Co tak ładnie pachnie? Delikatnie otworzyłem oczy, by zbadać miejsce w którym się znajduję, sypialnia Dream'a...

─ Czyli to nie był koszmar... ─ złapałem się za głowę.

─ Niestety nie... ─ spojrzałem na Charę czując narastające przerażenie ─ Co się na mnie gapisz?! Zabezpieczać się nie umiesz do cholery?! ─ westchnąłem i wstałem nie wiedząc co ze sobą zrobić. Mogę stąd uciec, ale Dream w każdej chwili może przyjść do mojego pokoju gdzie znajduje się Nightmare. Właśnie!

─ Ile spałem? ─ zacząłem się rozglądać za zegarem, ale nigdzie takiego znaleźć nie mogłem.

─ Na moje oko dwie, lub trzy godziny... 

Czyli Nightmare mnie zabije... A jak jeszcze dowie się o ciąży swojego brata to tym bardziej mnie zabije! 

─ Kuźwa zjebałem... Zjebałem po całości... ─ wstałem i spojrzałem w lustro przyczepione do drzwi szafy. 

─ Tak trudno było gumkę założyć?! ─ podszedłem do lustra i spojrzałem sobie prosto w oczy. 

─ Chciałem, ale Dream i ja... Po prostu... Kurwa... ─ uderzyłem lustro z taką siłą, że roztrzaskało się na małe kawałeczki. 

─ Gratulacje ciołku! Zaraz przyjdzie tamten dupek! Puki go nie ma otwieraj portal i znikaj... Zrozumie, że nie chcesz dziecka i się odczepi! ─ patrzyłem na odłamki szkła ze smutkiem. 

─ Nie mogę go zostawić w takim stanie Chara... ─ podszedłem do drzwi ─ Przekonam go do aborcji... ─ otworzyłem je, ale nie ruszyłem się na krok bo przede mną stał nie kto inny niż Dream... 

~~ Chara? Aborcja..? O czym ty mówisz..? ~~ w jego oczach pojawiły się łzy, które po chwili zaczęły spływać po policzkach. 

─ Dream bo ja... Bo my... Po prostu nie jesteśmy gotowi na dziecko! ─ czułem jak panika ogarnia moje ciało. 

~~ Dlatego mam zabić niczemu nie winną istotkę? ~~ smutny położył dłonie na swoim brzuchu. Odwróciłem wzrok zakłopotany. Co ja mam zrobić..? 

─ Przepraszam... ─ westchnąłem i przytuliłem do siebie szkieleta ─ Porozmawiamy o tym później... Postaram się odwiedzać cię jak najczęściej... A teraz muszę wracać, bo Nightmare się zdenerwuje... ─ odsunąłem go od siebie i odwróciłem wzrok.

~~ Chcesz je zobaczyć..? ~~ spojrzałem na niego.

─ Przed chwilą chciałem jego śmierci... Nie mogę teraz go widzieć... ─ odsunąłem się jeszcze dalej i stworzyłem portal do mojej łazienki ─ Jutro przyjdę... Obiecuję... ─ wszedłem do środka, a teleport za mną się zamknął.

─ Miałeś z nim skończyć, a nie obiecywać, że z nim zostaniesz! ─ złapałem się za głowę i oparłem o zlew ─ Poza tym co powie twój drugi ukochany jak dowie się, że masz bachora z jego bratem?!

─ Nie nazywaj mojego dziecka bachorem... ─ wyszeptałem i przemyłem twarz wodą ─ Jak na razie postaram się zadowolić obydwóch...

─ Czyli będziesz kłamał ─ skinąłem głową ─ To się nie skończy dobrze... 

─ Wiem... Ale muszę spróbować... ─ wyszedłem z łazienki i biorąc moją bluzę z podłogi opuściłem moją sypialnię.

─ A gdzie teraz idziemy? ─ Chara wyglądał na zdenerwowanego.

─ Do jedynej osoby, którą kocham... ─ stanąłem, przed drzwiami do gabinetu Nightmare'a i niepewnie zapukałem.

─ Wejść! ─ wszedłem do pomieszczenia i zamknąłem za sobą drzwi. Zaraz potem poczułem macki łapiące mnie za nadgarstki i przygniatające do drzwi ─ Gdzieś ty był do cholery?! 

─ Na spacerze..? ─ uśmiechnąłem się niewinnie.

─ Ja ci kurwa dam spacer! ─ ścisnął moje nadgarstki do tego stopnia, że poczułem jak kość mi w nich pęka.

─ Nightmare to boli! ─ zacząłem się szarpać, ale to tylko zwiększyło mój ból.

─ Powiedz mi prawdę... Gdzie do cholery byłeś?! ─ kolejna macka wpełzła mi pod sweter i zaczęła mnie dotykać po żebrach.

─ Byłem w Outertale! ─ moje nadgarstki długo nie wytrzymają... 

─ Po co do cholery?! 

─ Chciałem nam zorganizować randkę! ─ Nightmare przestał zadawać mi ból.

─ Randkę..? ─ na jego policzkach pojawiły się delikatne rumieńce. Puścił mnie i się odwrócił ─ Więc czemu nie było cie, aż tak długo?

─ Szukałem odpowiedniego miejsca, ale kiedy uświadomiłem sobie która godzina wróciłem... ─ podszedłem do niego od tyłu i przytuliłem go. 

─ Mogłeś powiedzieć na samym początku... Nie zrobiłbym ci krzywdy... ─ odsunął się i wyciągnął maść, wraz z bandażem. 

─ Ale to miała być niespodzianka ─ uśmiechnąłem się lekko zarumieniony.

─ Idiota... ─ zaśmiał się i zaczął opatrywać moje nadgarstki. 

Jestem kłamcą roku...

***

Hej!
Spodziewaliście się mnie?
No cóż.
Dobranoc!

Ps. Tak dokładnie nie mam co robić
ze swoim życiem XD