Ikalabing-dalawampu't dalawang Kabanata
Byun Baekhyun.
Nagmamadali akong umuwi ngayon sa bahay nila Chanyeol. Nagtext kasi siya sa akin na mag-sSkype raw kami pagkauwi ko galing sa school kaya hindi na ako sumama kay Sehun at Kai na magbubble tea muna bago umuwi.
Kakatapos ko lang maligo at agad kong binuksan iyong laptop na pinahiram niya muna sa akin panandalian habang malayo siya sa tabi ko. Biglaan naman akong na-curious sa suot ko ng wala sa oras. Nakasando lang ako at shorts, ewan pero parang tanga lang ako dahil iniisip ko na baka mukha akong basura ngayon. Ayaw ko namang magmukhang ewan sa harap ni Chanyeol. Ugh.
"Hi baby, bakit ka nakasimangot?"
"Y-Yeol! Online ka na pala! Wait lang, ha! M-magbibihis lang ako!"
"Bakit? May pupuntahan ka ba pagtapos nito?" Damn, gustong-gusto kong yakapin si Chanyeol ngayon. Ang manly niya talaga tignan kapag kumukunot iyong noo niya. At hanggang ngayon hindi pa rin ako sanay na tinatawag niya ako ng aegi tapos napalitan na talaga ng baby. Kinikilig pa rin ako katulad ng naramdaman ko noong unang beses niya akong tinawag ng gano'n. I can feel the security whenever he calls me baby.
"W-wala! Nakakahiya lang kasi yung suot ko."
"Yeah. It's distracting."
"Oh diba! Kaya wait lang!"
"It's distracting me to the point that I wanna book a flight right now and cuddle with you all night long," napatanga na lang ako habang nakaharap sa screen ng laptop niya. Hindi talaga siya nauubusan ng baon na pakilig sa akin at medyo nagiging pervy na rin si Chanyeol, napapansin ko iyan! Noong umuwi siya dito, kaya pala siya pumunta sa school ay para sunduin ako. Siya iyong nagda-drive habang naka-foucs lang ako sa daan nang bigla niyang hinawakan iyong legs ko. I swear to God, kulang na lang pumutok iyong mukha ko dahil sa sobrang pula. "You're blushing," he stated, he didn't even said it on a questioning way. Damn.
"S-sino ba namang hindi!"
"I guess you're not getting used of this side of mine. You're always blushing."
"S-sorry! Hindi lang ako sanay na pervy ka."
"It's okay, I find it cute though. So how's my baby doin' while I was away?" Nag-kwento na lang ako ng mga ginagawa ko habang wala siya. Katulad ng pagsabay ko kay Sehun at Kai na kumain lagi sa cafeteria dahil nagsasawa na sila sa pagkain sa leisure room, at saka I made couple of friends aside from my old friendsㅡwhich is sila. Sumali na rin ako sa iba't-ibang organizations para ma-occupy iyong utak ko dahil mababaliw talaga ako kakaisip kay Chanyeol kapag mag-isa lang ako.
"That's good to hear then. Miss na kita. I hope mapabilis na iyong recovery ni Dad. Ang hirap ng malayo sayo, Baek."
"M-miss na rin kita. Matagal pa ba?" Kinabahan naman ako noong bigla niyang minasahe iyong sentido niya at malalim ang kanyang paghinga. Mukhang overworked na talaga siya dahil palalim ng palalim iyong eye bags niya tapos nanghihiluka pa iyong mga mata niya. He even got pimples on his right cheeks! Ugh!
"Baby," ugh goddamn butterflies on my stomach please do stop roaming around!!! "Na-strech kasi iyong stay ko dito. I was supposed to be there next next week but I had to stay for another month. Magva-vacation daw muna kasi si Dad just to freshen up his mind."
"O-okay lang."
"But your face contradicts what you said. It's fine to be not okay with this. I'm not really fine with this though. It's a torture to be away from you, baby."
"N-no. Okay lang talaga."
"Okay baby, I won't push through. Inaalagaan ka ba nila Sehun dyan?"
"Oo, we're supposed to be out this time pero hindi na ako sumama dahil mas gusto kong magkulong dito sa kwarto, kausap ka."
"I'm really sorry. Alam mo namang labag sa kalooban ko itong ginagawa ko diba? I know we'll get through this, right?"
"O-oo naman! Pero hindi ko maiwasang hindi malungkot. Hindi ako sanay na umuwi mag-isa."
"Don't make it hard for me Baek, please. Stop saying those things because the moment you spit out another thing like that, hindi na ako magdadalawang-isip na umuwi sa Pilipinas ngayon na rin."
"S-sorry," t'was hell being away with him. We're so attached to each other kaya nahihirapan kaming dalawa tapos ngayon na-strech pa iyong schedule niya sa China? Mababaliw na ata ako. First week was a hell, second week was more than a hell. Paano pa this coming week? Next next week? And the added one more month?
"No, it's okay. I won't mind travelling everyday just to be with you. Sabihin mo lang na umuwi ako, uuwi ako," napabuntong-hininga ako. I've always known myself as a selfish person kaya siguro naman okay lang kung lulubusin ko na diba? Sobrang miss na miss ko na talaga si Chanyeol. I want to cuddle with him tonight until tomorrow. Alam ko sa kabila nitong kagustuhan ko nakasalalay ang kalusugan ni Chanyeol, pero ngayon lang. Pwede naman siguro diba?
"P-please. Go home. Sobrang miss na kita. Kahit ngayon lang. Yeol, please uwian mo na muna ako. I can't let this day end without you anymore."
"Okay baby, wait for me."
Park Chanyeol.
Kahit na nahihilo ako ngayon, pipilitin kong umuwi. Parehas lang naman kami ni Baekhyun na sobrang miss na ang isa't-isa. I didn't teased him, I provoked him. Kahit hindi niya sabihin na umuwi ako, uuwi talaga ako ngayong gabi. Gusto ko siyang makasama ngayon dahil gulong-gulo na ako dito.
I'm not making it. Nagsinungaling ako. Hindi pa rin naisasalba iyong company kaya hindi pa ako pwedeng umuwi sa takdang araw ng pag-uwi ko. Okay na rin si Dad pero suggestion ng doktor na kaylangan niya munang magpahinga for another one week bago bumalik sa trabaho. Kahit si Yoora noona nahihirapan na sa sitwasiyon namin. We're so close in falling. Malapit na ma-bankrupt iyong company dito sa China, isa-isa na ring nagba-back out iyong mga investors dahil hindi ko pa gano'n kagamay ang pagpapalakad dito sa company pero tinutulungan ako ni Mommy at Yoora noona.
"Chanyeol, where are you going?"
"Mom, uuwi muna ako sa Pilipinas. Babalik din ako bukas. Just let me do this. I need a break."
"But you're meeting your fiancé tomorrow!"
"Fiancé my ass! Hindi ako magpapakasal! Not this time! Gagawa ako ng paraan para bumalik iyong mga investors natin!" Hindi against si Mom sa relasyon namin ni Baekhyun pero isa lang kasi ang nakikita niyang solusyon para maisalba ang company naminㅡiyon ay ang pakikipag-merge sa company na pagmamay-ari ng kaibigan niya pero may kondisyon sila, kaylangan kong pakasalan iyong anak ng CEO ng company na iyon.
"Chanyeol! You're not coming back to the Philippines!"
"Mom! Baekhyun is what I need now! Babalik ako bukas!"
"But you will be late on the meeting! Baka mag-back out iyong fiancé mo!"
"The hell I care with her!" Natigilan ako nanf bigla akong sinampal ni Mommy, miski siya nabigla dahil first time niya akong napagbuhatan ng kamay sa tanang buhay ko.
"Do this for the sake of your Dad's hardwork," hindi ko na lang siya pinansin at nagmamadaling umalis ng bahay. Kaylangan kong makausap si Baekhyun ngayon. Mababaliw talaga ako sa mga iniisip kong problema ngayon. Dumagdag pa siya, nakipag-Skype siya sa akin ng nakasando lang. Lalaki lang ako. Naakit ako, pero hindi sa babae, sa kanya lang.
-
-
Hindi naman nagtagal ay nakarating na ako sa rooftop ng company namin, dito kasi ako pipick-up-in ng private helicopter namin. No, I won't take the risk of booking a flight and waiting for my departure time, gusto kong makauwi na agad sa Pilipinas. Gusto ko nang umuwi agad kay Baekhyun.
-
-
Pagkalapag na pagkalapag ng helicopter sa rooftop ng company namin dito sa Pilipinas ay nagmamadali akong pumara ng taxi. Nakalimutan ko ng magpasabi na sunduin ako dahil buong byahe, natulog lang ako. Ilang araw na rin akong hindi nakakatulog ng ayos dahil sa sobrang stress.
"Keep the change," mabilis akong tumakbo papasok ng mansyon at natanaw ko naman na nakaupo si Baekhyun doon sa pintuan ng bahay habang nakahalumbaba, agad siyang tumayo at tumakbo papunta sa akin nang makita niya ako. Biglang nawala lahat ng pagod ko noong naramdaman kong niyakap niya ako, kung puwede ko lang siyang dalhin at isama sa China, ginawa ko na, pero ayaw ko naman pati siya ma-stress dahil sa stress ako. Tama na iyong ako na lang, 'wag na siya. "Baby, I miss you so much."
"Namiss din kita, Yeol. Kumain ka na ba? Tara kain tayo doon sa loob. Ang payat mo na, oh!" True enough. Ang laki ng ipinayat ko dahil halos hindi na ako makakain sa dami ng mga inaasikaso ko sa opisina. Gigising ako para maligo at dumiretso sa office. Tapos haharapin iyong laptop ko at mga business reports then matatapos ang araw ko nang gano'n lang, paulit-ulit. Kung hindi pa ako kakatukin ng secretary ni Daddy, hindi ko pa malalaman na oras na pala para mag-lunch at umuwi ng bahay kapag tapos na ang office hours.
"You cooked all of these?" Hindi makapaniwalang tanong ko dahil sa mga nakahain na pagkain. Hindi ko alam kung edible bang kainin kasi iyong iba overcooked, iyong iba naman mukhang under cooked. Ang mukhang edible lang dito ay hotdogs. And really? Bacons, eggs, hams, and hotdogs for dinner?
"O-oo. Pero mukhang hindi edible kainin. Gusto mo order na lang tayo? Itatapon ko—"
"ㅡno! Kakainin ko iyan! Luto mo iyan."
"Pero baka malason ka lang dahil mukhang hindi naman—"
"ㅡas long as you're willing to nurse me, I don't mind being poisoned. Kakainin ko ito dahil ikaw nagluto nito. Maupo ka na dyan kung ayaw mong kumain," truth to be told, hindi lasang pagkain iyong mga niluto ni Baekhyun pero kinain ko pa rin dahil bukod sa gutom ako, ayaw kong nasasayang iyong effort niya. Pagtapos kong kumain, dumiretso agad ako sa CR para maligo habang si Baekhyun naman ay naghugas ng mga pinagkainan namin.
-
-
Tanging pagpatak lamang ng tubig na nanggagaling sa shower ang naririnig dito sa loob ng CR nang biglang bumukas iyong pintuan at pumasok si Baekhyun—na nakahubad, completely naked, walang saplot. Completely shocked, hindi ako nakagalaw sa kinatatayuan ko. I was admiring the view. He has a smaller, slender, and cuter body compared to me. His skin is as white as milk, parang gugustuhin mong haplusin na lang iyon. He got curvy and shapey legs too. And down there, it's small compared to my own manhood but I find it cute and arousing because it's too pinkish red.
Napagitla ako nang maramdaman kong nakalapit na pala sa akin si Baekhyun at sinimulan na akong halikan sa leeg. He even touched me down there. Damn. I can't deny that I am aroused and erected with what he's doing now. Para naman akong naubusan ng dugo nang bigla siyang lumuhod. "B-Baek. N-no. Please."
"But Yeol, I want to do this for you," mabilis akong umiling at nagbalot ng tuwalya para matakpan ang pagkalalaki ko. Agad ko rin naman siyang sinuutan ng dala kong bathrobe at hinila palabas ng CR dahil alam kong hindi ko na kayang magpigil kapag nagtagal pa kami doon.
"Aray, Yeol! Let me go!" Napasabunot naman ako sa buhok ko nang makita kong namumula na iyong hawak kong kamay niya. Marahas ko siyang tinulak sa kama at naupo sa gilid niya. Naiinis ako sa sarili ko. Am I that being too needy kaya niya nagawa iyon? Am I being too pervy kaya provoked siya sa ginawa ko? "S-Sorry. Akala ko kasi m-magugustuhan mo."
"Yes, I liked it but I don't want you to do it just because I provoked you. Damn Baekhyun! I can fucking wait! I can fucking let this go! Tell me, masyado na ba kitang pino-provoke para gawin mo iyon?"
"N-no. G-ginawa ko iyon dahil gusto ko. Gusto kitang mapasaya!"
"And you think having sex under the shower will make me happy?" Napayuko siya sa sinabi ko. Nagi-guilty ako. I didn't meant to be harsh. Alam kong gusto niya lang naman akong maging masaya pero I didn't expect him to be like that. Hindi pa ngayon. Kaya kong maghintay. Damn, my emotions are controlling me. "Sorry baby, sorry. Hindi na kita sisigawan ulit," niyakap ko na lang siya dahilan para mas lumakas iyong pag-iyak niya. Bwiset, pinaiyak ko na naman siya. He just wanted to make me happy pero anong ginawa ko?
"Baek. . ." Pilit kong hinaharap iyong mukha niya sa akin kahit na iniiwasan niya ako, patuloy lang siya sa pag-iyak. Bullshit, Chanyeol. "Look at me."
"A-ayaw ko. Galit ka."
"I'm no mad. I'm upset."
"Yeah, u-upset with me."
"No, I'm upset because I'm being a jerk," thank God hinarap na rin niya ako, bakas ang pagkagulat sa mukha niya ngayon. I had to stop myself from giggling dahil nagbabadyang tumulo iyong sipon niya sa ilong dala ng kakaiyak niya. "I'm sorry for shouting at you. I know you just want me to be happy. Thank you, I really appreciated it, pero gusto ko rin na malaman mo na, I respect you so much. We won't do it, hangga't hindi tayo kasal. We won't do it, just because the situation calls for it. Having you beside me is more than enough to make me happy."
"I love you for being shy around me," hinalikan ko iyong noo niya.
"I love you for being a jealous type of boyfriend," hinalikan ko iyong dalawang mata niya dahilan para mapapikit siya. Tsk. Puppy.
"I love you for being a nagger and sadist boyfriend," bago ko mahalikan iyong ilong niya, kinurot niya muna ako sa tagiliran.
"I love you because of the purity inside you," hinalikan ko siya sa lips.
"I love you kahit na pabebe ka," hinalikan ko iyong dalawa niyang kamay.
"And most of all, I love you for being you. I don't want you to rush things like this just because you think I'll leave you over my needs. Kaya kong maghintay bukas, sa isang araw, sa susunod na linggo, sa susunod na buwan, o kahit man sa susunod na taon pa. I respect you that much and I will keep my promise na ihaharap kitang virgin sa altar. Don't worry, sa honeymoon natin, kahit buong araw nating gawin iyon, hindi kita uurungan."
"Bwiset ka talaga!" He sniffed at natawa na lang ako. "I love you so much, Chanyeol. Baliw na baliw na ako sayo."
"I love you more, baby. Adik na adik na rin ako sayo."
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro