~Dwa lata później~

- Jack! Bądź przyjaciel i mi pomóż! - krzyczę zdenerwowana.

- Sama sobie radź, bo ja ci muszę pomagać od poniedziałku od piątku.

- Ale ja tego nie rozumiem.. - jęknęłam.

- Tu trzeba tylko dodać.. O ku*wa podpowiedziałem. - uderzył się w czoło.

Zaśmiałam się.

- FUCK.

- JA PIERDOLE! Ale ty nie umiesz nie podpowiadać.. - westchnęłam.

- Dobra, cicho.

Smutno jest mi trochę, bo ciocia musiała wyjechać z powodu problemów finansowych, jednak już jutro kończę osiemnaście lat i wyznam miłość do E.J. Tata nauczył mnie jak czytać w myślach, dlatego dowiedziałam się, że szykują dla mnie imprezę niespodziankę. Nie mogę się doczekać jutra. O, zapomniałam wspomnieć, że E.J mieszka u mnie przez te dwa lata, gdyż pilnuje mnie nie wiem przed kim, ale się dowiem..