Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Capítulo 30

Llevaba una semana “practicando” con YoonGi. Él simplemente me recordaba lo tonto y lo cursi que sonaban mis declaraciones, por lo que me avergonzaba y encontraba una nueva manera de molestarme.

Ese día, la señorita Kim no había ido a impartir su clase, por lo que nos encontrábamos sentados en la parte trasera de la escuela esperando a que el timbre de salida sonara.

— ¿Esa no es JiHu? — susurró el pelinegro.

Miré a dónde me señaló. En efecto, era JiHu. Iba tapando su rostro con ambas manos, y se veía temblorosa. A toda prisa corrí hasta donde ella se encontraba.

— ¿JiHu? — cuestioné con miedo. — Bonita, ¿Qué pasó?

— N-Nada. — respondió con su voz entrecortada.

— Decir eso en estos momentos, es como decir que EunJi puede vivir sin ver anime. — dijo mi mejor amigo.

La pelinegra retiró las manos de su rostro y fulminó con la mirada al chico.

— JiHu... En serio — hice una pausa para mirarla directamente a los ojos. — ¿Qué sucedió?

La chica dejó de llorar e intentó tranquilizarse.

— El idiota de tu hermano se besó con YangMi, eso pasó.

Me quedé sin saber que debía decir. Sabía que JiMin era uno de los chicos más populares y más guapos de su clase, pero no creí que fuese capaz de jugar con el corazón de una de mis mejores amigas.

— Ese maldito... — dijo YoonGi entre dientes.

El pelinegro se alejó de nosotras y comenzó a tensarse. De esto no iba a salir algo bueno.

— Ahora vuelvo — le dije a la pelinegra. — ¡YoonGi! ¿Qué crees que haces?

— Le advertí que si lastimaba a JiHu, lo mataría. — susurró. — EunJi... Por favor, no me odies.

Y sin decir nada más, se alejó del lugar.

Creo que ya faltaba un poco de mi drama en la historia :)

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro