CHAPTER FOURTEEN | A DANCE

Bianchi

JAZIEL'S mom invited me and the whole gang in there old town house at Deal, Kent. Hindi ko maiwasang mamangha nang mailibot ko na ang aking paningin sa kabuuan ng town house. Parte ng fascination ko ang mga ganitong klase ng bahay. Malapit sa beach at matataas ang ceiling. Maganda din ang staircase na nagpapaalala hagdanan namin sa bahay. It was a three-bedroom Victorian inspired town with a traditional British gazebos outside. Doon kitang-kita ang magandang view ng karagatan. Nakaka-relax ang tunog ng paghampas ng alon sa dalampasigan at huni ng mga ibon.

A place that I want to live in rather than in a city.

Hindi naman summer pero naisipan lang kami imbitahan ni Tita Jazmine para makapag-unwind daw kaming lahat. Katatapos lang ng hell week nina Jaziel sa school at ako naman ay nasa bahay lang, hinihintay na umuwi si Jaziel araw-araw. Naghahanap ako ng mapapasukan para 'di ako ma-bored pero wala pa rin nagrereply sa akin. Nakaka-stress ang walang ginagawa kaysa sa aktwal na may trabaho. Sanay na ang katawan ko kaya ganito na lang ang pagkabagot na nararamdaman ko.

"Boys, I need help with the groceries in the car." May ngiti sa labing sabi ni Tita Jazmine sa mga lalaking kasama namin. "Feel at home, Bia. Ayen can tour you around if you want."

"I'll do it." Pagboboluntaryo ni Jaziel. Mukhang mas gusto niya na masolo ako kaso kasama namin ang nanay niya kaya bawi na lang kapag nakauwi na.

"The groceries first, Jaz. Your girl won't leave, okay?" Ngumiti ako at tumingin kay Ayen. "Chop, chop boys! Come on!" Nagpaalam sa amin si Tita Jazmine at isa-isang tinulak palabas sina Jaz, Owen at Simon.

"He's clingy. Ugh, goosebumps! Look at my hair, Bia." Inirapan ko si Ayen na dahilan ng malakas niyang pagtawa. Inakbayan niya ako saka sinama sa beach. "I heard that you'll go back home and study."

"Yeah, I need to, but definitely not now. I'm not yet ready." Nilikom ko ang buhok at hinawakan iyon para hindi liparin nang liparin. Malamig na hangin mula sa karagatan ang humahampas sa aming balat at sumasayaw sa aking buhok. Ayen has no hair problem because she prepares boyish cut always. "Are you guys always spend a week here?"

"Mostly during summer since those boys were in middle school." Napatango ako sa sinabi ni Ayen. Siya ang pinakamatanda sa tatlo at nagsisilbing tigabantay nila. But since my arrival, Ayen loves to go solo now. Ngayon lang kami nagkasama-sama ulit.

"Are you mad at me?" Nasa ulo ko pa rin yung sinabi ni Dianne na inagaw ko sa kanya. I concluded that it's all because of me.

"No, and why would I?"

"Because I stole the boy's attention,"

Ayen laughed out a loud. Tiningnan ko lang siya at inabangan na matapos tumawa. Napalabi ako at dahan-dahan na yumuko. Ayen held on to her stomach as she keep on laughing.

Ang babaw niya lang talaga kahit kailan.

"Where that came from, Bia? I should thank you for hitching Jaziel because he's the aloof guy among those three. Anti-social and has his world."

Is she thankful?

"Dianne's words stuck in my head. I'm sorry, Ayen."

"Do not think about that retard. I've been waiting this day to come that I won't deal with her. She's an asswipe, and I hate her so much!"

Sinabi ni Jaziel na hindi naman nila kaibigan talaga si Dianne. It only happened when the boutique owner asked Jaziel's help, they met and start hanging out with them. Sweet, isang salita na pwedeng maglarawan sa mga Briton. Friendly din sila kaya nga nakapalagayan ko agad ng loob.

"I'm glad you're not mad."

"That will never happen. I got you, Bia. Come on. Let's go back before Tita Jazmine tire the boys by doing household chores. But you'll enjoy your week here, I promise."

"Okay," I answered and followed her immediately.

***

SINCE we will stay here for a week, I decided to  go out all by myself and visit a books and gift shop nearby. Nadaanan na namin ito kanina pero dahil nagmamadali si Tita, ngayon ko palang pinuntahan. Jaziel is with the boys at the beach. Si Ayen naman kasama ni Tita Jazmine na kumuha ng order na pagkain sa town plaza. Ako lang naiwan at ayokong ma-bored kaya ito ang naisipan ko gawin. May pocket money naman kaya hindi ko na problema kung sakaling mag magustuhan ako.

"Welcome to Russell's!" Masayang bati ng bantay pagpasok ako. Agad ako tumungo sa mga book stand at tiningnan kung ano ang mga librong binebenta nila. "You're new here. Where are you staying?"

Napatingin ako sa bantay matapos marinig amg tanong niya. He was five-six feet tall and has a pair of gray eyes. Matangos din ang ilong niya pero mas gwapo pa rin sa paningin ko si Jaziel. It's obvious he's hitting on me. From the moment I enter and walked towards this spot, he's eyeing and now he even dared to follow me here.

Malas ko dahil kaming dalawa lang ang narito kaya naman pinili ko na lumipat ng ibang lugar pero nasundan pa rin niya. Tahimik ko hinihiling na sana may pumasok na ibang customer para tumigil na siya sa pagsunod sa akin. And just like that the door hits it chimes which made me slightly at ease.

"Not my girl, Russ. Go hit somebody else," ani Jaziel na siyang pumasok at agad ako inakbayan.

"You have new girl every year, Jaziel. You are a legend." Kumunot ang noo ko bigla. Iba-ibang babae taon-taon.

"F**k off, Russ! We don't need your opinion." Si Owen na siyang tumulak sa bantay nitong book shop.

"Are you okay?" tanong ni Jaziel sa akin. Hindi ako sumagot kaya niyakap niya ako. "It's okay. I'm here now." Sandali ko pinikit ang mga mata ko at dinama ang marahang paghagod ng kamay niya sa likod ko. "Let's go home."

Magkakasabay kaming lumabas ng book shop at umuwi na sa town house. Sumakay ako sa sasakyan na dala nina Owen. Ngayon ko lang napagtanto na malayo-layo din pala ang nakalakad ko kanina. Hindi naman ako nag-iwan ng note pero nahanap pa rin ako ni Jaziel. I don't know if it's his instinct or I'm just too predictable.

Of course, I would go to a book shop rather than a simple souvenir shop. He knows that books have a particular space in my heart.

Pagdating namin sa bahay, sinalubong kami ni Ayen at agad niya inakbayan si Owen. Humabol sa kanila si Simon papasok ng town house nila Jaziel.

"How did you know that I would be there?" Hindi ko mapigilan na itanong.

"You love books and simple souvenirs. Russell's has those, but it's not safe to buy them alone. Russ is a drunkard. He often mistakes Mom as my girl since she's like a vampire - never gets old."

Iyon pala yung sinasabi na iba-ibang babae taon-taon. Hindi nga naman natanda si Tita Jazmine at para talaga siyang teenager. Kapag magkasama silang dalawa, para lang silang magkapatid.

"I'm sorry," I said,

"We'll buy books downtown tomorrow. I know a place that you'll enjoy." Ngumiti ako at umabrisete sa kanya. "Don't think that I'm a playboy. You're the girl I dated seriously."

"That's not what Owen said."

He groaned and I chuckled. "It's okay. It's not important now because you're mine." Jaziel's brow shot up. Mukhang hindi niya inasahan ang sasabihin ko iyon.

"Can you repeat it?"

I smiled. "No, I won't!" I stuck out my tongue to tease him. Napatili ako ng bigla niya ako habulin papasok ng bahay. Dumaan ako sa gitna ni Owen at Ayen at nagtatakbo papasok. Ayaw talaga niya magpatalo at huminto lang nang magtago ako sa likod ni Tita Jazmine.

"Enough, you two." Saway sa amin ni Tita. "There's a dance later at the clubhouse. You have to bring Bia there," utos ni Tita kay Jaziel na mukhang ayaw gawin ng boyfriend ko. 

"That's for old citizens here, Mom." Katwiran ni Jaziel saka tiningnan ako. "Do you want to go?" Tumango ako. "Okay."

"The air is different now. I don't know if he's still my son."

Pinigilan ko mapangiti matapos marinig ang reklamo ni Tita Jazmine. Jaziel pulled me closer to him to hugged me and kissed my cheek repeatedly.

***

TITA JAZMINE bought two kinds of dress. Parang alam na niya na papayag ako agad pumunta sa club house at mapapayag ko si Jaziel. In front me are the two dresses and Ayen sitting in between. Sabi niya tutulungan ako mamili pero may dala din siyang dress na mas revealing kaysa sa dalawang pinapipilian ko.

"Tita told me that this your style. You dressed simple and a little posh. But this dress I bought will be the best." Pilit pa rin niya na dahilan ng pagtawa ko.

"It's too revealing, Ayen." It's satin bodycon above the knee dress. Hindi babagay kung pulos matanda ang kasama namin kaya pinili ko ang Audrey Hepburn style dress na binili ni Tita Jazmine. "You'll regret not wearing this instead of that."

"I won't, Ayen." Pakanta ko na sabi saka pumasok na ako sa banyo para magpalit.

Dali-dali ko iyon sinuot pati na yung kapares na satin gloves noon. Classy look which I've been wanting to achieve since eighteen. Ganitong-ganito rin ang ayos ko noong debut ko na si Mama ang pumili. Ang galing nga ni Tita Jazmine at naisip niyang magugustuhan ko ang mga ganitong klase ng damit. Jaziel said that his mom treating me like her daughter she wished to have.

Solong anak si Jaziel at malabo na masundan kung magkahiwalay naman ang mga magulang niya. Naka-process na daw ang divorce papers sabi Jaziel at ayos na raw iyon kaysa laging nasasaktan ang Tita Jazmine. Iyon daw ang pinakamagandang regalo ng ginang sa boyfriend sa nalalapit nitong birthday.

"Are you done, Bia? They're waiting downstairs!"

"Almost ready!" I shouted back then put a gloss on my lips. Mas prefered ko ito kaysa lipsticks na marami din ako. Nang masiguro kong ayos na ako, lumabas na ako sa banyo at literal na napanganga si Ayen ng makita ako. "W-why?"

"Y-you're an elite, Bia."

"Ex-elite, Ayen." I corrected her.

Mas prefer ko na maging simple na lang ngayon. Oversize shirt, jogger pants and rubber shoes. Sa tingin ko nga pagbalik ko sa Scotland, mabebenta ko rin lahat ng bags ko. Libro na lang talaga ang maiiwan at ilang souvenirs na galing dito sa London.

"Come on. They're waiting for you downstairs."

Sabay kami bumaba ni Ayen at gaya ng reaksyon niya kanina, iyon din ang nakuha ko sa mga naghihintay sa aming dalawa. Tuwang-tuwa si Tita Jazmine at pinahiram pa ako ng kwintas na siyang pinasuot niya sa akin. I walked towards Jaziel spot and ask his help in wearing the necklace. Tumalikod ako sa kanya para ma-hook niya iyon at nang matapos ay muli akong humarap.

"How do I look?" tanong ko.

"Beautiful." He said, caressing gently my cheek. Ngumiti ako at matamang inayos ang kwelyo ng suot niyang blue polo dress shirt.

"You look good, too," I said, complimenting his looks even if it was expected.

Magkahawak kamay kaming sumunod kay Tita Jazmine at sa tatlo naming kaibigan palabas ng town house. Nagpatong ako ng jacket para hindi gaano lamigin na inayos naman ni Jaziel. Ngumiti ako sa kanya at nagpatuloy kami sa paglalakad hanggang sa marating na namin ang lugar. Maraming tao at hindi lang puro matatanda ang naroroon. Scammer talaga ito si Jaziel kahit kailan na alam ko namang napilitan lang kanina.

But at this moment, he's enjoying the night while dancing with me. My hands were wrapped around his nape and our gaze were locked. Hindi maalis-alis ang ngiti sa mga labi ko at gano'n din siya. The slow music added the chills I felt in the good way. Para kaming nasa isang pelikula na romantic ang genre.

"You have a lovely skin. I can't wait to wear it soon." Paano magtago ng kilig? Nababasa ko lang iyon noon, ngayon narinig ko nang binubulong sa akin ni Jaziel. Marahan niya inalis sa batok niya ang kamay ko at dahan-dahan dinala sa labi upang hinalikan. "Must you have to wear this?" Tukoy niya sa gloves na suot ko.

"You can remove it," tugon ko na sinunod naman niya.

"Wear this instead." Huminto kami sa pagsasayaw at mula sa bulsa niya, hinugot niya ang isang maliit na box. I didn't expect this. Nang buksan niya ang box bumungad sa akin isang pares ng singsing na yung isa ay may maliit na bato sa gitna.

"Jaziel..."

"This is a promise ring. Even if we're too far from each other, as long we're wearing this, it holds the promise that I am yours and you are mine, Bia."