Chapter 38: Tears
.
"Fuck! Are you all stupid?! You got the wrong woman!"
"Sorry Boss–
Nagulat ako nang makarinig ng putok ng baril. Pagmulat ko ay may nakita na 'kong dalawang Amerikano na nakahilata sa sahig habang duguan.
I hovered my gaze. Na sa eroplano ako. There's no people in here except me and the five different guys plus the two dead. May dalawang Amerikano at ang tatlo naman mga Arabo.
"Let me go," mahinang sabi ko. Napatingin sila sakin. They are all armed with guns. Napapikit ako nang tutukan ako ng kutsilyo noong isa.
"We made a mistake getting you Señorita. May I know your name?" tanong ng Arabo.
I closed my eyes and opened it again. I gave him a dagger look. "I don't give my name to a stranger," madiing sabi ko. He laughed. All of them laughed like they were amuse at me.
"This woman is brave. We can use her in other activity." Nagtawanan muli sila.
Unknown feelings. That's what I feel. Hindi ako makaramdam ng takot. O hindi ko lang maramdaman. Masyado ko bang inaasa ang sarili na dadating si Archie para sa'kin? What do i need to do if he won't come? Hahayaan ko na lang ba ang sarili ko rito?
"Lasiera Gerana is lost. Where do you think we can find that woman?" tanong ng isa. Nakatali lang ako dito sa may upuan habang nag iinuman sila.
"That woman sucks. And also this hat. We lost trillions of money," sambit naman ng Arabo.
I breathed deeply and think. I can't let my emotions worked now. Hindi ko muna pwedeng isipin si Archie at kung sino. I'm alone. And that is the truth I need to accept for now.
I stared at the rope tied on my hands. I remembered what my Mom taught to me with Rayd. Pinikit ko ang mga mata ko saka inalala ang lahat.
"Twist it back-and-forth, pull a strand, twist it back-and-forth, pull a strand."
I nodded my head when i heard my Mommy's voice. Pinantay ko ang kamao ko saka ininat iyon hanggang sa magkaroon ng space sa gitna. I started twisting it repeatedly. Nang umaangat na ang kinagat ko ang isang strand ng tali saka iyon inulit.
I'm getting sweaty. Afraid that they will caught me. Nakatalikod kasi ako sa kanila kaya hindi ko alam kung may paparating.
"Hi beautiful."
Napataas ang balikat ko sa gulat nang may bumulong noon. Natawa ang arabo saka mariing kinagat ang leeg ko at natatawang umalis.
Huminga ako nang malalim at ginawa muli iyon. Nagsusugat na ang kamay ko nang tuluyan ko na iyong matanggal lahat. But, still...i still make it look like i'm still tied. Nilibot ko ang tingin sa walang kalaman laman na eroplano maliban sa mga upuan.
"Ouch!" gulat kong sigaw nang iaatras ko ang paa ko. Parang natama ata iyon sa nakausling bakal.
"What happened?" tanong ng Amerikanong lumapit sa'kin.
"Uhh...ant. Ant bit me," palusot ko. Inismiran ako nito saka umalis. Kinuha ko ang bakal sa ilalim ng upuan ko. Nakadikit pa iyon sa dingding ng eroplano kaya pahirapan ko iyong kinuha nang tahimik. "Hmpp..." impit kong sigaw nang may magtakip ng bibig ko. Nanlaki ang mga mata ko nang makita si Archie sa harap ko. He kissed me on my lips when I was about to speak. Umalis rin siya bigla at pumasok sa may banyo.
"You woman!"
My lips parted when the Arabian saw my hands untied. Sasampalin na sana niya ko nang bigla siyang sumubsob sa sahig.
"Damn it!" sigaw noong mga nasa likod. Bigla ay nakita ko na lang sina Rayd at Ian sa likuran nila habang nakikipag suntukan sa mga iyon.
"Baby, we only have ten minutes. Kaya mo ba?" tanong ni Archie sa'kin habang nakatingin sa lalaki sa harap namin.
"Why?" i asked.
"This plane will crash. Walang Piloto rito. Patay na." inis ko siyang tinignan ng tumawa pa siya. Tumango na lang ako saka pumuwesto sa likod niya nang suntukin niya ang lalaki sa harap namin.
"Rayd!" I screamed when there was an American man at his back. Kinuha ko ang bakal na napulot ko kanina saka iyon binato sa lalaki.
"Nice shot sizzy!" sigaw niya sakin.
"Ouch..." buong ko nang biglang suntukin si Ian sa pisngi. Bigla ay nagdilim ang mga mata nito.
"Hi?" kinilabutan ako nang biglang may tumutok ng baril sa'kin. All of them were silenced. Si Rayd ay napapikit sa inis.
"Tie them!" sigaw ng isa pang arabo sa likod ko.
In a blink of an eye, the three were tied. Ako naman ay hawak ng dalawang lalaki.
"Shana...4 minutes..."
My knees trembled in fear. Nakaka pressure dahil sa sinabi ni Archie. I don't value time so much. Pero mukhang mapipilitan ako.
"Shana...remember? Wrap and grab?" I swallowed hard and nodded to Rayd.
"Many boys flock on you huh?" ngising sabi ng lalaki sa likod. Napapikit ako habang ramdam ang baril sa ulo ko.
"What will be their reaction if we touch her?!"
"Shut up!" Archie shouted the reason for the guys to laugh.
"Wrap and grab Shana! Ano bang hindi mo maintindihan?!"
"Mom...it's hard."
"Ilang oras na tayo rito. You will not take a break not until you learn it!"
"I don't like this anymore!"
"Don't shout at Mommy, Shana."
Mommy's voice. Huminga ako nang malalim saka kinagat ang labi ko. Nilakasan ko na ang loob ko. I moved my head a little forward and took the man's arm at an uncountable speed. I wrapped my arms on his and grabbed his gun.
"Fuck! I will kill–
I didn't let the Arabic man speak and shoot him in his hand. Tumalsik ang baril niya sa ginawa ko habang panay ang sigawi niya sa sakit. I noticed the American old hag at my side. I immediately punch his nose with my elbow making him feel dizzy.
"Move Ian!" i shouted pointing a gun on his hand. Nanlaki ang mata niya sa sinabi ko.
"Don't you dare to–
I didn't let him speak and shoot his handcuffs. Natanggal iyon agad saka ko sinipa ang baril na tumalsik kanina.
"Fuck you!" mura ko sa Arabo nang sipain ako nito sa tiyan. I jump on his neck hanggang sa pahiga siyang matumba. Inihampas ko ang kamay ng Amerikano sa ulo nito hanggang sa mawalan siya ng malay. "Better sleep!" sigaw ko sa Amerikano saka hinampas ang batok nito.
"Three down," sambit ni Rayd. Binaril ko sa paa ang taong na sa likod ng kapatid.
"Four," nakangising sabi ko. "Ah!"
"Five." inismiran ko si Archie nang barilin ang isa pang arabo na nagtatago sa may banyo. Yumakap agad ako sa kanya.
"I love you," sambit ko.
"I lo–" Napayakap ako nang mahigpit sa kanya nang may marinig kaming alarm. Hinalikan niya agad ako sa pisngi saka hinigit ang kamay ko. "Ibabalik ko ang i love you mo kapag nakauwi na tayo."
Tumango lang ako sa sinabi niya. Sina Rayd at Ian nagsususot na ng parachute. May sinuot rin sa'kin si Archie at gano'n rin sa kanya.
"Kaya pa 'to ng eroplano," sambit ko.
"Walang marunong dito Alisha," sabit sa'kin si ian.
"Fuck!" my eyes widened. Binaril ko na sa dibdib ang arabo at nag-aalalang tumingin kay Archie nang may makitang tama siya sa tiyan.
"Archie..." he closed his eyes tightly and smiled.
"Let's move. Kaya ko pa. D-Daplis lang 'to."
Tumakbo na kami sa may main entrance ng eroplano. Sumalubong sa amin ang malakas na hangin kaya napaatras pa 'ko.
"We can't take this air this high! Pabagsak na 'tong eroplano! We have to remain this plane straight kahit ilang minuto!" sigaw ni Rayd habang nakatingin sa baba. I got worried. Kung tatalon kasi kami habang kalaban ang hangin mas lalo delikado dahil baka tumama lang kami sa pakpak nito.
"Ako na. May ideya ako sa eroplano." Umawang ang labi ko sa sinabi ni Archie. He looked at me and smiled. "Babalik ako. Don't worry, my love."
Sunod-sunod na tumulo ang luha ko at umiling. "Ayoko Archie. Sasama ako," sambit ko. He kissed me on my lips and smiled again.
"Ibabalik ko pa yung i love you mo. 'Wag kang mag-alala."
"This plane will crash! Ayoko! Kasama kita! Hindi ako aalis," umiiyak na sabi ko. He sighed. Nanlaki ang mga mata ko ng posasan niya 'ko sa kamay at itali yun sa kamay ni Rayd.
"Babalik ako Shana..."
"Archie ano ba?! You will marry me!" i shouted. Humawak sa bewang ko si Rayd para pigilan ang pagsunod kay Archie na naglalakad paatras.
"I will," my tears can't stop falling. "Rayd, Ian...take care of her. Don't let her do what she did back then when I left her."
I looked at him madly. Siya naman ay nakangiti lang sa'kin. "You didn't change Archaius! You will still hurt me! At ginagawa mo na!"
Hindi niya ko pinansin at tumakbo na sa kung saan. I continued crying. Sina Ian at Rayd naman ay mahigpit ang yakap sa'kin na para bang makakatakas pa 'ko.
[I love you Shana. Until the end]
Yun na ang huli kong narinig nang bigla kaming tumalon tatlo. Ian pulled something on my parachute revealing it's head kaya dahan dahan itong bumaba.
New fear filled my heart. Paano kung hindi siya bumalik? Sinabi na agad niyang mahal niya 'ko! Tapos dinagdagan pa niya ng 'until the end'! Gago ba siya? Ang lakas niyang mangako na hindi ako sasaktan tapos ganito ang gagawin niya?
"Shana! Ian! Sa tubig tayo!" sigaw ni Rayd dahil sa tubig naman talaga kami babagsak.
Bigla ay nakaramdam ako ng hilo. Kahit na nilalakasan ko ang loob ko kahit nasasaktan na naman ako ay pilit kong nanatiling gising. But I failed. Pagbagsak ko sa tubig ay bigla na lang nanghina ang buong katawan ko.
"Shana! Wake up!" rinig kong sigaw ni Rayd. I just feel weak. I can't even manage myself to open my eyes, which causes me to faint.
After years of being with the light, again...the darkness came back. I don't know what's with me to have this kind of life. Laging napapahamak ang buhay ko. Para atang hinayaan lang ako ng dilim na manatili sa liwanag at babalikan niya pagkatapos.
"Ate?"
Nagmulat ako at nakita ang pamilyar kong kwarto. Nasa Pilipinas na 'ko. Napamulat ako bigla nang tuluyan saka nilibot ang tingin. All of them are here. Si Mommy at Daddy, Si Rayd kasama ang anak niya at si Yra, si Ian na may katawag at sina Kuya Carter na parang may kaaway.
"Si Archie?" mahinang tanong ko. Mom smiled at me. Pero hindi iyon umabot sa mata niya. "Mom?" tawag ko.
"Shana...magpahing–
"I don't need to rest! Nasaan si Archie?!" inis na sigaw ko dahilan ang tahimik nila.
Worry and sadness filled my heart. Siraulong lalaking yun! Sabi niya papakasalan niya 'ko! Sabi niya magkakaanak kami! Sabi niya lulutan niya pa 'ko ng pagkain! He promised that i will wake up with him and sleep with him! Sabi niya kasama ko siya kahit saan! Sabi niya kung nasaan ako nandoon siya!
Pero bakit ngayon wala siya? Nasaan na yung papakasalan ko? Nasaan na yung nangako sa'kin? Hindi na nagbago! Hanggang salita pa rin.
"Nasaan?" tanong ko. My tears continued falling when she sighed.
"He's lost. Hindi siya makita nung sumabog yung eroplano. But...on the cockpit...we saw his s-shirt and–
"Hindi! D-Don't say that. H-Hindi yun gano'n. Sabi niya babalik siya. Sabi niya mag..." i covered my face. Ayokong maniwala. He promised he would come back. "...magpapakasal pa kami..."
"Shana, I don't want to hurt you but his shirt. Sunog na. He's prob–
"Mom!" galit akong tumingin sa kanya. She pursed her lips. "Kung hindi kayo naniniwala, edi umalis kayo. Babalik si Archie. Nangako siya sa'kin. I trust him. Kung hanggang ngayon ayaw niyo...hindi ko na problema yun."
Lumabas ako ng silid. Kinuha ko ang susi ng motor ni Rayd saka nagdrive sa kung saan. My mind brought me into tears. Hindi na 'ko natuloy sa pagda drive at umiyak na lang sa may tabi ng kalsada.
To be continued...😘
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro