This is the last chapter of Collapsing Sky. Thank your for being with Shana and Archie! Lovelots🥰

"Iha?"

Napatingin ako sa nagsalita. My lips parted. Lalo lang bumuhos ang luha ko.

"Tito Damian..."

Ngumiti siya sa'kin. Nilahad niya ang kamay niya saka ako giniya sa may bahay nila. "Kamusta ka?"

"Tito si Archie. Nawawala si Archie, Tito!" umiiyak na sabi ko. I can't help but to cried even more when he smiled sadly. Pakiramdam ko kahit siya naniniwala na wala na ang anak niya.

"He really loves you."

"Tito naman!" he chuckled at what i said. Tinapik niya ang balikat ko. "Tito...papakasalan niya pa 'ko! Sinabi niya 'yun. Dapat na tuparin yun ng anak mo! Malalagot siya sa'kin kapag hindi. Puro nalang siya salita. He told me he will stay with me wherever I am. Tapos nandito ako? Bakit napakasama ng ugali ng anak niyo?"

I want to see him. Yun ang gusto ko. Gusto ko makita si Archie. For sure i will feel empty again. Babalik na naman yung pakiramdam dati.

"Ano bang sinabi niya sayo?" tanong ng matanda.

Kinalma ko ang sarili habang pinupunasan ang luha na panay lang ang buhos. "Sabi niya babalik siya. Sabi niya sa'kin magpapakasal pa kami. Sabi niya magkakaanak kami. Sabi niya...s-sabi niya sa'kin gigising at matutulog ako nang kasama siya. Ang dami niyang sinabi. Pero lahat yun ang ibigsabihin lang mananatili siya sa'kin, Tito. Kaya bakit wala siya ngayon?"

Bumuntong hininga ang matanda. "Shana...ayokong umasa ka. I don't want to add on your hopes dahil baka mas lalo kang masaktan sa expectations mo. Basta ang gusto ko lang...malaman mo sana na ang ilaw mo ay ang sarili mo. You light because of how you see this world. 'Wag mong hayaan na dahil sa pamilya mo, kay Chaius o sa kahit sino yung kasiyahan mo. Be happy because you want to."

I shook my head. "Kasiyahan ko po yung anak niyo. Ang dilim kapag wala siya. Ang sakit. Ayoko noon."

He sighed again. As if he's having a hard time teaching me. "Gusto ni Chaius na masaya ka. Malulungkot siya kapag hindi. Gusto mo ba yun?"

Umiling ako. Inis akong tumingin sa kanya. "Kasalan yun ng anak niyo."

Natawa siya sa sinabi ko. May kinuha siya sa bulsa niya. New tears fall from my eyes when i saw it was his key on his house together with my motor key.

"Baka macomfort ka kahit paano. Alam kong siya lang ang magpapatahan sayo."

Hinatid niya 'ko sa bahay ni Archie. Umalis na rin siya pagkatapos para masolo ko ang bahay ng lalaki. I swallowed hard to stop myself from crying. Ang sakit na kasi sa dibdib at parang hindi ako makakahinga.

"Punyeta," inis na sabi ko pagbukas ng kwarto niya. Puro pictures namin dalawa ang nandoon. Kahit yung mga pangit naming pictures may sariling lagayan. "Agápi," basa ko sa litrato naming dalawa noong nasa may Manila bridge kami. "My dream is to build our house," I read. Ang litrato ay nasa may site siya habang may hawak na hard hat.

Akala ko dati pag a-architect lang ang gusto ko. Akala ko pagpipinta lang sa pader, pagdodrawing, pagsesketch. But it changed when i love him. Gusto ko habang ginagawa ang mga bagay na 'yun kasama ko siya. Kahit saan.

Aλíσἁ

'Alisha'

Napabuntong hininga ako habang nakatingin sa pader ng kwarto niya. A painting of me. Tanda kong ito yung nasa school ako habang naglilinis ng pader sa school. I'm seriously cleaning. Pero noong pagsara ko ng pinto nakita ang pagkakaguhit niya sa sarili. He's staring at me. Like he's inlove.

"Bumalik ka na," sambit ko.

Lumipas ang mga araw at Linggo. My life is lifeless. Kahit na may kaunting kulay...walang liwanag. I live a life with force. Siya ang iisipin ko kada nawawalan ako ng gana. Titig sa pader ng dingding ng bahay niya para lang kumalma.

Sa loob ng isang linggo...wala siya. I can't see him. I can't feel even his presence. Nawawala si Archie. Kaya hindi ko alam kung panaginip ba nandito siya sa kwarto niya katabi ko.

"Archie," bigkas ko sa pangalan niya habang hawak ang pisngi niya.

"Yes baby?"

His voice. Yung malalim pero malambing na boses. "Am I...in heaven?" i asked to myself. Isang linggo siyang wala. Kaya ang magising sa isang panaginip na ganito hindi nakakatuwa.

He chuckled. "Nope. Pero kung gusto mo...pwede kitang ipunta doon."

I didn't react. "Mayabang. Ikaw talaga 'yan?" mahinang tanong ko.

He pursed his lips and nodded. "Ako lang naman ang pinaka gwapong Archie sa mundo."

I caress his face. Yung mata niyang natural na mapungay. His eyelashes, his eyebrows, his thin lips and his greek nose. Ang mga ganitong mukha ay alam kong siya lang ang mayroon.

I went closer to him. I kiss him on his lips and felt it. Nang itigil ko iyon ay saka buhos ang luha ko. "Ang tagal mo. Iniwan mo na naman ako," umiiyak na sabi ko. Ngumiti siya nang malungkot.

"Sorry..."

I hugged him. "'Ang sama mo. Dapat 'di mo ginawa yun. Delikado yun. Pinag-alala mo ko. Akala ko...a-akala ko mawawala ka na. Alam mo namang ayokong lumalayo ka sa'kin."

"Nakabalik na 'ko. Hindi na 'ko aalis. Hindi na.'

Sinuntok ko siya sa dibdib niya. He hugged me tightly jailing me in his arms. "Archie..."

"Hmm?"

"Magpakasal na tayo. H-Hindi ko na kaya. Ayoko nang maghintay. B-Baka...mahuli tayo. Baka mawala ka na naman. Magpakasal na tayo. Magsama na tayo. Para akong..." he kissed me on my forehead. Kinalma ko ang sarili ko saka nagpatuloy. "Para akong hinihigop ng dilim kapag wala ka."

He tapped my back. He showered kisses on my head until I felt his nod. "Okay. Let's get married tomorrow."

Everything happened in a quick time. Naging abala ang lahat. Naging masaya. At lahat nagpatawad. Siguro...ang paniniwala kong hindi mahalaga ang oras, para sa'kin napakahalaga na ngayon.

I want the time to stop. Gusto kong manitil kasama siya habang buhay.

"Archie my love," panimula ko matapos ang vows niya sa'kin. "Thank you...for everything. Yung buhay na akala ko masaya lang kapag natupad ang pangarap ko, nagbago. Because i knew...that the moment I reached for my dreams...you are with me. That no matter how dark my sky now, i know you're here to lighten me. Kapag kasama kita...malakas ako. And kapag wala naman...i promised i will be strong because you made me realized my worth. Na kahit iwan ako...alam kong kaya ko na kasi ikaw ang nasa isip ko. Thank for being my inspiration. I love you so much during the dark, light and collapsing sky.

Ngumiti ako sa kanya at inayos ang tuxedo niya. He smiled sweetly, My cranky greek's sweetest smile is one of my favorites.

"Shana?"

"Hercules! I said just for now! Bakit ba ayaw mo?!"

"Bawal."

I closed my eyes irritatedly! Naiinis ako sa kanya. Bakit kasi ngayon lang sinabi ni Yra ang mga bagay na iyon sa'kin? Natapos na't lahat ang honeymoon namin hindi ko manlang na-try! Edi sana may idadahilan ako!

"I want to be on top! Let's try it," pilit ko pa. Naghugas lang ng plato ang asawa ko habang kumakanta na parang hindi ako nakikita. "Hercules! Napakadaya mo talaga! Ikaw ang laging nasusunod! What do you think of me? Weak? Kaya ko rin pumatong sayo 'no!"

He looked at me with dagger eyes. "Hindi. Pwede. Viviana."

Napapikit ako sa inis. Kada magagalit ako sa kanya lagi ko na lang binabanggit ang second name niya. At tingin ko araw araw yun! Mula noong unang araw ng honeymoon namin magkaaway na kami dahil sa pagkakaroon niya ng kayabangan sa sarili.

"Dali na Archie! Ngayon lang! I know how to lead you 'no. 'Wag mo 'kong maliitin," inis na sabi ko.

Inis niya 'kong tinignan saka nagpunas ng kamay. "Baby? What happened to you?" napapadyak ako sa inis. Gusto ko na siyang pokpokin ng sandok pero pinipigilan ko.

"Si Yra nga top ni Rayd eh! Bakit ako ayaw mo?" galit siyang tumingin sa'kin.

"Hindi pwede."

Sinabunutan ko ang buhok niya. Nainis lang ako dahil walang epekto ang sakit noon. "Porket babae ako akala mo hindi ko kaya? I can pleasure you too Hercules!" he just shrugged at what i said. Panay pa ang pilit ko sa kanya nang maglabas siya ng phone niya.

"Yes...I will be late tomorrow so move the morning meeting...Oo...My wife is on her tantrums today so move it."

Inis akong natawa sa sinabi niya. Tantrums? Anong tantrums? Mukha ba 'kong bata sa paningin niya? Kaya-kaya ko na nga siyang gilingan tapos tantrums ang idadahilan niya? Napakayabang talaga ng lalaking 'to! Pag talaga ako nabuntis sisiguraduhin kong hindi niya magiging kaugali dahil baka puro sigaw ko ang marinig dito sa pamamahay dahil sa inis sa kanila.

"Siraulo ka talaga," asik ko. Tinaasan niya pa ako ng kilay saka pumunta sa sala. "Archie! Alam mo naman kung saan pupunta ang usapan natin 'di ba?" tanong ko.

He pouted and nodded. "Yeah. That's why I'm already telling you you're not allowed to be at the top of me," sambit niya saka kinuha ang iPad niya para sa trabaho.

Inis akong umalis sa harap niya saka pumunta sa kama ng masama ang loob. Nakakabwisit! I just want to try it. Pero sana talaga hindi na 'ko nakinig kay Yra. Napakasamang impluwensya talaga ng babaeng yun!

"Baby?"

Nagkunyari akong tulog nang marinig ang boses niya. Naramdaman kong humiga siya sa tabi ko. This is a little hard for me because he could see my face. Dapat pala nagtaklob nalang ako.

"My baby is mad?" bulong niya. I clenched my fist under the blanket when he showered kisses on my neck. "Tulog ka na?" hindi ako sumagot. I swallowed hard when his lips reached my collarbone. "Hmm...smells sweet."

Napakapit ako sa braso niya nang kagatin niya iyon ng mariin. Mapungay akong tumingin sa mata niya at tumugon sa halik niyang agresibo. I angled my neck to welcome him more. Sinipa niya sa kung saan ang comforter sa pagitan namin saka hinubad ang damit niya.

"Archie..." I moaned when he thrust himself against his pants. Nakalingerie lang ako kaya ramdam ko ang bagay niya.

"Dapat naghubad ka na lang. Pupunitin ko rin naman 'to," sambit niya saka marahas na pinunit ang suot ko.

"Ohh..." I held on to his air when his mouth claimed my mound while holding onto it. He sucks alternately making me moan his name loudly. "Ahh...Archie...uhmm..."

"Don't bite your lips. Always remember that."

He inserted his tongue on my mouth. Yumakap ako sa leeg niya para mas idiin pa ang katawan niya sa'kin. "Yes...that's it..." i whispered when his hands touched my core. "Ohh...deeper Archauis."

He stared at my pleasured faced while thrusting his hand so good. Panay lang ang arko ng katawan ko kada ibabaon niya ang daliri niya sa loob ko. "What do you feel?" he asked while thrusting.

My nails are getting deeper on his arms every time he hit my spot. "Masarap," i answered seductively. He smirked. He thrusted his fingers deeply and hard for my release.

"Lead me."

Napadiin ang kapit ko sa dibdib niya nang ibahin niya ang pwesto. My lust is driving me. Pakiramdam ko kahit wala pa 'kong alam sa ganito alam ko na agad.

"Damn..." he cursed when I licked his thing. Nag magsawa ay gumapang na 'ko na mapunta sa taas niya saka hinalikan ng mariin.

"Oh fuck!" I screamed when he suddenly entered me. He moved so fast. Wala akong magawa dahil sa senssyon kundi ang sabayan siya. I grinded him faster. Napatingala na 'ko dahil sa tindi ng nararamdaman ko habang panay ang bulong niya ng mura sa tainga ko.

"Ohhh...Archie..."

"Happy now?" he whispered in his husky voice. Ramdam ko ang pagsabog naming dalawa kaya napadapa lang ako sa kanya dahil sa pagod.

"Baliw ka talaga." natawa siya sa sinabi ko. He changed our position, not removing his thing.

"Baka maging babae ang anak natin, Shana?"

I chuckled at what he said. "Bakit naman?" tanong ko.

He pouted. "Ikaw nasa ibabaw ko kanina eh." I hit his shoulders and shook my head.

"Ang babaw mo naman. Anong connect no'n?" inirapan niya lang ako. I bit my lip when he removed his bulge. "Uhmm..." i moaned softly while looking at his thing. Inis ko siyang tinignan nang makitang matigas na naman iyon. "Take a break please?"

He laughed at me. "Kanina nagagalit ka. Bawal magpahinga, Shana."

"Lagi mo 'kong pinapagod." Tumawa ulit siya sa sinabi ko. I stared at him. Yumakap ako sa leeg niya saka ngumiti. "I love you Archie."

He smiled at what I said and nodded. "I love you too, Shana." I closed my eyes. Siniksik niya ang mukha sa leeg ko. I felt sleepy. Naramdaman ko na lang sinandal niya ko sa dibdib niya.

After years of my hardships in life, I finally have my reason to fight. I don't need anymore to cover my ears while the demons are singing. Because I know I can sing and dance with them.

"Goodnight Shana..." My husband whispered. Naramdaman ko halik niya sa noo ko.

I'll make sure to take care of him. I will love him more than everyone can give.

Since his kisses fought my nightmares, his eyes removed my fears and his hug calmed my heart, that's when I knew that with him, I am strong enough to face this collapsing sky.

Epilogue is next! 😘