahaling bato at alahas. Nang pumasok sila, isang magalang na tagapagbenta ang lumapit sa kanila. "May maitutulong po ba ako sa inyo?" tanong nito.

Ngumiti si Elara at nagpanggap na interesado sa isang espesyal na alahas. "Hinahanap namin ang isang bihirang jamante," sabi niya. "Isa itong napakahalagang piraso na nais naming makuha."

Tumingin ang tagapagbenta sa kanilang lahat, tila nagdududa, ngunit nagpasyang sagutin sila. "May ilan kaming bihirang jamante dito," sabi niya habang inilabas ang mga kahon ng alahas. "Ngunit ang inyong hinahanap ay tila wala rito."

Napa-isip si Caelum habang pinagmamasdan ang mga alahas na nakadisplay. Alam niyang hindi magiging madali ang kanilang paghahanap. "Salamat na lamang," sagot niya, at nagpasya silang umalis.

Nagpatuloy sila sa susunod na tindahan, at ganoon din ang nangyari. Naghanap sila sa bawat jewelry shop sa lugar, ngunit wala silang natagpuang anumang pahiwatig ukol sa jamante. Pagod na at halos mawalan na ng pag-asa, nagpasya silang magpahinga muna sa isang malapit na parke.

"Maaaring mali ang ating mga tala," sabi ni Javier, habang nag-iisip kung saan pa sila maaaring maghanap.

"May isa pang lugar na hindi natin nasusuri," biglang sabi ni Lysandra. "Isang maliit na pamilihan na nakatago sa dulo ng kalsada. Narinig ko kanina ang mga tao na pinag-uusapan ito."

Nagkaroon ng bagong pag-asa ang kanilang grupo. Tumayo sila at agad na nagtungo sa pamilihan na tinutukoy ni Lysandra. Ang lugar na ito ay tila isang lumang tindahan, hindi kagaya ng mga nauna nilang pinuntahan. Nang pumasok sila, natanaw nila ang isang matandang babae na nagbabantay ng mga lumang alahas at antigong bagay.

Lumapit si Caelum sa matanda. "Magandang araw po," bati niya. "Hinahanap po namin ang isang espesyal na jamante. Maaaring narinig ninyo na ito."

Tumingin ang matanda kay Caelum, na parang iniisip kung dapat ba siyang pagkatiwalaan. Matapos ang ilang sandali, nagdesisyon itong magsalita. "Ang jamanteng inyong hinahanap," sabi ng matanda, "ay hindi basta-bastang bato. May kapangyarihan itong nagmumula sa matagal nang nakalimutang panahon."

Lalong naintriga si Elara. "Puwede po ba naming makita ang jamante?" tanong niya.

Tumingin ang matanda sa bawat isa sa kanila, at saka tumango. "Kung iyon ang inyong nais," sabi niya, at kinuha mula sa isang lumang kahon ang isang maliit na asul na jamante. Nang makita nila ito, agad nilang naramdaman ang kakaibang enerhiya na nanggagaling dito.

"Ang jamante," paliwanag ng matanda, "ay nasa ilalim ng aking pangangalaga mula pa noong unang panahon. Hindi ko basta ibinibigay ito kahit kanino. Ano ang inyong dahilan para kunin ito?"

Nagkatinginan sina Caelum, Elara, Javier, at Lysandra. Alam nilang ito na ang kanilang pagkakataon. "Kailangan naming mabawi ang mga nawawalang piraso ng Crown of Shadows upang maalis ang sumpang inilagay ni Nunes," sagot ni Caelum. "Ang kapalaran ng aming kaharian ay nakasalalay dito."

Tahimik na pinag-isipan ng matanda ang mga sinabi ni Caelum. Matapos ang ilang sandali, tumango siya at inabot ang jamante kay Elara. "Dalhin ninyo ito," sabi niya. "Ngunit tandaan ninyo, ang jamanteng ito ay may kapangyarihang maaaring gamitin para sa kabutihan o kasamaan. Nasa inyo ang responsibilidad na gamitin ito ng tama."

Nagpasalamat ang grupo sa matanda at agad na umalis mula sa tindahan. Habang papalayo sila, naramdaman nila ang bigat ng kanilang misyon. Isang piraso ng Crown of Shadows ang nasa kanilang mga kamay, ngunit ang kanilang paglalakbay ay hindi pa tapos.

Habang sila'y naglalakad pabalik sa portal na magdadala sa kanila sa kanilang mundo, nag-usap-usap sila tungkol sa kanilang susunod na hakbang. "May isa pang jamante na kailangan nating hanapin," sabi ni Lysandra. "At ayon sa ating mga tala, ang pangalawang jamante ay matatagpuan sa isang mas malupit na lugar."

"Anuman ang mangyari," sagot ni Caelum, "handa tayong lahat na harapin ang anumang pagsubok. Hindi natin hahayaang mapunta sa maling kamay ang korona."

Habang naglalakad pabalik sa portal, ang bawat hakbang nina Caelum, Elara, Javier, at Heneral Lysandra ay tila nagdadala ng bigat ng kanilang misyon. Ang bawat isa sa kanila ay may matinding pagnanasa na matupad ang kanilang layunin, ngunit alam nilang hindi magiging madali ang kanilang paghahanap sa pangalawang jamante. Ang unang piraso ay nahanap na nila, ngunit ang pangalawa ay tila nagtatago sa mas malupit na lugar.

Pagdating nila sa kanilang mundo, agad silang nagtungo sa isang lihim na silid upang suriin ang kanilang natanggap na jamante. Napagkasunduan nilang kailangan nilang ipagpatuloy ang kanilang plano at agad na magsimula sa paghahanap ng pangalawang piraso.

"Dapat nating planuhin kung paano natin hahanapin ang pangalawang jamante," sabi ni Caelum habang pinag-aaralan ang mapa na inilatag nila sa ibabaw ng mesa. "Ayon sa tala, matatagpuan ito sa isang lugar na puno ng misteryo at panganib."

"Ang tanging pahiwatig na mayroon tayo," dagdag ni Elara, "ay ang jamante ay nasa isang lugar na hindi madalas pinupuntahan ng mga tao. Kailangan nating malaman kung saan ito maaaring matagpuan."

"May mga lumang kuwento tungkol sa mga lugar na ito," sabi ni Heneral Lysandra. "May mga lugar na tinatawag na 'Mga Lihim na Kagubatan' at 'Mga Nasunog na Katedral.' Ang mga lugar na ito ay madalas na pinagmumulan ng mga kwento ng mga nawawalang yaman."

"Hindi natin alam kung saan natin dapat simulan," sabi ni Javier, "ngunit maaaring maghanap tayo ng mga lokal na alamat at mga tagapagsalita ng katotohanan."

Nagpasya silang magsimula sa mga bayan at nayon na malapit sa kanilang kaharian, kung saan maaaring makakuha sila ng impormasyon mula sa mga lokal. Pumunta sila sa isang maliit na nayon sa tabi ng kagubatan na kilala sa kanilang mga alamat at kuwento. Nang dumating sila, agad nilang nakipag-usap sa mga matandang tao na maaaring may alam tungkol sa mga nasabing lugar.

"Sa mga kwento ng ating bayan," sabi ng isang matandang mang-uukit, "mayroong isang lugar sa kalikasan na tinatawag na 'Gubat ng Walang Pag-asa.' Diyan nagtatago ang mga bagay na bihirang makita ng sinuman."

Nagpasalamat sila sa matandang mang-uukit at naglakad patungo sa kagubatan. Ang 'Gubat ng Walang Pag-asa' ay isang malalim na kagubatan na may mga matataas na puno at makakapal na damo. Ang lugar ay tila nagtatago ng mga lihim sa ilalim ng baluktot na mga sanga at dilim ng kagubatan.

Pagpasok nila sa kagubatan, nagpatuloy ang kanilang paglalakbay sa loob ng ilang oras, tinutuklas ang bawat kanto at sulok ng lugar. Ang oras ay tila gumagalaw ng mabagal habang sinusubukan nilang hanapin ang pangalawang jamante. Habang naglalakad, nagkaroon sila ng pagkakataon na makipag-usap sa bawat isa.

"Alam mo, hindi ko akalain na ang misyon natin ay magiging ganito ka-mahirap," sabi ni Javier sa kanyang mga kasama. "Pero kailangan nating magpatuloy."

"Ang ating layunin ay hindi lamang para sa atin, kundi para sa lahat," sagot ni Caelum. "Kailangan nating gawin ang lahat ng makakaya natin upang matagumpay na makumpleto ang ating misyon."

"Hindi ko rin akalain na magiging ganito," sabi ni Elara, "pero ang pangarap nating protektahan ang ating kaharian ay nagbibigay sa atin ng lakas upang magpatuloy."

Matapos ang ilang oras ng paglalakbay sa kagubatan, nakita nila ang isang maliit na kweba na tila hindi pa napapalibutan ng mga tao. Nang pumasok sila, natanaw nila ang isang luma at nabubulok na altar sa gitna ng kweba. Sa altar ay may nakalagay na isang sinaunang kahon na may inskripsyon sa ibabaw nito.

Nang maglapit sila sa altar, naramdaman nila ang malamig na hangin na tila nagmumula sa kahon. Dahan-dahan nilang binuksan ang kahon at doon nila natagpuan ang pangalawang jamante. Ang piraso ng jamante ay nagniningning sa ilalim ng dilim, naglalabas ng enerhiya na tila sumasalamin sa kanilang pag-asa.

"Natagpuan din natin ang pangalawang jamante," sabi ni Lysandra, habang hawak ang piraso. "Ngayon, mayroon na tayong parehong piraso ng Crown of Shadows."

"Ngayon ay kailangan nating bumalik at ipagpatuloy ang ating plano," sabi ni Caelum, puno ng saya at pag-asa. "Nasa atin na ang dalawang jamante, at kailangan nating tiyakin na ang korona ay magagamit sa tamang paraan."

"Huminto kayo!" boses ng halimaw, na tila umuukit sa kanilang mga pandinig. "Ang mga jamante na iyon ay hindi para sa inyo!"

Ang halimaw, na may malalim na pula at itim na balahibo, ay may mga matatalim na pangil at malalakas na pangil. Ang kanyang presensya ay nagdulot ng panginginig sa kanilang mga katawan, at ang hangin ay tila nagiging mabigat sa paligid nila.

Agad na kumilos si Caelum, na nagbigay ng utos sa kanyang grupo, "Maghanda tayo! Mukhang hindi natin maiiwasan ang labanan."

Si Javier, na nakatayo sa gilid, ay nagbigay ng isang seryosong tingin kay Caelum. "Hindi natin maaring hayaan na mawala ang mga jamante. Kailangan nating ipaglaban ito."

Ang halimaw ay lumundag patungo sa kanila, ang mga pangil nito ay naglalaro ng liwanag sa dilim. Ang kanyang unang pag-atake ay mabilis at malakas, ngunit nagawa ni Caelum na umilag, tinamaan ang lupa na kanyang tinatapakan.

"Amira, gamitin mo ang iyong spell!" utos ni Caelum, habang nag-aalaga ng mga dulo ng halimaw.

Si Amira ay hindi nag-atubili, kumanta siya ng isang incantation at agad na nagsimulang magsalita ng mga sinaunang salita. "Kaliwanagan ng mga bituin, protektahan mo kami!"

Isang malakas na liwanag ang umikot sa paligid nila, at ang halimaw ay nagkaroon ng malalakas na pagsubok upang makita at mapuntahan sila. Ang spell ay nagbigay sa kanila ng pagkakataon na mag-ayos ng kanilang estratehiya.

"Javier, ibigay mo ang iyong pinakamalakas na pag-atake!" sabi ni Caelum, habang sinubukan nilang kontrolin ang halimaw na bumabalik sa kanyang sarili.

Si Javier ay hindi nag-atubili, tumingin siya sa halimaw na may determinasyon sa kanyang mga mata. "Tanggapin mo ang kaparusahan!" sigaw niya, habang nagpapalabas ng isang malakas na enerhiya mula sa kanyang kamay. Ang energy beam ay tumama sa halimaw, na lumalabas ng mga tunog ng sakit.

Ngunit ang halimaw ay hindi pa tapos. Nagbigay siya ng isang malakas na hiyaw at nag-umpisang bumalik sa kanyang sarili. Ang mga pangil nito ay tila nagbabaga sa init ng kanyang galit.

"Gamitin mo ang kapangyarihan ng jamante!" sabi ni Caelum sa Heneral Lysandra, habang ang kanyang mga kamay ay naglalaro sa kanyang armas.

Heneral Lysandra ay hindi nag-atubiling tumulong, nagbigay siya ng utos sa kanyang sarili, "Pindutin ang puso ng halimaw!"

Si Lysandra ay nagbigay ng malakas na pagkakabigkas, ang jamante ay nagbigay ng isang malakas na enerhiya na tumama sa halimaw. Ang piraso ng jamante ay nagniningning sa ilalim ng dilim, at ang halimaw ay tila naglalaho sa kanyang galit.

Ang laban ay tila naging mahirap, ngunit ang determinasyon ng grupo ay nananatili. Ang halimaw ay nagsimulang manghina, ang mga atake nito ay tila bumabagal at nagiging mas mahina.

"Nakikita mo na ba ang pag-asang ito?" sabi ni Caelum sa kanyang mga kasama. "Hindi tayo dapat mawalan ng pag-asa!"

"Hindi pa tapos!" sigaw ni Javier, habang patuloy na naglalabas ng mga malalakas na pag-atake. "Patuloy tayong maglaban!"

Ang halimaw, na ngayon ay tila nanghihina na, ay nagbigay ng isang huling malakas na pag-atake, ngunit hindi ito sapat upang tapusin ang kanilang paglalaban. Si Caelum at ang kanyang grupo ay nagbigay ng isang huling pagsusumikap, tinamaan ang halimaw at tinapos ang laban sa isang malakas na pag-atake.

Matapos ang matinding laban, ang halimaw ay tila nawala sa dilim ng kagubatan, at ang grupo ay tumayo na may pagod ngunit tagumpay. Ang mga jamante ay ligtas, at ang kanilang misyon ay nakamit.

"Ngunit kailangan nating magmadali," sabi ni Caelum, habang naglakad sila pabalik sa kanilang daan. "Baka may iba pang panganib na naghihintay sa atin."

Nagpasalamat sila sa kanilang mga sarili, ngunit ang kanilang paglalakbay ay hindi pa tapos. Sa bawat hakbang, patuloy nilang tinitiyak ang kanilang layunin: ang proteksyon ng kanilang kaharian at ang kapayapaan ng kanilang mundo.