Z rana obudził mnie dzwonek telefonu. Na ekranie pojawił się napis:
,,Dzwoni: Alice"
Niechętnie odebrałam, nie że jej nie lubię bo jest moją bff, ale jest 7 rano!
-Kobieto jest siódma rano -krzyknęłam co chyba obudziło Zayna bo podniósł się i patrzył wzrokiem ,,Co się tak wydzierasz do tego telefonu?"
-Wiem, wiem, obudziłam cię?
-Tak
-Ok, i tak już nie śpisz. Zayn tam z tobą jest?
-Tak?
-To wyjdź z pokoju
-Po co?
-Wyjdź -wykonałam posłusznie jej polecenie. Nie chcę się z nią kłócić
-Już?
-Mhm
-To jak tam z tobą i Zaynem?
-Ugh...ja...chyba się zakochałam...
-A wiedziałam! Zoli
-Co?
-Zayn plus Oli równa się Zoli
-Nikt jeszcze nie powiedział, że jesteśmy razem.
-Będziecie razem.
-Dobra muszę kończyć, pa
-Pa kochana. -znów weszłam do pomieszczenia zwanym moją sypialnią
-Z kim rozmawiałaś?
-Z przyjaciółką, jest ona z polski i nie za bardzo umię angielski
-Czyli ten język po jakim mówiłaś to był polski?
-Tak, a no właśnie, pochodzę z tego kraju. Mieszkałam tam dziesięć lat
-Fajnie tam?
-Noo
-A nauczysz mnie polskiego? -boże te oczy, zniewalające. Jemu nie da się odmówić
-Jesteś pewny, że chcesz? -zaśmiałam się
-Tak
-Siadaj -dopowiedział
-Umm zaczniemy od podstaw. Od razu ci mówię nogdy nikogo nie uczyłam niczego.
-Dobra
-Cześć, powtórz
-Cziesc
-No dobrze
-A co to znaczyło
-Hi
-Oo, fajnie
-Dzień
-Dień -to wyglądało tak słodko jak próbował wymówić poszczególne wyrazy
-to znaczyło: day

....

Przez cały dzień nauczyłam jakoś Zayna kilku podstawowych zwrotów. Ciągle się śmialiśmy, ale wszystko co dobre się kiedyś kończy. Położyłam się do łóżka i wtuliłam się w chłopaka.
Jutro już święta. Ten piękny czas
-Done...?
-Hmm?
-Z kim spędzasz wigilię?
-Z tobą i chłopakami -na te słowa szeroko się uśmiechnął i mnie do siebie jeszcze bardziej przytulił.