Ang liwanag ng hatingabi ay nagbigay daan sa mas malamig na hangin, na tila sumasalamin sa tinatamasang emosyon ni Caelum. Ang palasyo ng Velaris ay tahimik at ang lahat ng mga panauhin ay nagretiro na sa kanilang mga silid. Sa ilalim ng mga bituin, si Caelum at si Princesa Elisse ay naglakad sa malawak na hardin ng palasyo. Ang hardin ay punung-puno ng mga bulaklak, prutas, at mga halamang may makukulay na dahon, ang kanilang mga amoy ay nagpapalutang ng mga natatanging halimuyak sa hangin.

"Ang hardin na ito ay tunay na kamangha-mangha," sabi ni Elisse, ang kanyang mga mata ay puno ng kasiyahan habang siya ay nagmamasid sa paligid. "Wala pa akong nakitang ganitong kagandang tanawin."

"Natutuwa akong magustuhan mo ito," sagot ni Caelum, habang siya ay abala sa pag-pipitas ng mga bulaklak. "Nais kong ipakita sa iyo ang lahat ng magaganda sa Velaris."

Habang sila ay abala sa pagtatanim ng mga bulaklak at pag-pipitas ng mga prutas, ang kanilang pag-uusap ay nagiging mas personal at puno ng damdamin. Ang mga mata ni Caelum ay naglalaman ng sinseridad habang siya ay nagsasalita ng kanyang mga plano at pangarap. "Elisse, sa tagal natin ng hindi pagkikita, nahanap ko ang tunay na kahulugan ng pagmamahal. Ikaw ang aking natagpuan, at gusto kong makasama ka sa bawat hakbang ng buhay ko."

Si Elisse ay lumapit kay Caelum, ang kanyang mga mata ay puno ng pag-ibig. "Caelum, hindi ko rin inaasahan na darating ang pagkakataong ito. Ngunit, sa bawat sandali na magkasama tayo, nararamdaman ko ang tunay na ligaya."

Nagkatinginan sila ng malalim, at sa isang sandali ng pagkakahiwalay ng mga labi, naglapat ang kanilang mga labi sa isang matamis na halik. Ang halik ay puno ng damdamin, pag-ibig, at pangako sa kanilang kinabukasan. Ang mga bituin sa langit ay tila sumasalamin sa kanilang mga damdamin, at ang oras ay tila huminto sa kanilang paligid.

Ngunit, sa isang sulok ng hardin, si Amira, na hindi inaasahan na makarating sa hardin sa oras na iyon, ay nagmasid sa kanilang pag-uusap. Ang kanyang mga mata ay naglalaman ng pag-aalala at galit, at ang kanyang puso ay tila naglalaman ng sakit. Ang pag-alis ni Amira mula sa palasyo ay mabilis at tahimik, ang kanyang mga hakbang ay puno ng kabigatan.

Sa ilalim ng mga puno, si Amira ay naglakad papalayo sa palasyo, ang kanyang mga damdamin ay hindi na kayang itago pa. Ang kanyang puso ay puno ng galit at selos, at hindi niya na kayang pigilan ang kanyang mga emosyon. Ang kanyang mga mata ay naglalaman ng mga luha, at ang kanyang mga kamay ay naglalaman ng kagalitan.

"Hindi ko na kaya," sabi niya sa sarili. "Gagawin ko ang lahat upang mapagtakpan ang sakit na nararamdaman ko."

Gumawa si Amira ng spell, na puno ng galit at panghihinawa. Ang spell na ito ay naglalaman ng mga kapangyarihang magdudulot ng sakit at paghihirap kay Elisse. Nang matapos niya ang kanyang spell, si Elisse ay biglang nakaramdam ng sakit sa kanyang katawan. Ang kanyang mga mata ay naglaho ng kasiyahan, at ang kanyang lakas ay tila naglaho sa isang iglap.

Nang makita ito ni Caelum, agad niyang hinanap si Amira. Ang kanyang mga mata ay puno ng pag-aalala at pagkabahala habang siya ay naghanap sa paligid. Nang matagpuan niya si Amira, siya ay lumapit sa kanya ng may pasensya at malasakit.

"Amira, ano ang nangyari? Bakit hindi ka masaya? Kailangan kong malaman ang totoo," tanong ni Caelum habang siya ay lumapit kay Amira.

Si Amira ay napayakap kay Caelum ng may halong galit at lungkot. "Caelum, hindi mo ba nakikita? Ang sakit na nararamdaman ko ay hindi mo mauunawaan. Ang pag-ibig mo kay Elisse ay nagbigay sa akin ng sakit na hindi ko na kayang tiisin."

Si Caelum ay napatingin sa kanya, ang kanyang mga mata ay puno ng pag-aalala. "Amira, hindi ko alam kung ano ang pinagdadaanan mo, ngunit hindi mo dapat gawin ito kay Elisse. Ang mga nararamdaman mo ay hindi solusyon sa iyong mga problema."

Ngunit sa gitna ng kanilang pag-uusap, napansin ni Caelum ang mga palatandaan ng spell na ginawa ni Amira. Ang mga epekto ng spell ay malinaw na nagpapakita ng sakit na dinaranas ni Elisse. Ang galit sa kanyang mga mata ay nagiging mas matindi, at ang kanyang boses ay nagiging matindi.

"Amira, ikaw ba ang may kagagawan nito?" tanong ni Caelum, ang kanyang boses ay naglalaman ng panghuhusga. "Ikaw ba ang nagdulot ng sakit kay Elisse?"

Si Amira ay napahinto, ang kanyang mga mata ay puno ng pagsisisi at kahirapan. "Oo, ako ang may kasalanan. Hindi ko na kaya pang tiisin ang sakit na nararamdaman ko. Ang pagmamahal ko sa iyo ay nagbigay sa akin ng ganitong emosyon."

Si Caelum ay nagalit at nasaktan sa mga sinabi ni Amira. "Hindi mo dapat ginagampanan ang iyong galit sa ibang tao, lalo na sa taong walang kasalanan. Ang mga ginawa mo ay hindi makakabuti sa kahit sino."

Ang kanilang pag-uusap ay nagiging matindi at puno ng emosyon. Ang kanilang mga damdamin ay nagkakaroon ng pag-aaway at pagtatalo, at ang kanilang relasyon ay tila nasisira sa gitnang bahagi ng kanilang mga emosyon. Si Caelum ay nagpasya na humingi ng tulong sa kanyang mga kaibigan upang magbigay ng solusyon sa problema, ngunit ang mga pagsubok ay tila hindi pa natatapos.

Sa huli, si Amira ay umalis na ng palasyo, ang kanyang mga hakbang ay puno ng kalungkutan. Si Caelum, sa kabila ng lahat ng pinagdaraanan, ay nagdesisyon na ituloy ang kanyang mga plano upang tulungan si Elisse at protektahan ang kanilang kaharian. Ang kanilang paglalakbay ay patuloy na puno ng pagsubok at pagsisisi, ngunit ang kanilang pag-asa at determinasyon ay magdadala sa kanila ng bagong simula.

Sa mga araw pagkatapos ng kaguluhan sa palasyo, si Caelum ay bumalik sa kaharian ng Velaris na may mabigat na puso. Ang kanyang mga hakbang ay puno ng lungkot habang siya ay naglalakad sa mga paborito niyang lugar sa palasyo. Ang bawat sulok ng kaharian ay tila naglalaman ng mga alaala ng kanyang mga kaibigan at ng mga hindi inaasahang pangyayari. Ang pagkawala ni Amira ay nag-iwan ng malaking puwang sa kanyang puso, at ang kanyang pangungulila ay nagiging sanhi ng kanyang kalungkutan.

Habang naglalakad siya sa hardin ng palasyo, si Elara ay lumapit sa kanya na may malambot na mga hakbang. Ang kanyang mga mata ay puno ng pag-aalala habang siya ay humakbang patungo sa kanyang kapatid na lalaki. "Caelum, nakikita kong malungkot ka. Ano ang nangyari?"

"Wala," sagot ni Caelum, ang kanyang tinig ay puno ng pagkapagod. "Ang dami kong iniisip. Hindi ko alam kung paano ko aayusin ang lahat ng ito."

Si Elara ay lumapit sa kanya at nagbigay ng isang malambot na yakap. "Hindi mo kailangang mag-isa. Narito ako para sa iyo. Kahit na maraming nangyayari, lagi kang may kapamilya na handang makinig at magbigay ng suporta."

Ang yakap ni Elara ay nagbigay ng kaunting ginhawa kay Caelum. Ngunit sa likod ng mga salitang ito, may isang malaking bagay na hindi pa nila alam. Ang prinsesa Elisse, na sa ngayon ay nagiging pangunahing sanhi ng ligaya ni Caelum, ay hindi talaga totoo sa kanya. Sa halip, siya ay kasabwat ni Nunes sa plano na balak nilang isakatuparan.

Isang gabi, habang ang lahat ay tila natutulog na, si Elisse ay nasa labas ng palasyo, nag-uusap sa isang anino sa dilim. Ang kanyang pag-uusap ay tahimik ngunit puno ng kagalitan at kasunduan. Hindi ito nakaligtas sa mata ni Javier, na palihim na nagmamasid sa kanyang paligid. Nakita niya ang usapan at agad na nagdesisyon na ipaalam ito kay Elara.

Si Javier ay nagmamadaling pumunta sa silid ni Elara, ang kanyang mukha ay puno ng pag-aalala. "Elara, kailangan mong malaman ito. Nais kong ipaalam sa iyo ang isang bagay na mahalaga."

"Javier, ano ang nangyari?" tanong ni Elara habang siya ay nag-aalala. "Bakit ka nagmamadali?"

"Nakita ko si Elisse na nag-uusap sa isang anino sa labas ng palasyo," sabi ni Javier, ang kanyang tinig ay puno ng kabangisan. "May plano silang masama. Ang prinsesa ay kasabwat ni Nunes. Ginagamit lamang siya upang makuha ang loob ni Caelum."

Ang balita ay tila isang malupit na suntok kay Elara. Ang kanyang mga mata ay lumaki sa pagkamangha at pagkabahala. "Hindi ko makakayang paniwalaan ito. Kung ganun, dapat nating malaman ang plano ni Nunes bago pa man lumala ang sitwasyon."

Si Javier ay nagbigay ng seryosong tingin. "May nararamdaman akong hindi maganda. Maaaring hindi ito ang tamang oras para ituloy ang kasal nina Caelum at Elisse. Ang sitwasyon ay tila nagiging delikado, at maaaring ang plano ni Nunes ay mas malala kaysa sa inaasahan natin."

Elara ay nag-iisip ng mabuti, ang kanyang mga mata ay puno ng pag-aalala. "Kailangan nating gumawa ng aksyon. Ngunit paano natin malalaman kung ano ang plano ni Nunes? At paano natin ipapaalam kay Caelum ang lahat ng ito?"

"Baka kailangan nating mag-usap nang mas maigi," suhestiyon ni Javier. "Kailangan nating magplano at tiyakin na hindi tayo mapapahamak."

Sa kabila ng mga pag-aalala, si Elara at Javier ay nagpasya na magtulungan upang makuha ang lahat ng impormasyon na kinakailangan upang pigilan ang plano ni Nunes. Sila ay naglatag ng plano upang imbestigahan ang mga plano ni Elisse at alamin ang tunay na layunin ng prinsesa.

Samantalang si Caelum ay nagpatuloy sa kanyang pag-ensayo at paghahanda para sa hinaharap na laban, hindi pa rin niya alam ang mga kaganapan sa likod ng kanyang mga likuran. Ang kanyang puso ay puno ng pag-asa at pagnanasa na mapanatili ang kapayapaan sa kaharian at makamit ang kaligayahan kasama si Elisse. Ngunit sa likod ng bawat hakbang na ginagawa niya, ang panganib ay patuloy na lumalapit.

Ang mga kaganapan ay tila nagiging mas komplikado at puno ng tensyon, at ang bawat desisyon ay may malalim na epekto sa hinaharap ng Velaris. Ang mga plano ni Nunes at ang katotohanan tungkol kay Elisse ay magdudulot ng malaking pagbabago sa lahat ng aspeto ng kanilang buhay. Ang pagkakahiwalay ng katotohanan at kasinungalingan ay magdudulot ng pagsubok sa kanilang relasyon at magbibigay daan sa mga hindi inaasahang pangyayari