CHAPTER THIRTY | BUNDLE OF JOY

Six years later, Romancing the Highlander Timeline.

Bianchi

WHEN MY brother told me that my sister-in-law was pregnant on their third baby, I'll be honest, I envied them. Isang buong araw na nagtatalo sa dalawang pakiramdam ang aking puso. Masaya ako dahil alam ko na naghintay din naman ng matagal si Heart at Kuya. God prepared them for long and I'm wondering He's doing the same thing with us.

I hope so.

Six years have already passed and we're still trying, praying, hoping - that's the sequence I've been through for the last years.

“Bia, have you checked - are you okay?” Hindi na natuloy ni Heart ang pagtatanong sa akin nang makita niyang nakatulala lang ako sa screen. I collected myself all together and heaved a deep sigh.

“What's your question again? I spaced out and forget that we're on an online meeting,” paliwanag ko na dahilan ng pag ngiti ni Heart.

“It's okay, Bia. Uhm, it's about the script for the hot sauce advertisement. Have you checked it?”

Mariin akong napapikit ng maalala iyong task na binigay sa akin ni Heart. Hindi ko pa pala iyon nagagawa at kailangan na nila iyon sa Pilipinas. It's late night there yet we're still talking even if I know her condition already.

“I'll finish it today and send you right away.” Tumango si Heart at ngumiti. Agad ko naman binuksan ang folder sa desktop ko at nilipat sa ‘rush folder’ iyong script. “It's past twelve midnight there, Heart, why aren't you sleeping?”

“I can't sleep and your brother is still awake too.”

Nakita ko na lumakad si Kuya sa likuran ni Heart na may dalang maraming unan. I guess my brother's having a dilemma on making his sleeps comfortably.

“Hinahanapan niya ako ng magandang pwesto para makatulog na kaming dalawa. Anyway, is your head still aching? Mama bought a tea that's good to relief headaches. Try it, I think it's included in the gift box from us.”

I was right.

Hindi ko maiwasang matawa. Heart is her on third month, and currently on bed rest. Hindi ko lang ma-gets ang ibig sabihin ng bed rest sa kanya dahil nagta-trabaho pa rin siya kahit 'di pisikal na pumapasok sa opisina.

I am also working at LGC as their advertising consultant and script proof reader. Kapag uuwi kami ni Jaziel sa Pilipinas, napasok ako doon pero kapag narito ako sa London, work-from-home ang set up ko gaya ngayon.

“I haven't opened the box yet. Light headed ako minsan. Hindi ko alam kung dahil pa sa puyat o sobra naman sa tulog,”

“Okay, that's enough, you two. Bed is ready my wife and you have to sleep now or else I'll mess up with court trial tomorrow.” Nakita ko na inalalayan ni Kuya si Heart na tumayo. Umupo siya at tinaasan ng kaunti tablet na gamit nila. “Nagpa-check up ka na ba?” tanong ni Kuya sa akin.

“I haven't but I will soon. Susubukan ko muna ang sinasabing tea ni Heart.”

“Take care there, Bia. I'm not by your side to do it for you,”

“I have my husband here, Kuya,” I said, smiling at him. “Matulog na kayo. Good night!”

Pagkatapos naming magpaalam sa isa't-isa, sinara ko na agad iyong laptop. Lumabas ako sa home office ko bitbit ang tablet kung saan ko nilipat ang pinagagaaa ni Heart. I read the script while carefully walking downstairs.

“Babe, are done working?” Maang akong napatingin kay Jaziel. He walked towards my spot and immediately planted a soft kiss on my forehead.

“My day just started off, babe. I'm not following Philippines' timezone.” I said when I stop reading the script. “Help me opened the box from my brother and sister-in-law to lessen your boredom.”

“I'm not bored. You complained about your head aching that's why I took off to work today. Let's go the hospital and have you checked,”

“It was just a light headache. It's all gone, okay?”

“Bianchi Denise.” He said,

“Jaziel Gideon,” I replied then smiled. “I'm okay. Let's open the box and get the tea from Mama. Heart says it's for headaches so I will try it.”

“Is it safe? Not because it's effective on her, it will have the same effects on you. You and Heart is two different people, babe,”

“Paranoid ka na naman,” I know he understand me. Sa tagal na naming dalawa at lagi niya ako naririnig na magsalita ng tagalog, alam ko nakakaintindi na siya. “Does your boss approved your work leave today?”

“Yeah and I have a valid reason though you won't come with me to the hospital.”

“Fine. I'll just finish this script first, okay?”

“Okay.” I kissed him on his cheek after he replied.

Inaya ko siyang tulungan ako na buksan iyong box na pinadala ni Kuya noong nakaraan. Nakaka-miss kasi ang pagkain sa Pilipinas kaya nag-request ako sa kapatid ko at ito na nga nasa loob na ng isang box lahat.

From dried mangoes to brittle nuts, lahat nilagay ni Kuya at pakiramdam ko pwede na kami magtinda mag-asawa sa labas. Spoiled pa rin ako kay Kuya talaga kahit may asawa na ako. Hindi siya nagkulang sa pagbibigay at pangungumusta sa amin dito.

Ang swerte ko na may kapatid akong gaya ni Kuya. Lagi kong dasal ang safety niya at ng kanyang pamilya dahil hindi naman biro ang trabaho niya. Pati na koneksyon niya sa mga Lorenzo ay 'di rin biro. Given the amount of boyguards that he has right now is valid. Mas kampante ako sa gano'n na maraming nagbabantay sa kanya at buong pamilya niya.

“My tummy is happy again, babe,” I said after looking to all food we got that's inside the box.

“I know, and you're stalling again, Mrs. Gridley.”

“I'm not! I'll finish this now so I can accompany you to the hospital.” Kinuha ko ang dalawang pack ng dried mangoes saka iniwan na siya. “Can you organized all of that inside our food storage, please?”

“Yes, ma'am. Whatever you say goes.”

“I love you!”

***

SUMAILALIM ako sa kung ano-anong test para matukoy ang pinanggagalingan ng mga nararamdaman ko sakit-sakit sa katawan. Sabi ko nga kay Jaziel baka sensyales na matanda na talaga ako kaso paranoid ang asawa ko talaga. Mahirap makipagtalo sa kanya lalo at kapag mapilit siya. Ngayon lang ako natalo sa kanya dahil madalas lagi naman ako nanalo at tama.

“What are we going to do after this?” tanong ko kay Jaziel.

Kasalukuyan kaming nag-iintay ngayon sa mga resulta sa patient's lounge. Madaming pasyente ngayon kaya natagalan bago ako sumalang sa mga test kanina. Ngayon nag-iintay pa rin kami. Ilang oras na rin ang lumipas simula nang matapos ang examinations ko, nandito pa rin kaming dalawa.

“We can go on a date since it's weekend tomorrow,” tugon ni Jaziel sa akin. Narinig ko naman ang sagot niya pero wala doon ang atensyon ko. Nasa batang katabi namin na parang takam na takam kinakain ko.

“Babe, let's change seat,” sambit ko saka tumayo at pinausog siya para matabihan ko iyong bata. I am eating cotton candies right now and I offered the kid a lollipop. Nakita ko na tumingin siya sa nanay niya bago uli tumingin sa akin.

“Can I have that, Mama?” Narinig ko ang tanong na iyon ng bata sa nanay niya.

“Yes you can, but eat it later, okay?” Ngumiti ako nang kuhain ng bata sa kamay ko ang lollipop. “She loves sweets, but we have to limit her intake per day,” kwento sa akin ng nanay ng bata.

She's pregnant and base on my assumptions, I think she's already on her fifth month.

“What's her name?” tanong ko. Tumingin ako kay Jaziel tapos binalik ko ulit sa bata. Tuwang-tuwa ako nang magpakilala si Xyza sa akin at nabubulol pa nga sa pagsasalita. “You're so cute, Xyza,”

Xyza giggles and slightly hid her face from me. “Thank you!”

Sabay-sabay kami nag-angat ng tingin ng tawagin ang pangalan ko ng nurse. Nagpaalam ako sa mag-ina bago lumapit sa nurse kasama si Jaziel.

“You will be a good mom, babe,” Jaziel said as he held my waist gently.

Kasama sa test kanina ang pregnancy test kaya hiningan ako ng urine sample ng nurse. Iyong resulta noon ang gusto ko na malaman dahil matagal na rin hindi nakapag-test. Dahil sa takot sa disappoinment, hindi na ako lagi nasugal at nagdasal na lamang ako. Ngayon lang ulit at may kaba akong nararamdaman dahilan para manginig ang aking mga kamay.

“Have you been stressed lately?” tanong sa akin ng doktor.

“Hmm, not really -”

“She's lying. She's been stressed the past few months because of work and her studies. She's squeezing some classes such us cooking in her daily schedule too.” Palihim ko hinampas si Jaziel.

Nagsinungaling na nga ako, binuko pa. Pero dama ko sa tinig niya ang sobrang pag-aalala sa akin. Nagsabi kasi ako sa kanya na mag-aaral ako ng kung ano-ano habang nagta-trabaho para malibang naman ako. He agreed to it, knowing that I can be addicted to everything I'm doing once I pour my heart.

“I can see that you're a busy person by just looking at you. But you to slow down and be healthy for yourself and the baby. You have to eat healthy food too.”

“Baby?” Sa dami ng sinabi ng doktor na kausap ko, iyon lang ang salitang nakuha ko.

“You're pregnant. Congratulations!” Nakangiti bati sa akin ng doktor.

Jaziel me after I face him. Kapwa kami hindi makapaniwala at wala 'man lang na lumabas na salita sa aming mga bibig. I answered my husband's hug and I can't help myself but to cry that very moment. We both cried and I know that it's a valid reaction.

We have been waiting for this bundle of joy to come in our lives.

Nasagot na ang mga dasal naming dalawa sa wakas...