a/n: Dezvouz Island - /de-vu ay-land/

*****
c h a p t e r 4

VANCE.

THE MOMENT when my late mother gave birth to me. The moment when I get able to understand how life works. There's one thing in my life that I had, which I am beyond grateful for. She poured the love that every child could ever ask in this world.

When I was in grade school, she had taken me to school and even if she's bombarded with her work, she never forget to fetch me back then.

I still remember how much she cared for her son before. She've had woken up early in the morning, to prepare my lunch for school. Kahit kailangan, hindi ako nakatanggap ng sermon o paninigaw mula sa kanya kahit na napakapasaway kong bata.

I had the best and loving mother in my life, but I never experienced the feeling of having a complete family.

The only thing in my mind now, is a big question for the person beside me. Did she kill her own family? 

My eyes can't help but squint as I pierced my gaze at Colt. I shook my head and diverted my attention at the view outside.

The woman beside me didn't utter any words after her confession. Nilalamon na siguro ng konsensya niya. Hindi naman nagkomento pa si Jade sa narinig niya.

Lumipas pa ang ilang minuto at nakita kong tumayo si Ryde mula sa inuupuan niya.

He stood up front and took something from the back pack he's carrying.

"We are already here," he said and wore a crossed-strap to his chest. A small yellow pouch was attached to the strap, and it was placed on Ryder's back now.

Nagsitayuan na rin ang kambal saka ginawa ang ginawa ni Ryde.

Pinagmasdan ko lang ang ginagawa nila at hindi ako kumilos. Gano'n rin si Colt sa tabing upuan ko.

"Tatalon tayo, Vance," saad ni Jake nang mapansin ang pagkunot ng noo ko habang tahimik silang pinapanood.

T-tatalon?!

"Hindi ko alam, pero itong misyon na 'to, gusto akong patayin!" bulalas ko at napahilamos sa mukha gamit ang dalawa kong palad.

Tapos nang isuot ni Ryde ang suit na kailangan para ligtas na makakababa sa isla.

Lumapit siya sa gawi ko. "You won't die, Vance. We'll use this." ipinakita niya sa 'kin ang parachute na suot niya.

Napabuntong hininga ako sa nalaman. Sinimulan ko nang kunin ang gamit ko at habang sinusuot ko ang parachute, pinaliwag ni Ryde sa 'min ang dahilan kung bakit namin 'to gagawin.

Mas mapapadali sana kami kung lalapag ang chopper sa helipad.

"We are trespassing the Dezvouz Island." he tightened the support belt on his waist. "Apparently, we can't present legible documents for a plane flight as civilians." he turned his gaze at us, "Because we're criminals."

Napatango ako sa sinabi niya.

Nang makita ni Ryde na naisuot ko na nang maayos ang straps at mahigpit na rin ang support belt sa baywang ko. Pinakita niya sa 'kin kung paano paganahin.

He pointed his index finger to the green button attached with the crossed-strap on his chest. I immediately looked at my chest as I listened to his explanation.

"When you push this small green button, the parachute will open. But you can only push it after jumping off the chopper, got it?" he explained briefly as he levelled his body close to me.

I nodded as reply.

"Let the force of the wind lead you down the shore, copy?" dagdag pa niya.

Tumango ako bilang tugon.

Sana kasi lahat hindi takot sa matataas na lugar eh 'no?

I took a deep breath upon seeing the twins jumping off the chopper. Ryde then, eventually followed them.

Nagsimula na akong maglakad papalapit sa pintuan ng chopper nang makarinig ako ng kaluskos.

Agad akong napalingon.

A piercing stares met my eyes.

Oh, bakit parang natalo sa pustahan ang pagmumukha nito?

I formed a smirk on my lips, then I looked away. "You're not afraid of heights, or maybe, nothing fears you." I paused, "But you are exactly ten feet above from the place that traumatized you," I chortled.

I didn't wait for her response as I jumped immediately after mocking her.

Nakaganti rin.

Halos makalimutan kong gawin ang paalala sa 'kin ni Ryde. Agad kong ni-push ang green button at dahil do'n may malakas na pwersa ang humila sa 'kin pataas para hindi bumulusok pababa.

Walang hiya. Ang bilis ng karma ah?

The parachute swiftly lead me to the shore. I almost able to drop my feet on the sand, but a strong force unexpectedly sabotaged my perfect landing.

"Hoy, Vance! Sa tubig dapat lumalangoy hindi sa buhangin!" I heard Jake laughing in front of me.

Hindi ko pinansin ang komento ni Jake. Pinagpag ko ang damit ko para alisin ang mga buhangin na dumikit sa katawan ko. Agad kong hinarap ang taong nanadyang banggain ang parachute ko para hindi ako makababa ng maayos.

Wow, patay malisya?

Hindi siya makatingin sa gawi ko at nagkukunwaring wala siyang ginawa. Patuloy lang siya sa pagtanggal ng straps at belt sa katawan niya.

Akmang lalapitan ko na sana si Colt, pero biglang sumagi sa isip ko ang sinabi sa 'kin ni Ryde.

Kung patuloy kong papatulan ang pang-iinis ng babaeng 'to, walang mangyayaring maganda. Walang katapusang gantihan? She's not worthy of my time, not even a millisecond.

I decided not to start a petty fight with Colt. After removing the parachute, straps and belt support from our bodies, Ryde told us to pull the small plastic ring beneath the belt support. With that, the parachute shrunk out. It transformed into a small pouch.

"Check your bags," Ryde instructed us.

Agad naman naming binuksan ang kanya-kanyang back packs na dala. Suot namin 'to kanina pababa mula sa chopper. Kaya gano'n na lang ako nasubsob sa buhanginan. Ang sakit sa likod, kaasar. Kapag talaga nagkaroon ako ng fracture sa gulugod, babaliin ko tadyang ng babaeng 'yon eh.

"Change your clothes as you like. We have to pretend as civilians according to Atalia," saad ni Ryde at agad na tinanggal ang butones ng inmate uniform na suot niya.

Naglakad palayo ang dalawang babae na kasama namin. Nagpalit ng damit sina Jade sa parteng hindi nasisinagan ng araw. Tumalikod silang dalawa para makapagpalit. Bahagya pa lang naman na nakasikat ang araw.

I checked the clothes in my back pack. As I saw a navy green shirt, my eyes glimmered. It's nice they chose my preferred color. Malawak akong nakangiti habang sinusuot ang shirt na hawak ko.

I matched it with the short-sleeve black polo which was also inside my back pack. Nang matapos kong magbihis, natanaw kong papalapit nang naglalakad sina Jade sa pwesto namin.

Hindi sinasadyang mahagip ng mga mata ko ang pagbaba ni Colt ng suot niyang white shirt.

Hindi ko alam kung namamalikmata lang ba ako. Pero nakita kong may peklat siya sa kanyang tagiliran. Paso ba 'yon?

Nabalik ang wisyo ko nang maramdaman ko ang pag-akbay sa 'kin ni Jake. Tinanguan ko lang siya at binaling ang tingin kay Ryde.

"As soon as we get in to the main town of Dezvouz Island, don't forget to use the provided fake ID's," paalala niya sa 'min.

Agad namin tiningnan ang mga ID na nakalagay sa bulsa ng back pack ng bawat isa. First name ko pa rin ang makalagay sa ID pero ang last name ko ay pinalitan.

Bahagya akong napailing. Ginagago yata ako ni Atalia. Apilyedo pa talaga ng ex-girlfriend ko ang nilagay.

I hardly closed my eyes. Wala akong nagawa kung 'di bumuntong-hininga.

Kung mayro'n mang santo ng mga pasensya, please, pagkaluoban mo po ako kahit kaunti.

"May sapak talaga sa utak 'yang amo mo 'no, Harrison? Fake ID nga, pero Ronan naman ang pinalit na last name sa 'min," reklamo ni Jake sa tabi ko habang tinatago sa bulsa ng pantalon niya ang I.D.

"Jake. . ." his twin sister trailed off.

"What?" his forehead crumpled. "Changing the vowels in our last name couldn't guarantee to hide our identities. You know that, Jade," he added and his tone is evidently furious.

The twins were interrupted when Ryde cleared his throat. "Don't worry about it, Jake. Atalia's team worked on it, they won't put us at risk," Ryde firmly said, trying to assure Jake.

"Teka, ano bang apilyedo niyo Jake?" tanong ko sa kanya.

"Ronin." umiiling niyang sagot.

I almost blurted out a laugh. Mabuti na lang napigilan ko. Mukhang hindi lang ako ang nangangailang ng pasensya.

Sinamaan ako nang tingin ng katabi ko.

"Commander Atalia, Saint of Patience, please pray for us," natatawa kong sambit at umakto pang nagdarasal habang nakatingala sa taas.

"Saint of Patience? Suntok sa buwan maging santa 'yon babaeng 'yon." sabay irap niya at umiling.

Tinapik ni Ryde ang balikat ni Jake, saka muling magsalita, "Hanapin niyo 'yong bilog na button sa mga back packs niyo. Push it, so we can move now."

We followed Ryde's instruction and just like what he said, our back packs, same as the parachute, shrunk too. Pero mas nakakamangha ang naging kinalabasan dahil ang kaninang back pack ay naging sling bag na.

It became more convenient for us to carry compared to back pack. The size is not too big, neither small, just right and enough to handle our stuff.

I heard Jade whispered beside Colt, "You okay, Iya?"

Colt forced a smile and nodded.

No, she's not.

⚜⚜⚜

HALOS KALAHATING oras din kaming naglakad bago nakarating sa mismong bayan ng isla.

The Dezvouz Island is quite big, considering it is just an island. Infrastructures in this place are pretty nice. Instead of asphalt or cement, the road were made up of cobblestones. The cracks and moss on the roads are evident, though.

Marami na rin kaming mga nakasalubong na mga mamamayan sa lugar dahil nakasikat na ang araw.

Mga kabataan na papasok sa eskwelahan. Mga negosyante at trabahante.

Tama nga si Atalia. May mga sibilyan na naninirahan dito. Hindi kami pwedeng gumawa ng eksena at bigla na lang manggulo.

Pero bakit kasi rito pa nagtago 'yong salarin na 'yon? Anong motibo niya sa pagdala ng mga preso mula sa Prison Camp para dalhin dito?

Napahinto ako sa pag-iisip nang bigla akong mabunggo sa likod nang taong naglalakad sa unahan ko.

I heard she clicked her tongue.

"Sorry," saad ko pero 'di ako nilingon ni Colt.

Edi 'wag! Taas ng pride mong demontres ka, lagpas atmosphere!

Napairap na lang ako sa hangin.

"Chibugan time na!" saad ni Jake at inakbayan ako papasok sa loob ng hindi naman karenderya at hindi ko rin masasabing restaurant.

Nagpasabay lang ako sa pwersa ni Jake at nang makapasok na kami ay agad na napakunot ang noo ko.

Maging si Jake napansin kong hindi komportable sa ambiance ng lugar.
Hindi agad kami umupo sa kainan. Kaming lima'y nakahanay malapit sa pintuan at tila parehas kami ng na sa isip.

This place is strange.

Isang matandang lalaki ang sa tingin ko'y na sa mid sixties ang bumati sa 'min mula sa counter ng diner.

He's wearing a dirty white apron with a sleeveless shirt, paired with black pants and old converse.

Kumaway siya sa 'min at ngumiti. "Tuloy kayo!" masigla niyang bati.

Nagkatinginan kami sa isa't isa at saka tuluyan nang pumasok.

I sniffed as I sat to the wooden chair. The place is pungent. I saw a glimpse of Ryde beside me slightly crinkled his nose.

Inilapag namin sa kabilang table ang mga dala naming gamit. Kami pa lang naman ang customer sa loob.

Nakapalibot kaming nakaupo sa mesa na gawa sa kahoy. Ang mga upuan naman ay may sandalan pero parang konting galaw mo lang, kakalas na.

Both twins and Colt on the other hand, were sitting comfortably as they leaned their backs against their seats. Colt raised her right hand to call the old man's attention from the counter.

The aged man then, walked towards us. When he reached our place, he stood behind Jade. I noticed Ryde furrowed his brows beside me.

When I checked where his gaze was fixed, it's at the aged man's hand. I glanced sideways to see their reactions. Bakit kailangan niyang humawak sa balikat ni Jade?

"'Yong menu po?" tanong ni Jade sa lalaki matapos niya itong lingunin.

"Ah." inalis niya ang pagkakapatong ng kamay sa balikat ni Jade, "Ito ang menu." inabot niya sa kausap ang tatlong folder.

Hindi napansin ng mga kasama ko, pero nakita kong hinaplos niya ang kamay ni Jade!

Bakit hinahayaan lang ni Jade na gawin 'yon sa kanya?

Nakatuon na ang atensyon nila sa mga hawak na menu. Pero ako hindi mapakali. I kept on tapping my fingers on the table.

Lumipas ang ilang minuto at nakapili na rin kami ng makakain. Niluluto na ang in-order namin.

Hindi ko alam kung dahil ba sa lugar, pero pakiramdam ko nawala 'yong gana kong kumain. Wala namang special sa menu ng kainan na 'to. Casual na pang-almusal na lang ang pinili kong order-in.

Napansin kong naglilibot ang paningin ni Ryde sa loob ng diner. Siguro iba rin ang kutob niya sa lugar.

Naputol ang pagmamasid ko sa paligid nang dumating na ang pagkain namin.

Gamit ang dalawang tray, bitbit ng lalaki ang mga pagkain namin.
"Enjoy your meal. . ." nakangising saad nito habang nilalapag ang mga plato at kubyertos sa mesa.

Tinanguan lang siya ni Jake bago ito umalis. Nag-umpisa na silang kumain. Tahimik lang kami, at walang nag-initiate para mag-umpisa nang pagkukwentuhan.

Habang ini-enjoy ng mga kasama ko ang almusal nila. Sinadya kong ihulog ang tinidor sa sahig. Hindi iyon nagsanhi nang kalansing dahil ang sahig ay nababalot ng carpet.

Marahan akong yumuko, pero imbis na damputin ang nahulog. Binuklat ko ang carpet at tama ang hinala ko sa lugar na 'to.

Isang silhouette ng babaeng nakasandal sa isang pole ang nakapintura sa sahig ng pwesto namin.

Agad akong umayos nang upo at saka nagsalita, "Kuya, pakipalitan nga po ng bagong tinidor," nginitian ko siya. "Nahulog ko po kasi nang 'di sadya," paliwanag ko.

Pumasok naman siya sa kusina at kumuha nang pamalit sa tinidor na hinulog ko. Nang lumabas siya, may dala na rin siyang pitsel na may lamang tubig at mga baso para inuman namin.

Ngitian ko siya nang makabalik siya mula sa loob at inabot sa 'kin ang hiningi ko at ang iba niyang dala.

Mabilisan akong kumain dahil nakita kong patapos na ang mga kasama ko.

Tumayo si Colt at nagtanong sa direksyon sa lalaki papuntang palikuran. Tapos na siyang kumain, gano'n rin ang magkapatid. Kami na lang ni Ryde ang kumakain pa.

Inabot ko ang baso saka pigil hiningang lumagok ng tubig. Matapos kong masaid ang laman ng baso, saktong pagbalik ni Colt.

"Tara na?" tanong nito matapos umupo at magpagpag ng kamay sa damit.

"Ah, 'yong bill po?" tawag naman ni Jake sa lalaki.

Gaya kanina, nakangiti itong lumapit sa gawi namin. "Ito ho," saad niya at inabot kay Jade ang bill namin.

Pero hindi lang bill ang inabot ng lalaki. May inilabas siyang maliit na card at palihim na inaabot kay Jade.

Jade on the other hand wasn't paying attention to the man. At imbis na siya ang makatanggap ng card ay hinablot ni Colt mula sa kamay ng lalaki ang card.

"Wanted: STRUMPET?" Colt flinched upon reading the small card, "Dezvouz Demiworld—"

Hindi natapos ni Colt ang binabasa dahil agad na hinila ni Ryde ang inuupuan niya, at walang alinlangan na hinampas sa matandang lalaki na nakatayo sa gilid ni Jade.

Napatakip si Colt ng tainga dahil sa lakas nang kalabog na dinulot ng nagkalasan na parte ng upuan na tumama sa sahig. Lahat kami ay napa-atras sa nangyari.

Damn it. This is not a good sign.

Hindi natamaan ang lalaki ng paghampas ni Ryde ng upuan. At gano'n na lang ang sabay naming pagsinghap nang mabilis niyang hilain palayo si Jade at sinakal sa leeg gamit ang braso niya. Hindi ko napansin na nakadampot agad siya ng tinidor! Mariin niyang tinutok sa leeg ni Jade!

Binalot ang buong diner ng mga naghahabulan naming hininga.

The aged man slowly tilted his head as he held Jade's neck with his left arm tightly. He then asked, "Sino kayo at anong kailangan niyo?"

Wala agad ang nakatugon sa 'min. At mula sa loob natanaw ko sa labas na may paparating na mga lalaki.

"Ryde, Jake. . ." sinubukan kong agawin ang atensyon ng mga kasama ko, pero hindi nila ako pinansin.

Kahit pa gustong umatake ni Ryde, hindi niya magawa, gano'n rin si Jake. Masyadong alanganin dahil pwedeng masaksak ng lalaki si Jade sa leeg.

Pero nagulat ako sa sumunod na nangyari.

Jade forcefully used her right elbow and hit the aged man to his jaw. Sa isang kisap-mata, nakawala si Jade mula sa braso ng lalaki. She twisted his left arm, the man painfully screamed.

The scream was followed by a loud sound of thud, when Jade broke his left knee upon kicking his joint.

The aged man groaned and curled up in pain.

All of us were unable to speak after witnessing what Jade just did.

Inayos ni Jade ang suot na denim jacket. "Pasalamat siya, hindi ako naka-high heeled boots," saad niya at kinapa ang parte ng leeg na tinutukan ng tinidor. May kaunting dugo ang tumulo mula roon.

Agad lumapit sa kanya si Colt para abutan ng pantapal sa sugat.

But then, our amusement vanished in an instant when a chiming sound catched our attention and four bulky men entered the diner.

Ano bang klaseng misyon ang pinasok ko? Namin?

The four men, impressively possessed well-built bodies. They began to knuckle their fingers and necks.

'Yong totoo? Mga wrestler ba sila?

Bahagya akong napaatras. Wala akong laban sa mga kumag na 'to. Parang kumakain 'yan ng hollow blocks eh! Bato-bato 'yong mga braso at dibdib!

"Harrison, may gusto atang magpapawis?" biglang imik ni Jake at humakbang paabante.

Ryde didn't reply to Jake, but as he stepped forward, I saw a glimpse of him, mischievously smirking.