Staliśmy tak przytuleni do siebie jakieś dwie minuty.

- EJ GOŁĄBECZKI! Tu są ludzie! - zaśmiał się Jędza.

- Mówiłem ci, Wojtuś, że twoja Lenka ma chłopaka! - szepnął dość głośno Krychowiak.

- SŁYSZAŁAM! - krzyknęłam i oderwałam się w końcu od Artura.

- Przecież to jest Artur! - powiedział Szczęsny, podchodząc do niego.

Bartek tylko przyglądał się całej sytuacji, widziałam po nim, że jest smutny. Usiadłam obok niego, a on się ode mnie odsunął.

- O co ci chodzi? - zapytałam.

- O nic, idź do swojego kochasia. - odpowiedział i wyszedł z szatni. 

- Bartek! - krzyknęłam i już chciałam wychodzić, ale poczułam, że ktoś łapie mnie za nadgarstek.

- Zostań, on nie jest ciebie wart. - przysunął mnie do siebie.

- Kolego czy ciebie coś porypało?! - odepchnęłam go. - Myślisz, że pojawisz się tak nagle po siedmiu latach i wszystko będzie jak dawniej?! 

- No, a nie? - spytał.

- Artur, daj mi spokój... - powiedziałam.

- Jeśli stąd wyjdziesz to pamiętaj, że nie będzie fajnie. - powiedział groźnie i zaczął się do mnie zbliżać. 

- Zostaw ją! - odepchnął ode mnie go, tata. - Myślałem, że jesteś spoko, ale chyba też się pomyliłem. Wyjdź stąd! - wypchnął go za drzwi.

- No idź do BARTKA! - krzyknął Krychowiak, a ja spojrzałam się na tatę, który kiwnął głową.

Wyszłam z szatni, a obok niej zastałam siedzącego Bartka. Podeszłam do niego.

- Odejdź ode mnie, wiem, że wolisz tego lalusia. - powiedział smutnie.

- Wcale nie wolę jego...Nie wiesz co do ciebie czuje. - uśmiechnęłam się.

- Ja też, od razu jak się dowiedziałem, że jedziesz z nami na Euro, chciałem do ciebie zagadać, ale się wstydziłem... - opuścił głowę w dół.

- Nie masz czego, nie gryzę.. - zaśmiałam się. - Znaczy chyba.

- To jak zgoda? - uśmiechnął się, wstając.

- Zgoda. - zaśmiałam się.

Postanowiłam, że poczekam na nich przed szatnią, ponieważ poszli się przebrać. Gdy nagle podeszła do mnie Wiktoria.

- Gdzieś ty była? - spytałam.

- Szukałam toalety. - zaśmiała się. - I po dwudziestu minutach dopiero ją znalazłam. 

- Opowiem ci coś jak będziemy w hotelu. - powiedziałam.

- A nie możesz teraz? - spytała zaciekawiona.

- Nie, to nie odpowiedni moment. - zaśmiałam się.

- No dobra.. - przewróciła oczami.

W końcu chłopaki wyszli z szatni i wszyscy razem skierowaliśmy się w stronę wyjścia. Weszliśmy do środka autokaru, który ma nas zawieść do hotelu.

(...)

- Nareszcie jesteśmy w hotelu. - rzuciłam się na łóżko.

- No to powiesz mi co było takiego ważnego? - spytała, siadając na łóżko.

- No więc jak, poszłaś szukać toalety to do szatni, przyszedł Artur. 

- Ten Artur? - spytała.

- Tak ten, ale daj mi dokończyć. No i wszyscy w ogóle takie: " wow " albo " mówiłem ci ona ma chłopaka ", no i Bartek w końcu wyszedł taki smutny, a ja chciałam do niego iść, ale Artur mi nie pozwolił i stwierdził, że jak wyjdę to nie będzie tak fajnie. I w ogóle podchodził do mnie tak groźnie i tata go wywalił za drzwi, a ja poszłam do Bartka i wyznaliśmy do uczucie do siebie, ale nie jesteśmy parą. - powiedziałam.

- Ale dupek z tego Artura, coś miałam takie przeczucie. - powiedziała, a nagle do pokoju wparowali chłopaki.

- Więcej was matka nie miała? - spytała Wiktoria.

- Może i miała. - zaśmiał się Krychowiak.

- No więc przyszliśmy z wieścią, że o dwudziestej czwartej odbędzie się impreza i jesteście zaproszone. - powiedział Jędza.

- Ok, ale już wyjdźcie. - wygoniłam ich.

&&&&&&&&&&

No nareszcie dodałam nowy rozdział, bo widziałam po komentarzach, że bardzo chcieliście nowy :* A no i szykuję taką niespodziankę na moje urodziny dla was, ale nie wiem czy wypali XD Miłego czytania!! ^^

Ps. FAJNY TYTUŁ WIEM XD

Gwiazdka + Komentarz = MOTYWACJA ♥